அறிவின் உன்னத நிலை!

 

அறிவின் உன்னத நிலை!

பேச்சு, செயல், அறிவு என்று எல்லா நிலைகளிலும் புத்திசாலித் தனத்தோடு இருப்பது ஒரு உன்னதமான நிலை. அதை வெளிப்படுத்தும் முகமாக சில சம்பவங்களைக் கீழே கொடுத்துள்ளேன். படித்து மகிழுங்கள்!

கிணற்றுத் தண்ணீர் யாருக்குச் சொந்தம்? விற்றவனுக்கா அல்லது வாங்கியவனுக்கா?

ஒருவன் தனது கிணற்றை ஒரு விவசாயிக்கு விலைக்கு விற்றான். கிணற்றை விலைக்கு வாங்கிய விவசாயி, அடுத்த நாள் கிணற்றிலிருந்து தண்ணீர் எடுக்க ஆவலுடன் கிணற்றுக்கு வந்தார்.

அங்கு கிணற்றை விற்றவன் நின்று கொண்டிருந்தான். அவன் விவசாயியைத் தண்ணீர் எடுக்க விடாமல் தடுத்தான்.

விவசாயிக்குக் கோபம் வந்தது. “எனக்குக் கிணற்றை விற்று விட்டு அதிலிருந்து தண்ணீர் எடுக்க விடாமல் செய்கிறாயே? இது நியாயமா?” என்று கிணறு விற்றவனைப் பார்த்துக் கோபத்துடன் கேட்டான்.

கிணறு விற்றவன், “நான் உனக்குக் கிணற்றை மட்டும்தான் விற்றேன். அதிலிருக்கும் தண்ணீரை இல்லை. எனவே நீ தண்ணீரை இங்கிருந்து எடுக்கக் கூடாது” என்று வாதம் செய்யத் தொடங்கினான்.

விவசாயி குழப்பத்துடனும் கோபத்துடனும் உள்ளூர் நீதிபதியிடம் சென்று முறையிட்டான்.

நீதிபதி இருவரையும் அழைத்து இருவர் பக்கத்து நியாயத்தையும் விசாரித்தார்.

பின்னர் கிணற்றை விற்றவனிடம் “நீ கிணற்றை இந்த விவசாயிக்கு விற்றுவிட்டதால் கிணறு உன்னுடையதல்ல. அதில் உனது தண்ணீரை இன்னமும் வைத்திருப்பது தவறு. உனக்கு அதில்தான் தண்ணீரைச் சேமித்து வைக்க வேண்டுமென்று விரும்பினால், விவசாயிக்கு அதற்கான வாடகையைத் தினமும் கொடுத்து விடு. இல்லையென்றால் கிணற்றிலிருந்து உனது தண்ணீரை எடுத்துக் கொண்டு உடனே வெளியேற வேண்டும்” என்று தீர்ப்புக் கூறினார்.

கிணறு விற்றவன், தனது தவறுக்கு மன்னிப்புக் கோரியதுடன் கிணற்றின் முழுப் பயனையும் விவசாயி அனுபவிக்கலாம் என்று சொல்லிவிட்டு, அங்கிருந்து சென்றான்.

எப்படி உள்ளது இந்த அதிரடித் தீர்ப்பு?
-----------------------------------------------------
2

இந்தியா சுதந்திரம் அடைந்தவுடன் - ஆண்டு 1947 - இடைக்காலப் பிரதமராகப் பதவி ஏற்ற the de-facto prime minister of India திரு. ஜவஹர்லால் நேரு அவர்கள், இந்திய ராணுவத்தின் மூத்த அதிகாரிகளின் கூட்டத்திற்கு ஏற்பாடு செய்து அவர்களிடையே பேசத் துவங்கினார்.

“நமது ராணுவத்திற்குத் தலைமை தாங்க ஒரு பிரிஷ்காரரை நியமிக்க வேண்டும் என்று நான் கருதுகிறேன். நமக்கு ராணுவத்தை வழி நடத்தும் அனுபவம் இல்லாததால் அதுதான் சரியாக இருக்குமென்று நினைக்கிறேன். உங்கள் கருத்தைச் சொல்லுங்கள்” என்றார்.

அதுவரை பிரிட்டீஷ் ராணுவத்திடம்  பணியாற்றிக் கொண்டிருந்த இந்திய ராணுவத்தைச் சேர்ந்த சிலர், அதுதான் சரி என்பதைப் போல தலையை அசைத்தார்கள்.

நாது சிங் ராத்தோர் என்ற மூத்த அதிகாரி எழுந்து தன் கருத்தைச் சொல்வதற்கு அனுமதி கேட்டார். அந்த அதிகாரியின் குறுக்கீட்டை விரும்பாவிட்டாலும், சிறிது  யோசனைக்குப் பிறகு, நேரு அவர்கள், அவரைப் பேசுவதற்கு அனுமதித்தார்.

"நீங்கள் பாருங்கள் சார், அதே போல இந்த நாட்டை வழி நடத்துவதிலும் நமக்கு அனுபவமில்லை. ஆகவே, ஒரு பிரிட்டீஷ்காரரை முதல் பிரதம மந்திரியாக நாம் நியமிக்க வேண்டும். செய்வீர்களா” என்று கேட்டார்.

சபையில் மாயான அமைதி நிலவியது. நேர் அவர்களும் அதிர்ச்சியில் உறைந்து போனார். ஆனாலும் சதாகரித்துக் கொண்டு அவரைப் பார்த்துக் கேட்டார்.

“ராணுவத்தலைமையை ஏற்றுக் கொள்வதற்கு நீங்கள் தயாரா?”

அதற்கு ஒப்புக்கொள்ளாத அந்த அதிகாரி தொடர்ந்து சொன்னார்,” என்னைவிடத் திறமையுள்ள எனது மூத்த அதிகாரி லெப்டினண்ட் ஜெனரல் திரு.
கரியப்பா அவர்கள் அதற்குத் தகுதியானவர். அவரை நியமிக்கலாம்”

நேரு அவர்களும் அதையே செய்தார்.

மிகவும் திறமை வாய்ந்த திரு.கரியப்பா அவர்கள் இந்தியாவின் முதல் ராணுவத் தலைமை தளபதியானது அப்படித்தான். ரத்தோர்? அவர் முதல் லெப்டினண்ட் ஜெனரலானார்
===============================================
இணையத்தில் படித்தது. நன்றாக இருந்ததால், அதை மொழிமாற்றம் செய்து உங்களுக்குப் படிக்கத்தந்துள்ளேன்!

இரண்டில் எது மிகவும் நன்றாக உள்ளது?

அன்புடன்
வாத்தியார்
========================================  
வாழ்க வளமுடன்!
வளர்க நலமுடன்!