எது இயற்கையான உணவு?
ஆக்கம்: கே முத்துராம கிருஷ்ணன், லால்குடி
உணவு பற்றிய என் கட்டுரையை இந்த வாரமும் தொடர்கிறேன்.
அசைவ உணவை சமைக்காமல் சாப்பிட முடியாது என்று சென்ற பதிவில் கூறியிருந்தேன்.அதற்கு ஜப்பான் மைனர்வாள் எதிர்வினை ஆற்றியிருந்தார்.
ஜப்பானில் குதிரை மாமிசம் உட்பட பல மாமிச வகைகளைப் பச்சையாகவே உண்கின்றனராம். இது எனக்குப் புதிய செய்தியே!உண்மையாகவே ஜப்பானியருக்கு ஜீரண உருப்புக்கள் மிகவும் வலுவுள்ளதாக இருத்தல் வேண்டும்.
கடுகு, முழுதாக விழுங்கப்பட்ட பருப்பு, தக்காளியின் தோல் ஆகியவை வடிவம் மாறாமல் நம் உடலில் இருந்து வெளியேறி விடுகின்றன.அந்த அளவுதான் நமது வயிற்றில் ஊறுகின்ற செரிமான திரவத்தின் வலிமை.அப்படியிருக்கும் போது சமைக்காத அசைவம் எப்படி ஜப்பானியருக்கு செரிமானம் ஆகிறது என்பது வியப்புக்கு உரியதே! அந்தப் பழக்கத்தால் ஜப்பானியருக்கு சீரண உறுப்புக்களில் ஏற்படும் நோய்கள் பற்றி ஆய்வு நடத்தினாலே நமக்கு சரியான ஒரு முடிவு தெரியவரும்.
மனிதனின் இயற்கை உணவு என்ன?
சிங்கம் புலிக்கு இயற்கையான உணவு மான், மாடு, ஆடு போன்ற தாவர உணவு உண்ணும் சாதுவான விலங்கினங்களே.மான், ஆடு, மாடு போன்ற
மிருக இனம் மறந்தும் அசைவம் உண்பதில்லை.இது போல மனிதனுக்கு எது இயற்கையான உணவு?
ஒரு பார்வை என்னவெனில், எந்த உணவை ஓர் உயிரினம் சமைக்காமல் உண்ண முடியுமோ அதுவே அந்த உயிரினத்தின் இயற்கை உணவு.
அந்தக் கருத்துப்படி இந்திய அளவிலாவது அசைவம் சமைக்காமல் பச்சையாக மனிதன் உண்பது இல்லை. எனவே இந்திய மக்களுக்கு அசைவம் இயற்கை உணவு ஆகாது. அதேசமயம், சூரியன் என்ற பிரமாண்ட அடுப்பில் இயற்கையாகச் சமைக்கப்பட்ட எல்லா வகைப் பழங்கள், பல காய்கனிகளை மனிதன் சமைக்காமலே உண்ண முடியும். எனவே காய்கனிகள், சில கொட்டைகள், ஆகியவையே இந்திய மனிதனின் இயற்கை உணவு.தானிய வகைகள் கூட இரண்டாம் இடத்தைத்தான் பிடிக்கின்றன.ஏனேனில் தானியங்கள் வேகவைக்கப்பட வேண்டும்.
வங்காளத்தில் பிராமணர்கள் உட்பட அனைவரும் மீன் சாப்பிடுபவர்கள்தான்.
ஒவ்வொரு பிராமணர் வீட்டுப் பின்புறமும் சிறிய குட்டையில் மீன் வளர்க்கப்படும். மடி ஆசாரம் பார்க்கும் மூதாட்டிகள், மீன்களை மடியாகத் தானே பிடித்துவந்து (மற்றவர்கள் பிடித்தால் மீன் தீட்டாகிவிடுமாம்) சமைத்து உண்பார்களாம்.மற்ற வட மாநிலங்களிலும் எல்லா இனத்தாரும் அசைவம் சாப்பிடுவது சகஜமப்பா!
சுவாமி விவேகானந்தர் அசைவம்தான்.(இதைச் சொல்வதால் சுவாமிஜிக்கு நான் இழுக்குத் தேடித் தருகிறேன் என்று யாரும் நினைக்க வேண்டாம்.
யாரலும் மாசுபடுத்த முடியாத ஞான சூரியன் அவர்.) தேசாச்சாரம், குலாச்சாரம் ஆகியவற்றால் அவருக்கு அசைவப் பழக்கம் இருந்தது.
சுவாமிஜி அமெரிக்கா செல்லுமுன் பாரதம் முழுதும் திக்விஜயம் செய்தாரல்லவா? அப்போது அவர் ஒரு தலைமை ஆசிரியரைச் சந்திக்கிறார்.
அவர் தீவிர சைவ உணவுப்பற்றாளர்.சுவாமிஜியோ இந்திய மக்கள் ஆங்கிலேயரால் செயற்கையாகத் தோற்றுவிக்கப்பட்ட பஞ்சத்தால் வாடி வதங்கிக் கிடப்பதை நாடு முழுதும் கண்ணுற்று வருந்தித் திரும்பியிருந்த நேரம்.
ஆம்!இங்கிலாந்தில் உள்ள நூற்பு/நெசவு ஆலைகள் இயங்குவதற்காக இந்தியாவில் உணவுப் பயிர்களை நிறுத்தி, பருத்தியும், சாயத்திற்காக அவுரியும் பயிரிடச் சொல்லி விவசாயிகளை நிர்பந்தப்படுத்தியதால் இந்தியாவில் செயற்கை உணவுப்பஞ்சம் ஆங்கில அரசால் தோற்றுவிக்கப்பட்டுள்ளதை நேரடியாகவே சுவாமிஜி கண்டும் கேட்டும் உணர்ந்து அதற்கு மாற்றாக மக்கள் அசைவமோ,சைவமோ ஏதோ ஒன்றை உண்டு புஜ வலிமை பெற வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் இருந்த சமயம், அந்தத் தலைமை ஆசிரியருடன் விவாதம் நடத்துகிறார்.
தலைமை ஆசிரியர்: "மனிதனின் குடல் அமைப்பு பசுவுடையதைப் போல நீளமானது. எல்லா சைவ உணவு உட்கொள்ளும் விலங்கினங்களுக்கும் குடலின் நீளம் அதனுடைய உடலின் உயரத்தினைப் (நீளத்தினைப்)போல் 5,6 பங்கு நீளமுடையதாக இருக்கும். மனிதனுக்கும் அதுபோல நீளமான குடல் இருப்பதால் மனிதனும் பசுவைப் போல சைவ உணவுதான் உண்ண வேண்டும்"
சுவாமிஜி:"அப்போது மனிதனும் பசுவைப் போல புல் வெளியில் சென்று வயிறாற புல்லை மேய்ந்து விட்டு வரலாமே?! பட்டினி பஞ்சம் என்று அல்லல் ஏன் பட வேண்டும்?"
த.. ஆ: "நாம் உண்ணும் உணவைப் பொறுத்துத்தான் நம் குணம் அமையும். மிருகக் கொழுப்பினை உண்டால் மிருகத்தைப் போன்ற மனோ நிலை/அறிவுதான் உண்டாகும்."
சு..ஜி:"உங்கள் வாதப்படியே கத்தரிக்காய் உண்டால் கத்தரிக்காய் மனமும், அறிவும் வரும்!முட்டைக்கோஸ் உண்டால் அதனுடைய மனமும், அறிவும் உண்டாகும் அல்லவா? எனக்கு கத்தரிக்காய் அறிவைக்காட்டிலும் ஆட்டின் அறிவு இருந்தாலே நல்லது என்று தோன்றுகிறது."
பல இலட்சம் யூதர்களை கொடூரமாகக் கொன்ற சர்வாதிகாரி ஹிட்லர் சுத்த சைவர்! சைவ உணவு அவருக்கு சாந்தியான மனத்தினை அளிக்கவில்லை.இதனை ஒரு 'எக்ஸெப்ஷ'னாகக் கொள்ளலாம்.
அதேபோல அபூர்வமான ஒரு ராட்சச மரம் உள்ளதாம். அது தன்னுடைய அழகான நிறமுடைய மலராலும், மணத்தாலும் பறவைக் கூட்டத்தை கவர்ந்து இழுத்து தன் கிளைகளில் அவை அமர்ந்தவுடன் அப்படியே மடக்கிப் பிடித்து ரத்தததினை உறிஞ்சிக் குடிக்குமாம்!
நகர்ந்து வந்து தூங்கிக் கொண்டிருக்கும் மனிதன்,விலங்குகளை கிளைகளால் தூக்கி விழுங்கும் மரங்கள் கூட உள்ளனவாம்.
அசைவம் சாப்பிடும் தாவரங்கள்! வியப்பாக இல்லை?!
மேற்கண்ட விவாதம் சுவாரஸ்யமாக இருந்தாலும் அசைவத்தை விட சைவ உணவே மனிதனுக்கு ஏற்றது.
அசைவமாக உள்ள மிருகங்கள் ஏன் சைவ உணவு உண்ணும் மாடு, ஆடு, மான் போன்ற விலங்குகளையே அடித்து உண்ணுகின்றன? ஏன் ஒரு சிங்கம் மற்றொரு சிங்கத்தின் சதையை உண்பதில்லை?
அசைவ உணவு சாப்பிடும் மிருகங்களுக்கு உடலில் புரோட்டின் உற்பத்திக்கான அமினோ அமிலங்கள் தானாகச் சுரப்பதில்லை. எனவே தங்கள் புரோட்டின் தேவைக்காக சைவ உணவு உண்ணும் விலங்குகளை அடித்துத் தின்கின்றன.
மனிதனுக்கும், மாட்டிற்கும், ஆட்டிற்கும் 22 அமினோ அமிலங்களில் 13 அமிலங்கள் அவர் அவர் உடலிலேயே உற்பத்தி ஆகிவிடுகின்றன.மீதம் உள்ள 9 அமிலங்களைத்தான் வெளியில் இருந்து பெற வேண்டும்.எல்லா வகைப் பருப்புக்களும் மனிதன் எடுத்துக்கொண்டால் மிகவும் அவசியமான அமினோ அமிலங்கள் கிடைத்துவிடும்.அதற்கும் மேல் மாட்டுப் பாலும், முட்டையும் போதுமானது.அதற்கு மேல் உயிர்வதை செய்யப்பட வேண்டுவது இல்லை.
எல்லோரும் சைவமாக மாறிவிட்டால் உணவுத் தட்டுப்பாடு வந்துவிடும் என்று கூறுவது ஒரு வெற்று வாதமே!
வர்த்தக ரீதியில் கொல்லப்படுவதற்காகவே வளர்க்கப்படும் பன்றி, ஆடு, மாடு, கோழி ஆகியவற்றுக்கு அளிக்கப்படும் தாவர உணவு, மனிதனுக்குத் திருப்பி விடப்பட்டால் உலகின் எந்தப்பகுதியிலுமே உணவுப்பஞ்சம் இருக்காது என்பதே உண்மை.
அசைவ உணவில் நாக்கு ருசி கண்டுவிட்டபின் அதனை விட முடியாமல்தான் பெரும்பாலோர் இருக்கின்றனர்.
'அஹிம்சோ பரமோ தர்மஹ' என்பதை அனைவரும் அறிந்துள்ளனர்.
-------------------------------------
"'பொய்யாமை பொய்யாமை ஆற்றின் அறம்பிற
செய்யாமை செய்யாமை நன்று"
என்பார் ஐயன் திருவள்ளுவர்.
2
அறவினை யாதெனின் கொல்லாமை கோறல்
பிறவினை எல்லாந் தரும்
எந்த உயிரையும் கொல்லாதிருப்பதே அறச்செயலாகும் கொலை செய்தல் தீயவினைகள் அனைத்தையும் விளைவிக்கும்
----------------------------------------
ஆட்டினைக் கொல்லும் போது பாவ உணர்ச்சி ஏற்படுகிறது.அதனை ஈடுகட்டவே அதனை ஒரு காளிக்கோ, முனியப்பனுக்கோ, கருப்பண்ணசாமிக்கோ படைத்துவிட்டு பிரசாதமாக உண்கின்றனர்.
ஓர் ஆப்பிரஹாமிக் மதத்திலும் அராபிய மந்திரம் சொல்லி ஆட்டின் கழுத்தை அறுத்துவிட்டால் பாவம் போய்விடும்!
"என்னதான் சொல்ல வருகிறீர் சுருக்கமாகச் சொல்லி முடியும் அய்யா!"என்று சுனாமி சுவாமிகள் சத்தம் போடுகிறார். சீக்கிரம் பிரவசனத்தை முடிக்கிறேன்.
இந்தப் பரந்த உலகம் மனிதனுக்காக மட்டும் படைக்கப்படவில்லை. பல விலங்கினங்களும் வாழ்வதற்காகவே படைக்கப்பட்டுள்ளன. சில நூற்றாண்டுகளுக்கு முன் இருந்த பல உயிரனங்கள் இப்போது மனிதனின் பேராசையாலும், அறியாமையாலும் அழிந்து விட்டன. இயற்கைச் சம நிலையைப் பாதுக்காக்கும் காரணத்திற்காகவாவது விலங்குகளைக் கொல்லாமை, தாவரங்களை அழிக்காமை ஆகியவற்றைக் கைக் கொள்ள வேண்டும்.
40 வயதைக் கடந்தவர்கள் அசைவத்தால் ஏற்படும் நோய்களைப் படித்து அறிந்து, உடல் நலம் கருதியாவது சைவத்துக்கு மாற வேண்டும்.
வணிக ரீதியில் வளர்க்கப்பட்டு விற்பனைக்கு வரும் கோழி, ஆடு போன்றவை இயற்கைக்கு மாறாக அடைபட்டுக் கிடந்து வருவதால் அவற்றின்
உடலில் ஆரோகியமான சுரப்பிகள் இல்லை. நம் உடலுக்குக்கேடு விளைவிக்கும் சுரத்தல்களுடன் அவை வருகின்றன.
நம் நாட்டில் ஆடுகள் எந்த விதமான மருத்துவ சோதனையும் இன்றி நாற்சந்தியில் வெட்டப்படுகின்றன.அவை நோயுள்ளவையாக இருக்கலாம்.
ஒரு ஆடு வெட்டப்படுவதைப்பார்த்துக் கொண்டே உயிர்வதை பயத்தில் இருக்கும் மற்றொரு ஆடு வெட்டப்படுகிறது. அந்த இரண்டாவது ஆட்டின் உடல் முழுதும் பலவித 'டாக்ஸின்' பரவி விடும்.
கூடிய வரை சைவம் அதிகமாக உண்ணுங்கள். அசைவத்திற்கு முன்னரும் பின்னரும் நிறைய காய்கனி, கீரை வகைகளை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்.
உங்கள் உடலுக்கு எது ஏற்கிறது, எது ஏற்கவில்லை என்பதை அறிந்து கொண்டு நல்ல சத்துள்ள உணவு வகைகளை உண்டு மகிழ்ச்சியுடன் நூறாண்டு வாழ்க!
வாழ்க வளமுடன்!
ஆக்கியோன்:கே. முத்துராமகிருஷ்ணன்(லால்குடி)
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
2
மனிதனின் மூன்றாம் கண்
ஆக்கம்: தனுசு
----------------------------------------
மாயமில்லை மந்திரமில்லை
மகாஜனங்களே!
ஜக்கம்மா சத்தியமா
சொல்வதெல்லாம் உண்மையம்மா!
இணையம் என்றொரு உலகம்
இது மேலோகமல்ல
நாமிருக்கும் பூலோகமுமல்ல
அதுஒரு மந்திர உலகம் .
இறை வாழும் வீட்டுக்கு ஒரு வாசல்
நாம் வாழும் கூட்டுக்கு இரு வாசல்
உடலுக்கு ஒன்பது வாசல்
மனதிற்கு என்பது வாசல்
உலக தொடர்புக்கு - இந்த
இணையம் மட்டுமே வாசல்
இதை தொட்டவருக்கு
தூறும் ஏழாம்அறிவு.
தொடாதவற்கு
வரும் குறை அறிவு.
ஆணும் பெண்ணும் கலந்த கலப்பினம்
கூடுமிடம் கூத்தாண்டவர்.
ஆணும் பெண்ணும் சகலமும் அறிய
தேடுமிடம் கூகுள் ஆண்டவர்.
மங்காத்தா பார்க்க வேண்டுமா
மங்காத்தா ஆட வேண்டுமா
மாரியாத்தா தரிசனம் வேண்டுமா
மாரி மழை நிலவரம் வேண்டுமா.
ஜெகத்தாரோடு சேர வேண்டுமா?
ஜகன்னாத ஹோரா வேண்டுமா?
ஜாமத்து "தணிக்கை" வேண்டுமா?
ஜகன்மோகினிகளே வேண்டுமா?
தாயா? தாரமா? தாய்க்குப்பின் தாரமா?
தகவல்களும் கிடைக்கும் தரமா.
தயிரா? வடையா? தயிர்வடையா?
இங்கு தயாரா இருக்கு செய்முறை சரியாய் .
அந்த இந்திரலோகத்தில்
இந்திரனுக்கு மட்டுமே தெரியும்
ரம்பையின் செய்திகள்!
இந்த மந்திரலோகத்தில்
யாவருக்கும் தெரிந்துவிடும்
ரம்பாவின் செய்திகள்!
உலகை உருட்டி உள்ளங்கையில் திரட்டி
வராது வந்த மாமணியே
விலைவாசி உயர்வும் உன்னாலே.
விடலைகள் வீணாவதும் உன்னாலே.
கண்ணுக்கு தெரியா மறைபொருளே
வித்தை செய்யும் மென்பொருளே
தொழில் நுட்ப உலகின் அணுகுண்டே -உன்
ஆட்டத்தை நல் ஆற்றலுக்கு மட்டுமே அளித்திடு
-தனுசு-
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
3
சிறந்த நிர்வாகியாக இருக்க என்ன தகுதி வேண்டும்?
ஆக்கம்: தேமொழி
-----------------------------------------
[முன் குறிப்பு:
இது நூறு விழுக்காடு உண்மைக்கதை. உண்மையைத்தவிர வேறு எதையும் உரைக்கவில்லை என்ற உறுதிமொழியைக் கொடுக்கிறேன். அத்துடன் இதைப்
படித்து நடைமுறைப் படுத்த நினைத்தால் அது உங்கள் சொந்த விருப்பம், பின் விளைவுகளுக்கு நான் பொறுப்பல்ல என்ற எச்சரிக்கையையும் விடுக்கிறேன்.]
நான் படித்த முதுநிலை நிர்வாகயியல் வகுப்பில் நடந்த நிகழ்ச்சி. ஏற்கனவே பணியில் இருப்பவர்களுக்காக, அதில் நிர்வாகத் திறமையை வளர்த்துக் கொள்ள விரும்புபவர்களுக்காக ஏற்படுத்தப்பட்ட வகுப்பு. சேரும் மாணவர்களுக்கோ படித்து தகுதியை வளர்த்துக் கொள்ள ஆசை. ஆனால் அதற்காக வேலையையும் விடமுடியாத சூழ்நிலை. அதாவது கூழுக்கும் ஆசை, மீசைக்கும் ஆசை என்ற கூட்டத்தை சேர்ந்தவர்களுக்காக, மீசை நனையாமல் கூழ் குடிப்பதற்கென்று வடிவமைக்கப் பட்ட சிறப்பு "உறிஞ்சு குழல்" வகுப்பு. அனைவரின் வசதியையையும் உத்தேசித்து பணி முடிந்து வந்த பின் மாலை வேலைகளில் வகுப்பு மூன்று மணி நேரம் தொடர்ந்து நடக்கும். வகுப்பு ஆசிரியர்களும் நகரில் உள்ள பெரிய நிறுவனங்களில் மேலதிகாரி களாக இருப்பார்கள், அதுதான் அவர்களின் மிக… மிக… முக்கியத் தகுதி.
அந்த ஆசிரியர்கள் தாங்கள் செயல்முறையில் அறிந்தவற்றையும் இணைத்து உதாரணங்களுடன் பாடத்தை நடத்துவதால் வெறும் "ஏட்டுச் சுரைக்காய்" போல் இல்லாமல் வகுப்பு உற்சாகமாகப் போகும். மாணவர்களும் கல்வி கற்கும் ஆர்வத்தில் உள்ளவர்களாதாலால் தவறாமல் வந்துவிடுவார்கள். ஆனால் வேலை முடிந்து ஓய்வு எடுக்கும் நேரத்தை வகுப்பில் செலவழிப் பதால் அனைவரும் அலுத்து சலித்து விளக்கெண்ணை குடித்தவர்கள் போல் அமர்ந்திருப்போம். சின்ன வயதில் பெற்றோர்கள் செலவழித்த பொழுது கல்லூரியில் வகுப்புக்கு மட்டம் போட்டவர்கள், திரைப்படத்திற்கு சென்றவர்கள் எல்லோரும், சொந்த காசில் சூனியம் வைத்துக்கொள்ளும் பொழுது தவறாமல் வகுப்புக்கு வருவது காலம் செய்த கோலம். முதுநிலை வகுப்பென்பதால் மாணவர்களின் எண்ணிக்கை இருபதுக்கும் குறைவாகத் தான் இருக்கும்.
அன்று நடந்த வகுப்பை எடுத்தவர் மிகப்பெருமை வாய்ந்த பல்கலைக் கழகத்தில் முனைவர் பட்டம் பெற்றவர். அத்துடன் நாட்டின் மிகப்பிரபலமான
நிறுவனத்தின் உயர் அதிகாரியாகவும் இருப்பவர். அதாவது பேரன்பிற்குரிய நம் அப்துல் கலாம் ஐயா போன்று என வைத்துக் கொள்ளுங்கள். அவர்
வகுப்பில் இடம் கிடைப்பது அவ்வளவு சுலபமல்ல. வகுப்பிற்கு பதிவு செய்யும் நாளில் அடித்துப் பிடித்து செய்துவிட வேண்டும். இல்லாவிட்டால் அந்த
வகுப்பிற்காக காத்திருந்து ஒரு ஆண்டு விரயமாகிவிடும். அவரைப் பற்றிய இந்த நீண்ட முன்னுரை அவர் மேன்மையை, முக்கியத்துவத்தை தெரிந்து
கொள்வதற்காக கொடுக்கப்பட்டது. அவரது பெருமை தெரிந்தால்தானே அவர் சொன்ன கருத்து எவ்வளவு முக்கியம் என்பது புரியும்.
இப்பொழுது வகுப்பிற்கு போவோம். வகுப்பு ஆரம்பித்து சிறிது நேர பாடத்திற்கு பிறகு ஆசிரியர் ஃப்ராங்க் (இது அவர் முழுப் பெயர் அல்ல) கேட்டார்.
"சிறந்த நிர்வாகியாக இருக்க ஒருவருக்கு என்ன தகுதி வேண்டும், எங்கே சொல்லுங்கள் பார்க்கலாம். முதல் வரிசையில் இருப்பவரில் இருந்து
ஆரம்பிக்கலாம், எங்கே நீங்கள் சொல்லுங்கள், என்ன தகுதி என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்கள்?" என்று முதல் மாணவரிடம் கேட்டார்.
"தன்னம்பிக்கை"
ஃப்ராங்க் இல்லை என்று தலை அசைத்து அடுத்தவரைப் பார்த்தார். இதற்குள் நாங்கள் சிறந்த நிர்வாகியின் தகுதி என பொதுவாக வழக்கில் உள்ள
தகுதிகளையோ அல்லது இதுவரை பாடத்தில் படித்ததையோ மனதில் தேர்வு செய்து கொண்டோம்.
"வழிகாட்டி செல்லும் திறன்"
"இல்லை, அடுத்து?"
"அனுசரித்துப் போகும் குணம்"
"ம்ஹூம்"
"வசீகரிக்கும் குணம்"
"அதிகாரம் செலுத்தும் திறமை"
"பேசி காரியத்தை சாதித்துக் கொள்ளும் பண்பு"
"முடிவெடுக்கும் திறமை"
"நிறைய பணம்"
"எதற்கும் கலங்காத மனம்"
"நிர்வாகயியல் பட்டம்"
"சிரித்த முகம்"
"மோசமான சூழ்நிலையிலும் பொறுப்பேற்பது"
"எதிர்த்து நிற்கும் குணம்"
"பொறுமை"
"புத்திசாலித்தனம்"
"திறமையான ஊழியர்களை திருப்தியுடன் வைத்துக் கொள்வது"
"ஊழியர்களை மனிதர்களாக மதிப்பது"
"தகுதியற்றவர்களை வெளியேற்றுவது'
வரிசையாக நாங்களும் சொல்லிக்கொண்டே போனோம்.
ஃப்ராங்க்கோ "ஆமாம் சாமி" என்பதற்கு எதிர்ப்பதமாக "இல்லை சாமி"யாகிப் போனார். இதைப் படிக்கும் நீங்களும் உங்களுக்குத் தெரிந்த தகுதியை இங்கே
சொல்லுங்கள். நிச்சயம் அந்த பதிலும் சரியான பதிலாக இருக்காது. வகுப்பில் உள்ள அனைவரும் ஒரு சுற்று பதில் சொல்லியாகிவிட்டது. ஃப்ராங்க்ற்கு
திருப்தியில்லை.
"உங்களுக்கு யோசிக்க மேலும் அவகாசம் வேண்டுமா?"
"ஆமாம்"
"சரி, பத்து மணித்துளிகள் எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்"
எங்களை தனியே விட்டுவிட்டு ஃப்ராங்க் வெளியில் சென்று அறைக்கு வெளியே தாழ்வாரத்தின் கைப்பிடியைப் பிடித்தவாறு வானத்தை வெறித்து நோக்கினார்.
எளிதான பதில் கூட தெரியாத இந்தக் கூட்டம் எப்படி நிர்வாகயியலில் தேறப் போகிறது என நினைத்தாரா, இல்லை அவர் சரியாக பாடம் நடத்தவில்லை எனதன்னையே நொந்து கொண்டாரா என்பது அவருக்கே வெளிச்சம். நானும் நம் கணித நூல்களில் விடைப்பக்கம் இருக்குமே அதுபோல அந்த புத்தகத் திலும் கடைசியில் ஏதாவது இருக்குமா எனத் தேடிப்பார்த்தேன். அந்தக் கவைக்குதவாத புத்தகத்தில் அப்படி ஒன்றையும் காணோம். சில மாணவர்கள் விவாதித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். வகுப்பில் மடிக்கணினி, இணைய இணைப்பு, கைபேசி இல்லாத காலம் என்பதால் கூகிளில் தேடி பதில் கண்டுபிடிக்க முடியாத நிலை.
மீண்டும் உள்ளே வந்த ஃப்ராங்க் இப்பொழுது இந்தக் கோடியில் இருந்து ஆரம்பித்தார். நாங்களும் பதில்களை மாற்றி சொன்னோம், ஆனால் அடுத்தவர்கள்
சொன்ன பதில்களின் மறுசுழற்சிதான். ஃப்ராங்க் வெறுப்பேறி பாதியிலேயே நிறுத்தச் சொன்னார்.
"உங்களால் சரியான பதில் சொல்ல முடியாது எனப் புரிகிறது. நேரத்தை வீணடிப்பானேன், உங்களுக்கு ஒரு குறிப்பு தருகிறேன்," என்றவர் தான் கொண்டு
வந்த கோப்பிலிருந்து ஒரு செய்தித்தாளின் சில நகல்களை உருவினார். வரிசைக்கு ஒன்றாக ஒரு நகல் கொடுத்தார்.
அது ஞாயிறன்று வரும் செய்தித்தாளின் கேலிச் சித்திரங்கள் பகுதியில் இருந்து தேர்ந்தெடுக்கப் பட்டது. 'ப்லான்டி' (Blondie) என்ற நகைச்சுவை சித்திரக் கதை
அதில் சித்தரிக்கப் பட்டிருந்தது. கதைப்படி ப்லான்டியின் கணவன் 'டேக்வுட் பம்ஸ்டட்' (Dagwood Bumstead) ஒரு சாப்பாட்டுராமன், சோம்பேறி, தூங்குமூஞ்சி
பெரும்பாலான கதைகளில் அவன் சோஃபாவில் படுத்து தூங்கியவாறுதான் இருப்பான் (இந்த விளக்கம், அந்தக் கதைகளைப் படிக்காத யாராவது ஓரிருவர்
இருந்தால் அவர்களுக்காக கொடுக்கப் பட்டது).
அவர் கொடுத்த நகலில் இருந்த கதையும் அது போல ஒன்றுதான். வீட்டில் மனைவி, மகன், மகள் என ஒவ்வொருவரும் வந்து டேக்வுட்டிடம் உதவி
கேட்பார்கள் அல்லது ஏதாவது ஒரு வேலையைக் கொடுப்பார்கள். நம் கதாநாயகனோ, இதோ செய்கிறேன் ...இதோ செய்கிறேன் என்று படுத்தே கிடப்பான்.
ஒவ்வொருவராக பொறுத்திருந்து பார்த்து விட்டு பிறகு அவர்களே தங்கள் வேலையை முடித்துக் கொள்வார்கள். அதே கதையின் சுட்டி கிடைக்க வில்லை,
ஆனால் அதே போன்ற மற்றொரு கதையின் சுட்டி இங்கே:
http://t1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQu-FUSADX7Gsfw7s1EZLnrfBNlwnP2kyXBAHNxMCBXAwcnMcQZ
அதைப் படித்துவிட்டு நாங்கள் குழப்பத்துடன் ஃப்ராங்க்கின் முகத்தைப் பார்த்தோம். அவர் சிரித்தவாரே எங்களிடம் சொன்னார், "இப்பொழுது புரிகிறதா சிறந்த நிர்வாகியாக, மற்றவர்களை வேலை வாங்குவதற்கு என்ன தகுதி வேண்டும் என்று? நீங்கள் ஒரு "சோம்பேறி"யாக இருக்க வேண்டும். இந்த ஆளிடம் சொல்வதற்கு நானே செய்துவிடலாம் என நினைப்பவர்கள் அடுத்தவர்களை வேலை வாங்கும் தகுதி இல்லாதவர்கள்."
[பின் குறிப்பு: எதற்கும் நான் முதலில் கொடுத்த எச்சரிக்கையை மீண்டும் ஒருமுறை படித்து விடுங்களேன்]
செயல்முறை பகுதி/உதவி:
அடுத்தவரை வேலை வாங்க சில யுக்திகள்:
(1)
இது சிங்கப்பூரின் "ஒலி" பண்பலை வானொலியில் கேட்டது, நிகழ்ச்சி தொகுப்பாளார்கள் எனக்குப் பிடித்த பி. என். பாலாவும் மற்றொரு பெண்மணியும் என நினைக்கிறேன். ஏறத்தாழ பத்தாண்டுகள் ஆகியிருக்கலாம் என்பதால் சரியாக நினைவில்லை. வீட்டில் உங்களுக்கு கணவர் கைவேலை களில் உதவியாகஇருப்பாரா? என்பதைப் பற்றிய நேயர்களின் கருத்து நிகழ்ச்சி. அதில் ஒரு பெண்மணி நிகழ்ச்சியின் தொகுப்பாளரிடம் கூறியது.
"எங்க வீட்டுக்காரர் எனக்கு நல்லா உதவி செய்வாருங்க"
"அட, அப்படியாம்மா ...நீங்க கொடுத்து வச்சவங்கதான். எப்படி செய்வார், என்னென்ன உதவி செய்வார் ...இன்னும் கொஞ்சம் விளக்கமா சொல்லுங்களேன்"
"அதுவாங்க, அது வந்து… அவருக்கு எல்லா வேலையையும் அழகா, நறுவிசா செய்யனுங்க. அவரும் எது செஞ்சாலும் நல்லா நேர்த்தியா செய்வாரு.
எனக்கு அப்படியெல்லாம் செய்யத் தெரியாதுங்க. ஏதோ கசா முசான்னு காரியத்த பண்ணி முடிச்சுடுவேன். அதப் பார்க்க அவருக்குப் பொறுக்காது. சரி நீ சும்மா இரு, நானே செஞ்சு தரேன்னு சொல்லிட்டு, அவரே செஞ்சு முடிச்சிடுவாரு".
(2)
இந்த யுக்தி என் தம்பி என் அம்மாவிடம் உப்பயோகித்தது. இப்பொழுது மனைவியிடம் இது செல்லுபடியாகவில்லை என நினைக்கிறேன். அதாவது ஒரு வேலை கொடுத்தால், செய்வதற்கு முன், கேள்வி மேல் கேள்வியாக ஒரு ஆயிரத்தெட்டு கேள்வி கேட்டு உயிரை எடுக்கவேண்டும்.
"தம்பி, காய்காரம்மா வரல, சைக்கிள எடுத்திட்டு சீக்கிரமா கொஞ்சம் கடைக்குப் போய் இந்த லிஸ்ட்ல இருக்கிறத வாங்கிட்டு வாயேன்"
"ஏன் சைகிள்ளதான் போகனுமா, என் டூ வீலர்ல போகக் கூடாதா?"
நீ எதுலயோ போய்க்க, ஆனா சீக்கிரமா வா, பாத்து வாங்கு... பழசு, பூச்சி இருக்கிறதெல்லாம் வாங்கிட்டு வராத"
"ஏன், அதையும் லிஸ்ட் மேலேயே எழுதிடுங்களேன், கடைக்காரன் பாத்துட்டு நல்லா காயா தருவான்ல, எனக்கு எப்படி பாத்து வாங்கறதுன்னு தெரியாது"
"அவங்கள நம்ப வேண்டாம், ஃப்ரெஷா இருக்கான்னு நீயே பாரு. அப்படியே சின்ன வெங்காயம் நல்லா இல்லன்னா கைய வீசிக்கிட்டு வந்திடாத, பெரிய
வெங்காயமாவது வாங்கிட்டு வா?
"பெரிய வெங்காயம்னா என்ன அளவு?
"அதே அளவுதான், இது ஒரு கிலோன்ன அதுவும் ஒரு கிலோதான். சீக்கிரம் போ, சமைக்க நேரம் ஆவுதுல்ல"
"ஒரு பத்து நிமிஷம் கழிச்சு போகவா? அதுக்குள்ள இந்த கேம் முடிஞ்சுடும்."
"நீ பத்து நிமிஷம்னா எவ்வளவு நேரம் எடுதுப்பேன்னு எனக்குத் தெரியும், உன்கிட்ட வந்து சொன்னேன் பாரு, என் புத்தியத்தான் சொல்லனும், தொண்ட
தண்ணி வத்தினதுதான் மிச்சம், நான் வேலைக்காரிய அனுப்பிக்கிறேன்"
-ஆக்கம்: தேமொழி
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
4
எவன் நீந்திக் கரை ஏறுவான்?
ஆக்கம்: ஆலாசியம் கோ. சிங்கப்பூர்
பக்தனில் நான்கு வகை அதில் எந்த வகை நீ என்று கூறு?
பிறவிப் பெருங்கடல் நீந்துவார் நீந்தார்
இறைவனடி சேரா தவர்.
கற்றதனால் ஆயப் பயனென்கொல் வாலறிவன்
நற்றாள் தொழாஅர் எனின்.
இவைகள் தெய்வப் புலவர் எழுதிய உலகப் பொதுமறை... என்னைப் போன்ற பெரும்பாலோர் இதைப் படித்தும்; இன்னும் சிலரோ இவற்றை அறிந்தும்; மிகச் சிலரோ இவற்றை உணந்தும் இருப்பார்கள்.
"புல்லாகிப் பூடாய்ப் புழுவாய் மரமாகிப்
பல் விருகமாகிப் பறவையாய்ப் பாம்பாகிக்
கல்லாய் மனிதராய்ப் பேயாய்க் கணங்களாய்
வல் அசுரர் ஆகி முனிவராய்த் தேவராய்ச்
செல்லாஅ நின்ற இத் தாவர சங்கமத்துள்
எல்லாப் பிறப்பும் பிறந்து இளைத்தேன்,"
என்கிறார் மாணிக்க வாசகனார்.... அப்படிப் பிறந்து பெரிதும் முயன்று "அரிது அரிது மானிடராய்ப் பிறப்பது அரிது" என்ற அவ்வை வாக்கிகிற்கு இணங்க அறிய மானிடப் பிறப்பை பெற்ற மானிடர்களாகிய....
நாம் கொண்டுவத நியதி (கர்மம்) என்னவோ?
நமது கடமை எதுவோ?
நமது லட்சியம் என்னவோ?
கர்மத்தை நாம் விரும்பினாலும் விரும்பாவிட்டாலும் அனுபவிக்க வேண்டும் அது நியதி...
நமது கடமைகளாவன... மகனாய் (மாணவனாய்), கணவனாய், தந்தையாய் இப்படி பல வேசங்கள் கொண்டாலும் ஒரு மனிதனாய் நமக்கு இருக்கும் கடமைகள் யாவன?...
எத்தனையோப் பிறவிகளைக் கடந்து வந்தோம் இப்போது விடுதலைக்கு தகுதியான பிறவியில் இருக்கிறோம்... கர்மத்தை அனுபவித்துக் கொண்டே, கடமைகளைச் செய்து கொண்டே....
"மறைந்திட மூடிய மாய இருளை
அறம்பாவம் என்னும் அரும் கயிற்றால் கட்டி
புறம்தோல் போர்த்து எங்கும் புழு அழுக்கு மூடி,
மலம் சோரும் ஒன்பது வாயில் குடிலை
மலங்கப் புலன் ஐந்தும் வஞ்சனையைச் செய்ய,
விலங்கு மனத்தால், விமலா உனக்கு
கலந்த அன்பாகிக் கசிந்து உள் உருகும்
நலம் தான் இலாத சிறியேற்கு நல்கி
நிலம் தன்மேல் வந்து அருளி நீள்கழல்கள் காட்டி,
நாயிற் கடையாய்க் கிடந்த அடியேற்குத்"
விடுதலை சிந்தனையையும் விதைக்கின்றோமா?
ஒவ்வொரு மனிதனும் நான் விடுதலைப் பெறவேண்டும் என்ற எண்ணத்திலே தான் தெரிந்தோ தெரியாமலோ, அவற்றை உணர்ந்தோ உணராமலோ பொழுதைப் போக்கிக் கொண்டிருக்கின்றோம்...
நான் விடுதலைப் பெறவேண்டும் ஆமாம், அந்த நான் எங்கே? அது எப்படி இருக்கிறது... நான் நானாகத்தானே இருக்கிறேன் அது எப்படி விடுதலைப் பெற முடியும், அது என்ன விடுதலை... நான் சுதந்திரமாகத் தானே இருக்கிறேன்! என்றால் அது அல்ல என்கிறார்கள் மகான்கள்...
நான் என்பது அந்தப் பேரொளியின் மிகச் சிறிய அணுவினும் சிறிய ஒருத் துளியே! அது போட்டுக் கழட்டும் சட்டையைப் போன்றதே இந்த உடல்...
அது எங்கிருந்து வந்ததோ அங்கேயே சென்று சேரவேண்டும். அப்படி சென்று சேர்வதே விடுதலை/ வீடுபேறு / மோட்சம் / முக்தி என்று பலவாறு சொல்கிறார்கள்...
இதை தான் வள்ளுவர் "பிறவிப் பெருங்கடல் நீந்துவார்" என்றார்...
சரி, இப்போது விசயத்திற்கு வருவோம்.... "பிறவிப் பெருங்கடல் நீந்த வேண்டும்" அதற்கு எல்லாம் வல்ல இறைவனையே மனத்தாலும் சிந்தனையாலும் கனிந்து கசிந்துருகிப் போற்றி அவனின் அருளால் அவன் தாள் பணிந்து அவனோடு கலப்பது என்பதே... அப்படி அது நிகழ ஒருவிநாடிப் போதுமாம்....
அந்த பேருண்மையோடு கலக்கும் ஒருவினாடி பொழுது வரத்தான் எத்தனை கோடிப் பிறவிகளோ? அல்லது இப்பிறவி தானோ? யார் அறிவார் அவனை அன்றி...
இருந்தும் ஒலிம்பிக்கிலே ஓடப்போகும் யாவரும் தான் தான் அந்த தங்க பதக்கத்தைப் பெறப் போகிறேன் என்ற முழு நம்பிக்கையிலேத் தான் போகிறார்கள்... அதிலே எவன் அனைவரையும் விட அதிகமாக முயல்கிறானோ அவனுக்கு ஆண்டவன் அருளோடு அது வழங்கப் படுகிறது.... ஆமாம், தடுக்கி விழாமல் ஓடுவது என்னமோ அவன் கையில் இல்லையல்லவா!...
தடுக்கி விழச் செய்வது என்னவோ ஆண்டவன் செயல் அல்ல... இருந்தும் விழாமல் தாங்கிப் பிடிப்பது அவனின் அருளால் அல்லவா!
"கேளுங்கள் தரப்பட்டு தட்டுங்கள் திறக்கப் படும்" என்றார் ஏசு பெருமான்.
சரி இன்னும் விசயத்திற்கு வரவில்லை....
இறைவழிபாடு நாம் பெரும்பாலோரும் செய்கிறோம்.... ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு கோரிக்கை... அது அவரவர் தேவைக்குத் தகுந்த மாதிரி... அதிலே தவறொன்றும் இல்லை... என்ன நியாயமான ஆசைக்கு, தனக்குத் தகுதி இருக்கிறது நான் தானே சரியான ஆள் என்று அவனிடம் உரிமையோடு கேட்பதும், அவனிடம் பணிந்து, மரியாதையாகவும், கொஞ்சி கெஞ்சிக் காதல் கடிதமெல்லாம் எழுதியும் கேட்பதும் ஒருவகை...
அதிலே இன்னொரு பரிதாபமான ஒரு முறை இன்று பலரும் செய்வது.... அவனையே ஒரு வியாபாரியாக்குவது... ஒரு இடைத்தரகராக்குவது.... இது எப்படி என்றால் பெரும்பாலும் தனக்குத் தகுதி இல்லை என்று முழுமையாக நம்புபவர்களே இதைச் செய்கிறார்கள்... அந்தக் கூத்தை எல்லாம் நாம் யாவரும் அறிந்ததே!
வழிபடுபவர்களின் வேண்டுதலைப் பொறுத்து அதாவது அவர்கள் வேண்டும் பொருளைப் பொறுத்து நான்கு வகையாக பிரித்து கூறுகிறார்...பகவத் கீதையிலே பகவான் கிருஷ்ணர். அதைப் பற்றி இப்போது பார்ப்போம்.
சதுர்விதா பஜந்தே மாம் ஜநா: ஸூக்ருதிநோர்ஜூந |
ஆர்தோ ஜிஜ்ஞாஸூரர்தார்தீ ஜ்ஞாநீ ச பரதர்ஷப ||
(கீதா 7:16)
பரதகுலச்செம்மலே அர்ஜுன!... உலகியல் பொருட்களைப் பெறவேண்டி வழிபடுபவன், துன்பமடைந்தவன்,எனது பேருண்மையை அறிய ஆவலுடையவன், மேலும் மெஞ்ஞானம் பெற்றவன் ஆகிய நான்குவிதமான: நற்செயல்களைச் செய்கின்றவர்களாவான பக்தியுடைய மனிதர்கள் என்னை வழிபடுகிறார்கள்....
(இந்த மேற்கூறிய நால்வரில் நாமும் அடங்க வேண்டுமென்றால் அதற்கு முதன்மைத் தகுதி எனச் சொல்லப் படுவது "நற்செயல்கள்" இதை கொள்ளாது இந்த அடிப்படைத் தகுதி இல்லாது நமது மனு கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ளாமல் தள்ளுபடியாகும் என்பதை மனதில் கொள்ளவேண்டும்...
அப்படிஎன்றால் பக்தி வியாபாரிகளின் கதி, அதாவது பகவானிடம் பேரம் பேசுபவர்களின் கதி? அதோகதி தான் என்பதை நான் சொல்லாமல் யாவரும் உணரலாம்).
'ஸூக்ருதிந' என்ற சொல்லுக்குப் பொருள்?
முந்தையப் பிறவிகளில் நற்செயல்கள் செய்து,
(மனிதப் பிறவியே நற்கதி தான் அதில் நாம் அனுபவிக்கும் தீய / நல்லக் கருமங்களை அதனால் விளையும் பலனை அனுபத்துக் கொண்டு போகிறோம்... இங்கே கவனம் தேவை என்னவென்றால் இதை சமாளிக்க போருக்க முடியாமல் தீவினையை மீண்டும் இப்பிறவியிலே செய்யாமல் இருப்பதே உத்தமம்)
எவர்களுடைய இயல்பு சீர்திருத்தி நற்கர்மப் போக்குடையதாக ஆகிவிட்டதோ....
முந்தய மனப்பதிவுகளின் ப்ரபாவத்தினால் அல்லது மகான்களின் இணக்கத்தினால், எவர்கள் இப்பிறவியிலும் பகவானின் ஆணைப்படி நற்செயல்களையே செய்கிறார்களோ
(எங்கும், இயற்கையில் இருக்கிறான், நமக்குள்ளும் இருக்கிறான் அங்கிருந்து பிறக்கிறது ஆணை)
அவர்களே 'ஸூக்ருதிந' (நற்செயல் புரிவோர்) என்கிறார் பகவான்.
மேற்கூரியக் காரணத்தால் பகவானிடம் ஆழ்ந்த நம்பிக்கைக் கொண்டு வழிபாடு செய்யும் பக்தர்கள் மேற்கூறிய நான்கு வகையினர்களும் இந்த 'ஸூக்ருதிந' என்பவர்களே...
நால் வகையினர்....
'அர்தாத்தீ' => மனைவி, மக்கள், செல்வம், மதிப்பு, பெருமை, புகழ், சுவர்க்க சுகம்
(இது விவாதத்திற்கு உரியது என்பதைவிட நடைமுறையில் தவறான விளக்கத்தில் புரிந்துக் கொள்ளப் படுகிறது)
முதலிய இஹலோக, பரலோக போகங்களில் ஏதாவது ஒன்றிலோ, பலவற்றிலோ விருப்பம் உள்ள மனிதன் அந்த ஆசையைப் பூர்த்தி செய்து கொள்வதற்காக, பகவான் ஒருவரையே முழுமையாக நம்பி மிகவும் சிரத்தையுடன், பகவான் நிச்சயம் நமது ஆசையைப் பூர்த்தி செய்வார் என்று முழு நம்பிக்கையுடன் அவனைத் தொழுபவர்கள் இந்த வகையைச் சேர்ந்தவர்கள்.... இதற்கு உதாரணமாக பெரியவர்கள் கூறுவது.. விபீசனனையும், சுக்ரீவனனையும்...
(இந்தக் கதை மாந்தர்களின் வாழ்வைப் போன்றது எனக் கொள்ளுங்களேன்)
இக்கால மக்கள் நம்மில் பலரும்; இவ்வகை அதிலும் நமது அரசியல் வாதிகள் தான் இதிலே முன்னிலை.... ஆனால் அவர்களின் மனு தள்ளுபடியாகாது இருக்க வேண்டும்?!!...
அதற்கு நற்செயல்கள் செய்ய வேண்டும் என்பதை அவர்கள் உணரவேண்டும்.. ஆனால்... எங்கே உணர்கிறார்கள்!
'ஆர்த்த' => உடலிலோ மனதிலோ ஏற்படும் வேதனையாலோ, ஆபத்து, எதிரிகளின் மேல் உள்ள பயம், நோய், அவமானம், திருட்டு பயம், கொள்ளையடித்துக் கொலை செய்பவர்களால் பயம், கொடிய விலங்குகளிடம் ஏற்பட்ட பயம் என்று இன்னும் பல மனத் துயரங்களில் இருந்து விடுபட மிகவும், சிரத்தையுடனும், நம்பிக்கையுடனும், தகுதியுடனும் (நற்செயல்கள் செய்பவராக இருப்பது) இருந்து வேண்டிப் பெறுவது...
(இதற்கு உதாரணம்: திவாரகையில் வசிப்பவனே, கோவிந்தா! கிருஷ்ணா! வாசுதேவா என்று அபயக் குரல் கொடுத்து அவனையே முழுமையாக நம்பி, சிரத்தனையுடன்.... முழுமையாக நம்பி ஆமாம் அதனால் தான் அவள் தனது இரு கரங்களையும் தனது ஆடையைப் பற்றிப் பிடிக்காமல் விடுத்து தனது தலைக்கு மேலே கைகளை உயர்த்தி! மகாகவி சொல்வான்...
ஹரி ஹரி என்றாள் - கண்ணா
அபயம் அபயம் உனக்கபயம் என்றாள்
----------------------------------------------------
---------------------------------------------------
ஐயநின் பதமலே சரண்
ஹரஹரி! ஹரிஹரி! ஹரிஎன்றாள்..
அந்த அளவிற்கு முழு நபிக்கையுடன் அவனை சரணடைய வேண்டுமாம்.)
'ஜிஜ்ஞாஸூ' => அவனது பேருண்மையை அறிய ஆவலுடைய பக்தன். இவன் மேற்கூறிய மனைவி-மக்கள், செல்வம், வீடு முதலிய பொருட்களையும், அதற்கு அடுத்துக் கூறிய பயம், தோல்வி, வேதனை என்பன எல்லாவற்றையும் ஒரு பொருட்டாகக் கொள்ளாமல்... பரமாத்மாவை உண்மையாக அறிய வேண்டும் என்ற இந்த ஒரே ஒரு விருப்போடு, ஒருமித்த மனத்துடன், பகவானிடம் பக்தி செலுத்தி எப்படி சிரத்தையும், முழு நம்பிக்கையுடன் கூடிய அன்பை செலுத்தி அவனை... அந்தப் பேருண்மையை அறிய முயல்பவர்களே இந்த 'ஜிஜ்ஞாஸூ' என்னும் மூன்றாம் வகையினர் என்கிறார் கிருஷ்ண பரமாத்மா!...
‘ஞானியான’ பக்தன் => எவர்கள் பரமாத்மாவை அடைந்துவிட்டார்களோ! எவர்களுடைய நோக்கில் பரமாத்மா மட்டுமே காணப்படுகிறாரோ, பரமாத்மாவைத் தவிர வேறெதுவும் இல்லையோ, இவ்வாறு பரமாத்மாவை அடைந்த பிறகு…
(பேரொளியில் கலத்தல் அத்வைதம், அருகில் அமர்தல் பாதமலராதல் துவைதம் / அருகில் அமர்தல் என்பது விவாதித்த ஒன்று அத்வைதி அதில் இங்கே சற்று வேறுபடுகிறான்... காரணம் அதற்கு உருவம் தந்துப் பொருள் என்றுக் கொண்டால்?! அது ஒரு இடத்திலே இருப்பதாக கொண்டால்?!... ஆதி அந்தம் இல்லாத எங்கும் பரவி இருக்கும் பரமாத்மா அருகில் அமர்வது என்பது அவர்தம் கருத்து வேறுபடுவதால்!)
இங்கே தான் தெய்வம், கடவுள், இறைவன் என்றக் கருத்து பேசப் படவேண்டும்!...
(எங்கெங்கு காணினும் சக்தியடா! ஆமாம், எங்கும் சக்தியை நிறைத்து அந்த தெய்வ சக்தியால் பிரபஞ்சத்தை இயக்குகிறான்.... அவனே அனைத்து உயிருக்குள்ளும் ஆன்மாவாக இருக்கிறான்... அதாவது உள்ளே கிடப்பவன்... உள்ளக் கிடப்பில் ஒரு சிறு இடத்தில் உறங்கிக் கிடப்பவன் அவனை காண உள்ளேக் கடந்து செல்லவேண்டும்... உள்கட ...உள்கட... அவனே அந்தக் கடவுள்.... அவன் வேறெங்கும் இருக்கும் அவனே நம்முள்ளும் இருக்கும் கடவுள்.... மனம் என்னும் திரை மறைத்து இருக்கும் அந்த ஆத்மாவை காண, மனம் என்னும் திரை விலக வேண்டும் / இப்படியும் கொள்ளலாம்... மனம் என்னும் கண்ணாடி தெளிவாக இருந்தால் ஆத்மா தனது சுயத்தை வெளிப்படுத்தும் என்று... இவைகள் வேதாந்தம் கூறுவதாக நமது இளைஞர் தளபதி விவேகானந்தர் கூறுகிறார்).
சரி, அப்படி என்றால் இறைவன் தான் யார்? அவன்தான் இந்த பிரபஞ்சத்தை தனது யோகசித்தியால் தனது ஒருதுளியாக தன்னில் ஒரு இடத்திலே தாங்கியுள்ளான் என்று கீதையிலே கிருஷ்ணர் கூறுகிறார்.....
இதப் பிரபஞ்சமே ஒரு துளி தானாம்... அப்படிஎன்றால் அவன் எவ்வளவுப் பெரியவன்.... அது தான் ஆதி அந்தம் இல்லாதவனாயிற்றே....
இதைதான் நமது 'விசு ஐயர்' அவர்கள் பலநேரங்களில் கூறுகிறார்கள் என நினைக்கிறேன்... உண்மையில் இது ஒரு பெரிய கட்டுரையாக விரித்து விளக்க வேண்டியதும்.. அதற்கு முன்பே சில அடிப்படை 'அகர' 'ககர' வரிசைகளைப் படிப்பவருக்கே அது புரியும் என்று நினைத்து எங்கே எப்படி ஆரம்பிப்பது அல்லது எப்போது ஆரம்பிப்பது என்றே அமைதி காக்கிறார் என்றே நம்புகிறேன்).
சரி, விசயத்திற்கு வருவோம்....
அடைந்தப் பிறகு...எவர்களுடைய எல்லா ஆசைகளும் இல்லாமல்; எஞ்சி நில்லாமல் சென்றுவிட்டதோ, அப்படிப்பட்ட நிலையில் எவர்கள் இயல்பாகவே பரமாத்மாவை வழிபடுகிறார்களோ! அவர்கள் இந்தவகை ஞானிகள்…
(ஜீவன் முக்தி பெற்றவர்கள் / அழைப்பிற்காகக் காத்திருப்பவர்கள்)
இவர்களில் உதாரணம் நாரதர், பீஷ்மர்... பிரகலாதன்…
(பிரகலாதன் இவன் கருவிலே ஞானம் பெற்றவனாம் / இது சமீப அறிவியல் இப்பொது தான் ஒத்துக் கொள்கிறது, கருவில் இருக்கும் குழந்தை தாயினை உணரமுடிகிறது என்று)
நமது நாயன்மார்களும், ஆழ்வார்களும்..... இன்னும் சொன்னால், நமது நூற்றாண்டுகளில் வாழ்ந்த ஷேசாஷ்திரி சுவாமிகள், ரமண மகரிஷி, மகாத்மா காந்தி என்று பட்டியலிடலாம்....
பகவான் கூறிய இந்த நான்குப் பிரிவுகளில் முதலாமவனை விட இரண்டாமவனும் அவர்களைவிட மூன்றாமவனும் இவர்கள் மூவரையும் விட நான்காமவனான ஞானியே சிறந்தவன்...
ஆம், வேதாந்தக் கருத்துப்படி அவனே ஜீவன் முக்தன் அவனே பிறவியென்னும் பிறவிப் பெருங்கடலைக் கடந்தவன்.
ஆக, இறைவனைப் பற்றிய அறிவு படித்தமையால் நாமும் முக்தி பெற்றுவிடுவோமா? என்றால்..
கற்றதனால் ஆயப் பயனென்கொல் வாலறிவன்
நற்றாள் தொழாஅர் எனின்.
'கடவுளையும், எல்லாம் அறிந்த அவரது தன்மையையும் பற்றி நாம் அறிந்தவற்றின் தொகுப்பே வேதங்கள்' நான் 'வேதங்களைத் துறக்கிறேன்' என்பது வேதாந்த தத்துவத்தின் கடைசி வார்த்தை என்பர்... மதப் பிரிவுகளும், சடங்குகளும், நூல்களும், மனிதன் தன உண்மை இயல்பை உணர்ந்துக் கொள்வதற்கு உதவுகின்றன. அதன் பிறகு அவைகள் அவனுக்கு தேவையற்றவைகளாகின்றன என்பார்.
'மாறாத ஒன்றை அறிய உதவுவதே உண்மையானக் கல்வி, படிப்பாலோ, நம்பிக்கையாலோ, ஆராய்ச்சியாலோ, அதைப் பெற முடியாது; அது உணர்வு கடந்த நிலையிலும், சமாதி நிலையிலும் பெறக் கூடிய ஒன்றாம். அந்த நிலையை ஒருவன் அடையும் பொது அவன் சகுனக் கடவுள் நிலையை (தெய்வம்) நிலையை அடைகிறான்; நானும் என்பிதாவும் ஒன்றே; தனிப் பரம்பொருளான பிரமத்துடன் (இறைவனுடன்) தான் ஒன்றி இருப்பதை அவன் அறிகிறான். சகுனக் கடவுள் ஆகிறான் என்பார் சுவாமி விவேகானதர்.
இங்கே நாம் தெரிந்து, அறிந்து, உணர்ந்து.....
'நான்' என்னும் ஆன்மாவை விடுதலை செய்ய வேண்டியதே மனித பிறவியின் லட்சியம்....
(லட்சியம் ஒருபக்கம் இருக்கட்டும்... அதற்கு முன்பாக நாம் எந்த நிலையில் இருக்கிறோம் அல்லது எந்த வகையில் இருக்கிறோம்...
முதலாம் நிலை.... நாற்பதுக்குலாகவாது முற்றுப் பெறவேண்டும்... இரண்டாவது அறுபதுக் குள்ளாகவாவது முற்றுப் பெற வேண்டும்.... அடுத்த இரண்டும் ஆயுளுக்குள் நிச்சயம் நிகழும்...
பேரொளியில் கலக்கும் ஒரே ஒரு முதல் வினாடி வெகு தூரம் இல்லை... என்று இறைவனின் மேல் உள்ள பிரேமையுடன், முழு நம்பிக்கையுடன் முயன்றால் விடுதலை உறுதியே....)
நமது நிலையும், தேவையும் அறிந்து... தகுதியை உயர்த்தி அந்த உயரிய லட்சியத்தை நோக்கி முயலுவோம்...
“சுதந்திரம் எனது பிறப்புரிமை அதை அடைந்தேத் தீருவேன்” என்றார் திலகர்.
அவரும் அந்த கீதையின் சாரத்தை ஒரே வரியில் கொண்டு வந்தே அதை நாட்டு விடுதலைக்கும் கூறி இருப்பார் போலும். ஆக அதன் உண்மையான அர்த்தம் இந்த ஆன்ம விடுதலையே...
(பாரதியின் வரிசையில் முதலில் வருவது நாட்டு விடுதலை, அடுத்ததாக பெண்களின் விடுதலை, இவைகள் சாத்தியம் என்ற பிறகு ஆன்ம விடுதலை சாத்தியம் அப்படி சாத்தியம் ஆனபோது அதை இந்தியா இந்த உலகிற்கு அளிக்கும் என்று உறுதியுடன் விவேகானந்தரை போலவே பாரதி கூறுகிறான்...)
பிறந்தோம்; மடிந்தோம் என்றில்லாமல், அல்லது இந்த நால் வகையிலே முதல் இரண்டு வகைக்குள்ளேயே இருந்துக் கொண்டு. உலகாயதப் பொருள்களையே வேண்டிப் பெற்று... மீண்டும் மீண்டும் புது உடல் எடுத்து அவதியுற்று பிறவி என்னும் பெருங்கடலில் தத்தளித்து தவிப்பதை விடுத்து.
பேரானந்தம் என்னும் அந்த பேரொளியில் கலப்பதே லட்சியம் என்பதால் அதனை நோக்கியே முன்னேறுவோம்...
பிறக்கும் போதே ஞானிகள் அல்ல...
வளரும் போதும் ஞானிகள் அல்ல....
சாதாரண மனிதர்கள் நாம். வாழும் போதே இந்த உடல் மடியும் முன்னமே,
இந்த உடல் இனியும் விடுதலைக்கு உதவாது என்று இந்த உடலை கலட்டி எறிந்து விட்டு வேறு ஒரு உடலை ஆன்மா தேர்ந்தெடுக்கும் முன்பே விழித்துக் கொள்வோம்...
அன்பினால் உருகி; அவனின் அன்பை மட்டுமே வேண்டி; அந்த அன்பாய், அன்பென்னும் பேரொளியில் கலக்க; அவனின் தாள் பணிவோம்.
வேண்டுதல் வேண்டாமை இலானடி சேர்ந்தார்க்கு
யாண்டும் இடும்பை இல.
பிறவிப் பெருங்கடல் நீந்துவர் நீந்தார்
இறைவன் அடிசேரா தார்.
மாணிக்கவாசகனாரின் இந்த அற்புத திருவாசகத்தை நமது இசைஞானியின் சிம்பொனி இசையில் காணொளியாக கேட்டு இன்புறுங்கள்.
http://www.youtube.com/watch?list=PLEFBA9AF1D81C1387&feature=player_detailpage&v=lrkSN8pwby8
http://www.youtube.com/watch?list=PLEFBA9AF1D81C1387&feature=player_detailpage&v=fr8mTh6jEwU
நன்றி வணக்கம்.
அன்புடன்,
ஆலாசியம் கோ. சிங்கப்பூர்
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
5
பெப்பர் ஸ்ப்ரே...
பெண்களின் கையில் புதுவித ஆயுதம்! பெப்பர் ஸ்ப்ரே... திருடன்களிடமிருந்து தப்பிப்பதற்காக இப்போது பொதுமக்களுக்கு குறிப்பாக பெண்களுக்கு சென்னை, காவல்துறை அறிமுகப்படுத்தியிருக்கும் தற்காப்பு சாதனம்! பெப்பர் ஸ்ப்ரே..அப்படினா...என்ன.! ? என்று ஆச்சர்யப்பட்டு கேட்பவர்களுக்கு பதில் இதோ
"கண்களை எரியவைக்கும் தன்மையுள்ள, திரவ வடிவ பொருள், ஸ்ப்ரே செய்யும் வசதியோடு இருக்கும் சாதனம்தான் 'பெப்பர் ஸ்ப்ரே'. ஈவ் டீஸிங், வழிப்பறி திருடர்கள், வீடு தேடிவரும் திருடன்கள் என்று எதிரிகளின் கண்களில் சமயோஜிதமாக செயல்பட்டு இதை ஒருமுறை ஸ்ப்ரே செய்துவிட்டால் போதும், கண் எரிச்சலில் தவிக்கும் அந்த நபரால் இரண்டு மணி நேரத்துக்கு எழவே முடியாது.
அதற்குள் 'அவசர போலீஸ் 100' எண்ணுக்கு தகவலைச் சொன்னால் போலீஸ் வந்து அவர்களை அள்ளிக் கொள்ளும்! "அமெரிக்காவில் வழிப்பறிக் கொள்ளை அதிகம் என்பதால், அவர்களிடம் இருந்து தற்காத்துக்கொள்ள பொதுமக்களுக்கு காவல்துறையின் மூலமே 'பெப்பர் ஸ்ப்ரே' வழங்கப்படுகிறது.
சமீபத்தில், சென்னை மற்றும் அதன் சுற்றுப்புறங்களிலும் அதிகரித்து வரும் கொலை மற்றும் கொள்ளைச் சம்பவங்களைத் தொடர்ந்து பொது மக்களுக்கு இந்த 'பெப்பர் ஸ்ப்ரே' காவல்துறை வழங்கி வருகிறது. இந்த 'பெப்பர் ஸ்ப்ரே' 35 கிராம் எடை கொண்டது. இருபது முறை ஸ்ப்ரே செய்யலாம். விலை 500 ரூபாய். எதிராளி எட்டடி தூரத்தில் இருந்தாலும் இதைப் பயன்படுத்தலாம்.
முதலில் துரைப்பாக்கம், செம்மஞ்சேரி, நீலாங்கரை போன்ற பகுதிகளில் படிப்படியாக அறிமுகப்படுத்தபட்டு வருகிறது. இதுவரை நாற்பத்தி ஐந்து குடும்பங்கள் 'பெப்பர் ஸ்ப்ரே' வாங்கியுள்ளன. 'எங்களுக்கும் தேவை' என்று 200-க்கும் மேற்பட்ட விண்ணப்பங்கள் காவல்துறைக்கு வந்திருக்கின்றன.
இதைப் பற்றிய மேல் விவரங்கள் வேண்டுவோர், துரைப்பாக்கம் சரகம் காவல்துறை உதவி ஆணையர் அலுவலகத்தை தொடர்புகொண்டு தகவல்களைப் பெறலாம். காவல்துறையின் கண்காணிப்பின் கீழ் வழங்கப்படும் இந்த ஸ்ப்ரே, வெளி மார்க்கெட்டில் கிடைக்காது!" .
இந்த பெப்பர் ஸ்ப்ரே காவல் துறை அலுவலகத்தில் மட்டுமே கிடைக்கும்.பெண்கள் இந்த ஸ்ப்ரேயை தங்கள் ஹேண்ட்பேக்கில் வைத்துக்கொள்ளும் அளவுக்கு 'காம்பேக்ட்' சைஸில் உள்ளது. இதன் மூலம் வேலைக்குப் போகும் பெண்கள், இல்லத்தரசிகள், வீட்டில் தனியாக இருக்கும் வயதானவர்கள்,பெண்கள் என அனைவரும் பயன் பெறலாம்..
அதேசமயம், இதைப் பயன்படுத்துபவர்கள் மிகுந்த எச்சரிக்கையாக இருக்க வேண்டும். குறிப்பாக குழந்தைளின் கைகளில் கொடுத்துவிடக்கூடாது!" கால் சென்டர், ஐ.டி-னு ராத்திரி நேரத்துல வேலைக்குப் போக வேண்டிய பொண்ணுங்களுக்கு திருட்டுப் பயத்துல இருந்து தப்பிக்க இது ரொம்பவும் யூஸ்ஃபுல்லா இருக்கும்.
மேலும் தொடர்புக்கு:
துரைப்பாக்கம் சரகம்,
காவல்துறை உதவி ஆணையர்
அலுவலகம்,
போன்-044--234527
மின்னஞ்சலில் வந்தது. அனுப்பியவர்
Ananthamurugan.G
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
வாழ்க வளமுடன்!