முன்னேற்றத்திற்கு எது முக்கியம் - அதிர்ஷ்டமா - உழைப்பா?

முன்னேற்றத்திற்கு எது முக்கியம் - அதிர்ஷ்டமா - உழைப்பா?

அதிர்ஷ்டத்தை காட்டிலும் உழைப்பே முன்னேற்றமடைய செய்யும்.!

அன்று சலூன் கடை ஒன்றின் உரிமையாளர்.ஓனர், இன்று 209 சலூன் கார்களின் உரிமையாளர்!

பார்பர் டு பில்லினியர்’ - இது என்ன அடுத்த ரஜினி படத்தின் ஒரு வரிக் கதையா? இது கதையல்ல... நிஜம். ஆம்! பெங்களூரைச் சேர்ந்த ரமேஷ் பாபு, சிகை அலங்காரக் கலைஞராக வாழ்க்கையைத் தொடங்கி, 42-வது வயதில், உலகின் விலை உயர்ந்த கார்களில் ஒன்றான ரோல்ஸ்ராய்ஸ் காரின் உரிமையாளர் ஆனவர். பெங்களூருவில் இன்னர் ஃபேசஸ் ஹேர் சலூன் மற்றும் ரமேஷ் டூர்ஸ் & டிராவல்ஸ் ஆகிய  நிறுவனங்களை நடத்திவருகிறார்.

என்ன சொல்கிறார் அவர்? தொடர்ந்து படியுங்கள்:

"எனக்கு ஏழு வயது இருக்கும்போது, என் அப்பா இறந்துவிட்டார். அவர் நடத்திவந்த சலூனை என் சித்தப்பா நடத்த ஆரம்பித்தார். அதற்காக தினமும் எங்களுக்கு ஐந்து ரூபாய் கொடுத்துவந்தார். வீட்டில் நான், தம்பி, தங்கை, அம்மா, பாட்டி ஆகிய ஐந்து பேர். அம்மா வீட்டு வேலைக்குப் போக ஆரம்பித்தார். படிப்பு, சாப்பாடு என தேவைகள் கழுத்தை நெறிக்கவே, என்னுடைய 12 வயதில், பள்ளிக்குச் செல்லும் நேரம் தவிர, நானும் சின்னச் சின்ன வேலைகள் செய்ய ஆரம்பித்தேன். 10-ம் வகுப்புக்கு மேல் தொடர்ந்து முழு நேரமாகப் பள்ளிக்குச் செல்ல முடியவில்லை. அதனால், படிப்பை பகுதி நேரம் ஆக்கிக்கொண்டு, முழு நேரமாக சலூனை எடுத்து நடத்த ஆரம்பித்தேன். ப்ளஸ் டூ முடித்த பிறகு, பகுதி நேரமாக டிப்ளமோ சேர்ந்தேன். ஆனால், வேலைப் பளு காரணமாக அதைப் பாதியிலேயே கைவிட நேர்ந்தது.

அளவான வருமானம் தரும் தொழிலாகத்தான் சலூன் இருந்தது. சில ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, எந்த இளைஞனுக்கும் ஏற்படும் கார் ஆசை எனக்கும் வந்தது. என் தாத்தா கடன் மூலம் ஒரு மாருதி ஆம்னி வாங்கிக் கொடுத்தார். கொஞ்ச நாட்களிலேயே காருக்கான தவணை செலுத்த முடியாமல் திணறினேன். அப்போது, என் அம்மா வீட்டு வேலை செய்துகொண்டிருந்த வீட்டு முதலாளி நந்தினி அக்கா, காரை வாடகைக்கு விடலாம் என யோசனை சொல்லி, அவர் வேலை செய்த நிறுவனத்திலேயே கான்ட்ராக்ட்டும் வாங்கிக்கொடுத்தார்.

அந்த நிறுவனம் வளர வளர, நானும் வளர்ந்தேன். 1994-ல் ஒரு காருடன் இந்தத் தொழிலில் நுழைந்தேன். 1996-ல் எனக்குத் திருமணம் ஆனபோது, ஆறு கார்கள் ஆகியிருந்தன. இப்போது நான் 209 கார்களின் உரிமையாளன்.

மற்ற நிறுவனங்கள்போல நாமும் காரை வாடகைக்கு விடுகிறோம்; ஏதாவது வித்தியாசமாகச் செய்யலாமே என யோசித்து, யாரும் வாடகைக்குவிடாத கார்களாக விட நினைத்தேன். 2004-ல் புதிய பென்ஸ் காரை வாங்கி வாடகைக்கு விட்டேன். அதுவரை இங்கு, புதிய பென்ஸ் காரை யாரும் வாடகைக்கு விட்டது இல்லை. நல்ல வரவேற்பு கிடைக்கவே, 2009-ல் பிஎம்டபிள்யூ, ஆடி கார்களையும்  வாங்கினேன்.

ரோல்ஸ்ராய்ஸ் காரை வாடகைக்கு விடலாம் என்கிற எண்ணம்2011-ல் ஏற்பட்டது. நான் ரோல்ஸ்ராய்ஸ் வாங்கும்போது, பெங்களூருவில் ஐந்து பேரிடம் மட்டுமே அந்த கார் இருந்தது. என் வளர்ச்சி வெறும் அதிர்ஷ்டம் என நான் நம்பவில்லை. கடின உழைப்பு இல்லை என்றால், எந்த அதிர்ஷ்டம் அடித்தாலும் ஒரு உபயோகமும் இல்லை” என்று சொல்லும் ரமேஷ்பாபு, இன்னும் சலூன் கடையையும் நடத்திக்கொண்டிருக்கிறார்.
நம்பிக்கை மனிதர்!

தகவல்: நன்றி:  விகடன்.காம்
-----------------------------------------------
மேலதிகத் தகவல்:
Determination, hard work and some help turned a hairstylist into an entrepreneur

   By  P C Vinoj Kumar
   Bangalore07 Dec 2015

Posted 09-Mar-2013
Vol 4 Issue 10

He could well be the richest barber in the country. But G Ramesh Babu charges only Rs.75 for a haircut. He has his salon at the famous Bowring Institute on St. Mark’s Road in Bangalore, one of the oldest clubs in the city.

The 42-year-old hairstylist attends to around eight customers a day, working in two shifts of 2-3 hours each, morning and evening. But what he does in between the two shifts is the stuff fairy tales are made of.

Ramesh Babu owns a fleet of 68 luxury cars

The man who wields the scissors at Bowring sits at a different office during rest of the day as CEO of a large car rental company that owns a fleet of luxury cars, including a dazzling Rs.3.3 crore Rolls Royce, and a range of Mercs, BMWs, Volkswagens, and Innovas.

His company, Ramesh Tours and Travels Private Limited, owns a total of 127 cars and has on its rolls around 120 employees. Most of them are drivers who draw a monthly pay of not less than Rs.14000, with additional overtime incentives.

“We are one of the top companies in the country in this field,” says Ramesh, who lost his father when he was just 7 years old, and later braved poverty and hunger to reach this position.

His rise to success is marked by hard work, a burning desire to succeed, and the favour shown by a few good-hearted men and women.

(Learn more about the success mantras of Champions. Sarath Kumar, top international motorcycle racer, and the first Indian to secure a podium finish at an international motorsports event, was a child laborer once. To Read his story Click Here)

He says, “We had a hair salon at Brigadier Road. The shop was called ‘Modern Hair Dressers’ and it was started in 1928 by my grandfather. My father was running the shop till his death. I was 7 then and I had two other younger siblings.

“The responsibility of bringing us up fell on my mother, who started working as a housemaid to support the family. For many years, we survived on one meal a day. I became so used to it that even today I don’t have my breakfast.”

In spite of the situation at home, Ramesh studied well and was among the top three rankers in class. He was a sportsman too. He played football in school and represented Karnataka in the junior nationals in 1500 metres athletic event.

At 13, he took up a part-time job as a newspaper delivery boy and earned Rs.60 per month. His mother took up small tailoring jobs and made some extra money. But that hardly changed the situation for the family.

He recalls an incident that happened when he was in class five. At that time, the family’s hair salon was being run by his uncle – father’s brother – who used to pay them about Rs.5 daily as their share of the income.

Bollywood actors and top industrialists travel in his cars when they are in Bangalore

“I was in class 5 and we were instructed to use fountain pens for the first time at school. Until then we were using pencils for writing. I went to our shop and told the person working there - an employee who had been appointed by my father – that I needed a pen.

He gave Rs.3.50 and I bought a Pilot pen with the money. In the evening, when I went to the shop my uncle was furious. He snatched the pen from me and said I don’t need such expensive pens and gave me a cheaper pen instead. That incident fuelled my ambition to succeed in life,” says Ramesh, who has the fortune of putting his own children in top schools.

He has two daughters and a son. The eldest daughter is studying in class ten at a well-known residential school in Kothagiri and he spends around Rs.1.5 lakh on her education per annum.

An important decision he took early in life was to learn the barbering skills of his father. He took charge of the family’s hair salon in 1990 and renamed it ‘Inner Space’. He became a hit with youngsters who started making a beeline to his shop and there were days when he had worked up to 3 am to cater to waiting customers.

Though he was not able to complete his PUC (Pre University Course), he managed to obtain a diploma in electronics later.

For couple of years, he worked as a marketing executive for a private company. But the turning point in his life came after he purchased a Maruti Omni in 1995 on a  loan. Based on the advice of a well-wisher, he decided to rent out his car.

His first client was Intel, which had a small office in Bangalore then. His business grew as Intel expanded its operations.

“Intel had just four employees when we started working with them. But they grew fast. We looked after their transport needs till 2000 by which time they had around 250 employees and 25 of our cars were on duty for them,” he recalls.

Ramesh always looks back on the path he has travelled

Meanwhile, Ramesh’s client list continued to grow. He entered the luxury car segment in 2004 when he bought his first Mercedes Benz. He now owns a fleet of 68 luxury cars. Bollywood actors, celebrities, and top industrialists travel in his cars when they are in Bangalore.

In 1997, he had opened a hair salon at Bowring Institute. Though he has closed the other shop due to lack of parking space and other issues that cropped up with Bangalore’s exponential growth in the last couple of decades, Ramesh has no such plans for the one at Bowring.

Ask him why he needs to continue cutting hair, and he shoots back, “Why not? How can I forget the job that has made me what I am?”

Nor has he forgotten those who helped him in his hard days. He makes special mention of two people: Ms. Nandini Ashok and Mr. Philip Louise.

Take a bow, Nandini and Philip. You have helped a worthy man! 

=======================================================

வாழ்க வளமுடன்!
வளர்க நலமுடன்!