சொல்லின் செல்வர்

மாணவர் மலர்
இன்றைய மாணவர் மலரை 6 ஆக்கங்கள் அலங்கரிக்கின்றன. படித்து மகிழுங்கள். பங்கேற்றவர்களைப் பாராட்டத் த்யங்காதீர்கள்

அன்புடன்

வாத்தியார்

--------------------------------------------------------------------------------

பொய்யும் புறமும் வேண்டாமே!
ஆக்கம்: ஆலாசியம்.கோ. சிங்கப்பூர்

பொய் சொல்லால் ஆகாதப்பா நம்பி
மெய்க்குப் புறஞ் சொல்லல் ஆகாதப்பா!
கத்தியை கழுத்தில் அழுத்திய போதும்
கத்தி, கத்தி மிரட்டியே நினைக்கொடுங்
கயவர்கள் கூட்டம் சூழ்ந்துக் கடும்
பயம் காட்டிய போதிலும் - கொடும்
பொய் சொல்லல் ஆகாதப்பா நம்பி
தீயப்புறஞ் சொல்லல் ஆகாதப்பா!

பெட்டி நிறையப் பணம் தந்த போதிலும்
கட்டியணைத்து உச்சி முகர்ந்த போதிலும்
மெச்சியுனை மேனித் தழுவிய போதிலும்
இச்ஜகத்தை எழுதிக் கொடுத்தப் போதிலும்
பிச்சைபுக நேர்ந்திட்டப் பொழுதிலும் -மனம்
இச்சைகொண்டே ஆட்டி வைத்தப் போதிலும்
பொய் சொல்லல் ஆகாதப்பா நம்பி!
பேய்க்குணப் புறஞ்சொல்லல் ஆகாதப்பா!

தாய் தன்னை கொல்வேன் என்றாலும் - நல்
ஆயத்தந்தையை வெட்டி வீழ்த்தவே வந்தாலும்
சேய்தனை கடத்திச் சென்றாலும் - நின்
நேய மனைவியை நெருப்பிலிட துணிந்தாலும்
தாயனத்தகும் வேதமறைதனை வீதியில் எறிந்தாலும்
தூய உண்மையன்றி; வேறுபலக் கேடுறும்
பொய் சொல்லல் ஆகாதப்பா நம்பீஇ - அறம்
மாய்க்கும் புறஞ்சொல்லல் ஆகாதப்பா!

பொன் பொருள் போனாலும் -புது
மண் மனையும் போனாலும்; இளங்
கன்றோடு பசுவும்; ஏருழும் எருதுகளோடு;
வண்டி, மாடுகளும் போனாலும் - நம்
வாழ்வதே போன தென்று - நின்
வாழும் வகையறியாது வயிறெரிந்து நின்றாலும்
பாழும்பொய் சொல்லல் ஆகாதப்பா நம்பி!
தாழும் புறஞ்சொல்லல் ஆகாதப்பா!

நாளுமிதை மறவாமல்; நான்மறை உண்மையிதை
முருகவேல்கொண்டே உயிரில் எழுதிடப்பா -அருக
முக்கண்ணன் மகன் முருகனுனக்கு; எங்கும்
எக்கணமும்; துணைவரு வானப்பா -அதனாலே
முக்காலமும் தீமையே தரும்; பெருந்தப்பான
பொய்சொல்லல் ஆகாதப்பா நம்பி - விடக்
காயொப்ப புறஞ்சுவைத்தே அரும்பெரும் மானிடப்
பிறப்பே மாண்டிட கூடாதப்பா!

இலக்கியவாதி, பாரதி பித்தர், அன்பிற்கும் மரியாதைக்கும் உரிய தஞ்சைப் பெரியவர் திரு வெ. கோபாலன்  ஐயாவிற்கு இந்தக் கவிதை சமர்ப்பணம். 

கோபாலன் ஐயா அவர்கள் தனது நூலகத்தில்

கவிதைப் பிறந்த சூழல் நமது தஞ்சாவூரார் திருவாளர் வெ. கோபாலன் ஐயா அவர்களின் வலைப் பதிவில் உலாவரும் போது என்னை வாசித்த இந்த இடத்தில் ஒரு பொறித் தட்டியதால் பிறந்ததிந்த கவிதை. மேலும் திரு கோபாலன் ஐயாவிற்கே இந்தக் கவிதை சமர்ப்பணம்.

“இவர்கள் இருவருக்காகவும் மதுரை தேசபக்தர், பிரபல பாரிஸ்டர் ஜார்ஜ் ஜோசப் ஆஜரானார். மதுரையில் வழக்கு நடந்தது. ஆங்கிலேயரான மன்றோ என்பவரின் நீதிமன்றத்தில் வழக்கு வந்தது. ஜார்ஜ் ஜோசப்பின் வாதம் போலீசாரின் பொய் வழக்கை நிர்மூலமாக்கியது.

ஜார்ஜ் ஜோசப் முன் வைத்த அலிபி முக்கியமானது. காமராஜ், முத்துச்சாமி இருவரும் விருதுநகர் காவல் நிலையத்தின் மீது வெடிகுண்டு வீசியதாகக் குற்றம் சாட்டப்பட்ட அதே நேரத்தில் அவ்விருவரும் அவ்வூரில் நடந்த பொருட்காட்சியில் ஒரு போலீஸ் அதிகாரியான அனந்தராமகிருஷ்ணன் என்பாருடன் இருந்தார் என்பதை அவர் நிரூபித்தார்.

உயர் போலீஸ் அதிகாரிகள் எவ்வளவோ வற்புறுத்தியும் அனந்தராமகிருஷ்ணன் பொய்சாட்சி சொல்ல மறுத்துவிட்டார். காமராஜ் பொருட்காட்சியில் தன்னுடன் தான் இருந்தார் என்பதை அவர் உறுதி செய்தார். உண்மை பேசிய குற்றத்துக்காக அந்த அதிகாரி உடனே அங்கிருந்து வேறு ஊருக்கு மாற்றப்பட்டார். நேர்மைக்குக் கிடைத்த பரிசு இது.”

முழுவதையும் படித்து முடிக்க; முடுக்க வேண்டினால், இங்கே சொடுக்கவும்:
 
http://tamilnaduthyagigal.blogspot.com/2011/08/blog-post_06.html

ஆக்கம்: ஆலாசியம். கோ, சிங்கப்பூர்.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
2

சகோதரி தேமொழி வரைந்த வரைபடம்

புதிய முயற்சியாக சகோத்ரி தேமொழி அவர்கள் கணினியில் வரைந்த ஓவியம்

படம் வரைவதற்கு சகோதரி பயன்படுத்திய I' Pad

 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
3
சொல்லின் செல்வர்
ஆக்கம்: கே.முத்துராமகிருஷ்ணன், லால்குடி

'எழுதியவன் ஏட்டைக் கெடுத்தான்;படித்தவன் பாட்டைக் கெடுத்தான்' என்பார்கள்.

இந்தச் சொல்லடைவு பொருளற்ற‌ சொற் குவியல்களைப் பற்றி சிறிது அயர்ச்சியுடன் அறிவாளிகள் சொல்லியது.

ஆனாலும் சொல்லவும் முடியவில்லை சொல்லாமல் இருக்கவும் முடியவில்லை.

சொன்னாலும் துக்கமடா.. சொல்லாவிட்டால் கஷ்டமடா...

வாய்க் கொழுப்பு சில சமயம் சீலையில் வழிந்து விடத்தான் செய்கிறது.

அதற்காக எல்லோரும் மெள‌னம் காத்தால் செயல்பாடுகள் நின்று போகும்.

ஊமைக்கு உளறுவாயன் தேவலை...

தீயினார் சுட்டதைப் 'புண்' என்ற வாசுகியின் கணவ‌ர் நாவினாற் சுட்டதை 'வடு', 'மறையாத வடு' என்று சொல்லிவிட்டார். புண் ஆறினாலும் வடு நினைவு
படுத்திக் கொண்டே இருக்கும்.

'சொல்லின் செல்வர்' என்று ஆஞ்சனேய மூர்த்தியைக் கம்பன் சொல்வார். அதனையே சிலேடையாக்கி '(நான்) சொல்லின் (மற்றவர்) செல்வர்' என்பார் கிவாஜ.  (வாரியாரோ?);   என்ன பொருள்?  'நான் பேசத் துவங்கினால், பேச்சு பிடிக்காமல் மக்க‌ள் கலைந்து செல்வர்' என்று பொருள்படும்.

முன்பு இருமுறை 'இசைவாகப் பேசுவது எப்படி?"என்று ஸ்ரீ ராமகிருஷ்ணரைப் பற்றி நான் எழுதியதை ஐயா வெளியிட்டுள்ளார்கள்.

இப்போது எப்படி பேசக் கூடாது என்பதற்கு ஓரிரண்டு நிகழ்ச்சிகளைக் கூறுகிறேன்.

சுதந்திரப் போராட்டக் காலத் தலைவர்களுக்கு அலங்காரமாகப் பேச வராது.நேரடியாகவும் சுருக்கமாகவும்தான் பேசுவார்கள்.

மேடைப் பேச்சையே ஒரு கலையாக மாற்றியதில் திராவிடக் கட்சிகளுக்கே பெருமை சேர வேண்டும். 'அவர்களே,அவர்களே' என்று  அவர்கள் நீட்டி முழ‌க்கிப் பேசுவது ஆரம்பக் கால கட்டத்தில் ரசிக்கப்பட்டாலும் பின்னர் அந்தப் பாணி சிறிது அயர்வையே கொடுத்தது. இருந்தாலும் கேட்பவர்களைப் பற்றியோ, நேர விரயம் பற்றியோ அக்கறை கொள்ளாமல் இன்றளவும் அப்படியே விளித்து வருகிறார்கள்.

1967 தேர்தல் பிரச்சாரத்தின் போது, பெருந்தலைவர் காமராஜர் "படுத்துக் கொண்டே ஜெயிப்பேன்" என்று ஒரு கூட்டத்தில் கூறிவிட்டார்.

உண்மையாகவே அந்தத் தேர்தலில் காங்கிரசுக்கு எதிராக வைக்கப்பட்ட வாதமே, 'நீண்ட ஆண்டுகள் ஆட்சி செய்து, எதிர்க் கட்சிகளை பிளவு படுத்தி வலு  விழக்கச் செய்து, தான் குறைந்த வாக்குகள் பெற்றும் காங்கிரஸ் அரசோச்சுகிறது. தன்னை விட்டால் மக்களுக்கு வேறு நாதியில்லை என்ற மெத்தனம் கொண்டு  விட்டது'என்பதுதான்.

பெருந் தலைவரின் இந்தப் பேச்சு எதிர்கட்சிகளின் வாதத்தை உறுதி செய்வதாக அமைந்தது. "பாருங்கள். எவ்வளவு அகங்காரம். மக்களிடம் சென்று வாக்குக்
கேட்காமலேயே படுத்துக்கொண்டே வெற்றி பெருவாராம்"என்று பட்டி தொட்டி எல்லாம் குட்டித் தலைவர்கள் எல்லாம் பேசினார்கள். இராஜாஜி மேடை
மேடையாக ஏறி "அவர் படுப்பது நிச்சயம்! ஜெயிக்கிற‌துதான்  சந்தேகம்'என்று பேசினார்.'குல்லுகபட்டர்' வாக்கு பலித்தேவிட்டது.

ஆம்!உண்மையாகவே காமராஜர் ஒரு விபத்துக்குள்ளாகி மருத்துவமனை சென்று படுக்கும்படி ஆகிவிட்டது.தேர்தலிலும் ஒரு பிரபலம் இல்லாத கல்லூரி  மாணவனிடம் தோற்றுப் போனார் பெருந்தலைவர்.

மகாத்மா காந்திஜியை சர்ச்சிலுக்கு சிறிதும் பிடிக்காது. 'அரை நிர்வாணப் பக்கிரி'என்று மாஹாத்மாவை சர்ச்சில் குறிப்பிட்டுள்ளார். காந்திஜி அதனால் ஒன்றும்  குறைந்துவிடவில்லை. இன்று சர்ச்சிலை விட இங்கிலாந்தில் புகழ் பெற்றவராக நம் அண்ணல் விளங்குகிறார்.ஆனால் சர்ச்சில் அண்ணலைப் பற்றிச் சொன்னது  வடுவாக நம் மனதில் பந்திந்து விட்டது.

அறிஞர் அண்ணாவும் மற்ற திராவிடத் தலைவர்களும், நாடகம், சினிமா மூலம்தான் மக்களிடம் புகழ் பெற்றார்கள்.அதனால் அவர்களை சிறிது ஒழுக்கத்தில்  கொஞ்ச‌ம் 'வீக்' என்பது போல எதிர்கட்சிகள் இரண்டாந் தரவரிசைப் பேச்சாளர்களை விட்டுப் பேச வைப்பார்கள்.

அப்போது நடிகைகளில் பானுமதி புகழோடு இருந்த சமயம்.அண்ணா அவர்களோடு பானுமதியை முடிச்சுப்போட்டு ;கிசு கிசு; மிகவும் பாபுலர்.
அண்ணாவிடமே கேட்கப்பட்டது.அண்ணா சொன்னதாகச்சொல்வார்கள்:

"நானும் முற்றும் துறந்த முனிவனும் அல்ல; பானுமதியும் படிதாண்டா பத்தினியல்ல.."

இந்தப் பேச்சு அண்ணவின் மதிப்பைச் சற்றே குறைப்பதாகவே உள்ளது. அவர் அப்ப‌டி சொல்லியிருந்தால் பனுமதியின் கெள‌ரவத்தைக் கணக்கில் எடுக்காமல்  பேசப்பட்ட வார்த்தை.பானுமதி இதற்கு எவ்வாறு எதிர் வினை ஆற்றினார் என்று தெரியவில்லை.

சமீபத்தில் நாம் பார்த்த உதாரணம் வடிவேலு.படங்களில் நம்மையெல்லாம் சிரிக்க வைததவர் நிஜ வாழ்க்கையில் சிரிப்பாகச் சம்பவங்களை எடுத்துக் கொள்ளத்  தெரியாமல், வகை தொகை தெரியாமல் மாட்டிக் கொண்டு திணறுகிறார்.

ஒரு நாள் ந‌ள்ளிரவில் படபிடிப்பு முடிந்து வீடு திரும்புகிறார் வ‌டிவேலு. அவர் வீட்டு அருகினில் விஜயகாந்த் கட்சியினர் அவர்கள் அலுவலகத்தின் முன்னர்
வழியை மறைத்துக் கொண்டு நிற்கின்றனர்.

வழிவிடச் சொல்லி சினத்துடன் கத்துகிறார் வடிவேலு. வார்த்தை தடிக்கிறது. விஜயகாந்தைப்பற்றி ஏக வசனத்தில் பேசி விடுகிறார்.

அன்று பிடித்தது சனியன். வீம்புக்கு என்னமோ செய்வார்களாமே அது போலக் கிளம்பி தேர்தலில் எதிர்பிரசாரம் செய்து, தேர்தல் முடிவு வந்ததும் 
ஓரங் கட்டப்பட்டு பட வாய்ப்பை இழந்து நிற்கிறார் வ‌டிவேலு. சீந்துவாரில்லை.

இது தானய்யா வாய்க்கொழுப்பு சீலையில் வழிவது என்பது.

சரி சரி! மேலும் வளர்த்தினா இங்கேயும் அதுவே ஆகிவிடும்.வரட்டா...?
வாழ்க வளமுடன்!

ஆக்கியோன்:கே. முத்துராமகிருஷ்ணன்(லால்குடி)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
4

அடையாளப் பெயர்கள்

This is quite an imaginative effort...

This is an absolute rib-tickler !!  If Parsis can have their name  as per the profession, why can't we have it? (After all, we are not Britishers to have Barber, Cook, Side Bottom, etc...). What is missing is names for new age profession - BPO, Call center... etc.,

Doctor -- Vaidyanathan

Dentist -- Pallavan

Lawyer -- Kesavan

North Indian Lawyer -- Panjabakesan

Financier -- Dhanasekaran

Cardiologist -- Irudhayaraj

Pediatrist -- Kuzhandaisamy

Psychiatrist -- Mano

Sex Therapist -- Kamadevan

Marriage Counselor -- Kalyanasundaram

Ophthalmologist --Kannayiram

ENT Specialist -- Neelakandan

Diabetologist -- Sakkarapani

Nutritionist -- Arogyasamy

Hypnotist -- Sokkalingam

Mentalist -- Budhisikamani

Exorcist -- Maatruboodham

Magician -- Mayandi

Builder -- Sengalvarayan

Painter -- Chitraguptan

Meteorologist -- Kaarmegam

Agriculturist -- Pachaiyappan

Horticulturist -- Pushpavanam

Landscaper -- Bhuminathan

Barber -- Kondaiappan

Beggar -- Pichai

Bartender -- Madhusudhan

Alcoholic -- Kallapiraan

Exhibitionist -- Ambalavaanan

Fiction writer -- Naavalan

Makeup Man -- Singaram

Milk Man -- Paul Raj

Dairy Farmer -- Pasupathi

Dog Groomer -- Naayagan

Snake Charmer -- Nagamurthi

Mountain Climber -- Yezhumalai

Javelin Thrower -- Velayudam

Polevaulter -- Thaandavarayan

Weight Lifter -- Balaraman

Sumo Wrestler -- Gundu Rao

Karate Expert -- Kailaasam

Kick Boxer -- Ethiraj

Batsman -- Dhandiappan

Bowler -- Balaji

Spin Bowler -- Thirupathi

Female Spin Bowler -- Thirupura Sundari

Driver -- Sarathy

Attentive Driver -- Parthasarathy

Author---Ananthamurugan.G
+++++++++++++++++++++++++++++++++++

5

தன்னம்பிக்கையும் அதீத நம்பிக்கையும் (Self confidence and Over confidence)
- ஆக்கம், சுந்தரம், மதுரை

இன்று வகுப்பறையில் இடம் பெற்ற நகைச்சுவை மடலைக் கண்டதும் பள்ளிப் பருவத்தில்  நடைபெற்ற இலக்கியமன்ற விழாவில் ஒரு பேராசிரியர் கூறிய
கதையை இங்கே பதிவிட விரும்புகிறேன்.

ஒரு தந்தை தனது மகனை ஊரிலேயே கண்டிப்புக்கும் சிறந்த கல்வியை பயிற்றுவிப்பதற்ககும் பெயர் பெற்ற பள்ளியில் சேர்ப்பதற்க்காக அழைத்துச் சென்று தலைமையாசிரியரைச் சந்தித்து தனது மகன் புத்தி கூர்மையான பையன் என்றும் அவனிடம் உள்ள ஒரே கெட்ட பழக்கம் யார் அவன் கருத்துக்கு மாறுபட்ட  கருத்தைக் கூறினாலும் பந்தயம் எவ்வளவு? என்று கேட்டு விடுகிறான், எப்படியாவது அவனை இந்த பழக்கத்தை விடுத்து நல்வழிப் படுத்த வேண்டும் என்று  கோரிக்கை விடுத்தார்.

தலைமை ஆசிரியரும்,பையனின் தந்தையிடம், கவலையை விடுங்கள், என்னிடம் பையனை ஒப்படைத்து விட்டீர்கள் அல்லவா? நான் பார்த்துக் கொள்கிறேன்,  நீங்கள் அடுத்த முறை என்னைச் சந்திக்கும் பொழுது உங்கள் மகன் இந்தப் பந்தயம் கட்டும் பழக்கத்தையே விட்டுவிட்டான் என்று கூறுவீர்கள் பாருங்கள் என  உறுதி கூறி அனுப்பி வைத்தார்.

ஒரு வாரம் சென்றது, தகப்பனார் குறிப்பிட்ட பையன் உடற்பயிற்சி வகுப்பிற்க்காக மாணவர்களுடன் வரிசையில்  சென்று கொண்டிருப்பதை கண்ட  தலைமையாசிரியர், அவனை அழைத்து தம்பி! உன் தந்தை தானே சென்ற வாரம் உன்னை என்னிடம் உன்னை அழைத்து வந்து பையனுக்கு எதற்கெடுத்தாலும்  பந்தயம் கட்டும் பழக்கம் இருக்கிறது எப்படியாவது என் மகனை நல்வழிப் படுத்துங்கள் என்று கூறினார் என்று கேட்க ,மாணவனும் ஆமாம் ஐயா ! என்றான்.

அதன் பின்னர்,தலைமை ஆசிரியரும் பையனை எச்சரிக்கும் தொனியில், என் கண்டிப்பைப்பற்றி கேள்விப்பட்டிருப்பாய் என நினைக்கிறேன்,ஒழுங்காக படிக்க  வேண்டும் இப்பொழுது வரிசையில் போய் சேர்ந்து கொள் என்றார்.

புத்திசாலி பையனோ, ஐயா! ஒரு சந்தேகம் கேட்கலாமா? என்றான், அதற்கு அவரும், “என்ன சந்தேகம் கேள்” என்றார். பையனோ தன்னுடைய பழக்க
தோஷத்தில், ஐயா உங்கள் முதுகில் வலப்பக்கம் ஒரு ரூபாய் நாணயத்தின் அளவிற்கு மச்சம் உள்ளது தானே என்று கேட்டான்.

அதற்குத் தலைமை ஆசிரியர் மறுக்க, பையனோ சார்! நேற்று உங்களுடைய வீட்டின் பின்புறம் நீங்கள் குளித்துக் கொண்டிருக்கும் பொழுது நான் பார்த்தேன்.
பந்தயம் 25 ரூபாய், ஒப்புக் கொள்கிறீர்களா?  என்று கேட்டான்.

பையனின் தகப்பனாருக்குக் கொடுத்த வாக்குறுதியை எண்ணிய தலைமை யாசிரியரும் பையனைத் திருத்த சரியான வாய்ப்பு மிகச் சீக்கிரமே அமைந்த
மகிழ்ச்சியில், தம்பீ! இங்கு வேண்டாம், என் அறைக்கு வா நீ கூறுவது போல என் முதுகில் மச்சம் இல்லாத பட்சத்தில்,25 ரூபாயைக் கொடுப்பதுடன் இந்த
பந்தயம் கட்டும் பழக்கத்தையும்  முற்றிலுமாக விட்டுவிட வேண்டும் எனக் கூறி அழைத்துச் சென்றார், பையனும் அதற்கு ஒப்புக் கொண்டான்.

தனது முதுகைப் பற்றித் தனக்குத் தெரியாதா என்ற இறுமாப்பில் தலைமை ஆசிரியரும் அவருடைய சட்டையைக் கழற்ற அங்கே பையன் கூறியது போல எந்த  மச்சமும் இல்லை. உடனே தன் தோல்வியை ஒப்புக் கொண்டுவிட்டு பையனும் வகுப்பறைக்குச் சென்று விட்டான். பையனை திருத்திவிட்டோம் என்ற  மகிழ்ச்சியில் தலைமையாசிரியரும் மாணவனின் தந்தைக்குப் பள்ளியில்  நடந்த சம்பவத்தைக் குறிப்பிட்டு, வெற்றிப் பெருமிதத்தில்,  உங்களுடைய மகன்  இனிமேல் யாரிடமும் பந்தயமே கட்ட மாட்டான் என்று கடிதம் எழுதினார்.

அதற்குப் புத்திசாலி மாணவனின் தந்தை பின் வருமாறு பதில் கடிதம் எழுதினார்.

ஐயா,
உங்கள் பள்ளியில் என் பையன் படித்தது போதும். அவனுடைய பந்தயம் கட்டும் பழக்கத்தை நீங்கள் திருத்தியதும் போதும், உங்கள் பள்ளியில் சேர்வதற்கு  முன்பாகவே, அவன்,என்னிடம் சேர்ந்து ஒரு மாதத்திற்குள்ளாக, தலைமை ஆசிரியரின் சட்டையை கழற்றச் செய்து அதையும் அவர் வாயிலாகவே உங்களுக்கு  தெரியப் படுத்துகிறேன். 500 ரூபாய் பந்தயம் என்று கூறியிருந்தான், தற்பொழுது, உங்களால், நான் அவனிடம் 500 ரூபாயை இழக்க வேண்டும் அதனால் என்  மகனுடைய மாற்றுச் சான்றிதழை அனுப்பி வைக்கவும்.
- ஆக்கம், சுந்தரம், மதுரை
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
6.

சின்னமாமா பெரிய மாமா
ஆக்கம்: தனுசு
+++++++++++++++++++++

என் மனைவியையும் மகளையும் ஒரு உறவினரின் வீட்டு கல்யாணத்திற்கு அனுப்பி விட்டு வீட்டில்  தனியாக இருந்தேன். அன்று ஞாயிறு என்பதால், நல்ல  தூக்கத்தை முடித்து விட்டு சோம்பலிலேயே இருந்தேன்.

தனிமையில் இருப்பவர்களுக்கும், தனித்தே இருப்பவர்களுக்கும் சாப்பாடு என்பது பெரிய விசயமே இல்லை. கிடைத்ததை சாப்பிடுவார்கள் கிடைக்கா விட்டாலும்  இருப்பார்கள். இருப்பதை சாப்பிடுவதற்கோ வெளியில் போய் சாப்பிடுவதற்கோ அப்படி ஒரு சோம்பேறித்தனம் உடம்போடு ஒட்டி இருக்கும்.எழுந்து குளிப்பதற்கே மதியம் ஆகிவிடும். இதுதான் பிரமச்சாரி களுக்கும் தனியாக இருப்பவர்களுக்கும் இருக்கு ஒரே ஒற்றுமை. இதுக்கு நான் மட்டும் விதிவிலக்கா  என்ன?

என் மாமாக்கள் இருவரும் திடீரென்று என்னைப் பார்க்கக் கிராமத்திலிருந்து வந்து சேர்ந்தனர்!

"வாங்க மாமா வாங்க....வாங்க’ என்று வரவேற்றேன்

“என்னடா.... மாப்பிள்ளை ....எப்பிடி இருக்கிறாய்  சவுக்கியமா...”.பலமாக விசாரித்தனர் இருவரும்

“நல்ல இருக்கிறேன் மாமா...... மாலாவும், மகளும் கல்யாணத்திற்கு போய் இருக்கிறார்கள் .....” வீட்டில் மனைவி இல்லாததை நாசுக்காக சொன்னேன்.

“ஏன்டா.... நீ போகலியா..” நான் போகாததைக் கேட்டனர்

"இல்லை மாமா, கொஞ்சம் வேலை இருந்தது அதான்". மாமா என்பதால் பவ்யமாக பதில் சொன்னேன்.

"சரி  மாமா ரெண்டு பெரும்  டீ சாப்பிடுங்க"  என்று சொல்லி தேநீர் போட்டு எடுத்துக்கொண்டுவந்து கொடுத்தேன்.

"இந்தாங்க மாமா டீ குடிங்க" என்று சொன்னவன் தொடர்ந்து சொன்னேன்:

"சரி மாமா நீங்க ரெண்டு பேரும் வெய்யிலில் வந்து இருக்கிறிர்கள். ஒய்வு எடுங்க .மதிய சாப்பாட்டுக்கு நேரமாகிறது. நான் சாப்பாடை ரெடி பண்றேன்"
என்றேன் -  சாப்பாடு வேண்டாம் என்று சொல்லிவிடுவார்கள் என்ற நம்பிக்கையில்.

"என்னடா மாப்ளை பொண்டாட்டி இல்லாத நேரம் வந்து தொந்திரவு செய்றானுங்க என்று நினைக்கிறியா"

"சே சே அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லை மாமா. ஊரிலிருந்து ஒரு வேலையா வந்த நீங்க அப்படியே போகாம என்னை பார்க்கணுமேன்னு  வந்தீங்களே அதுவே  பெரிய விசயம். நீங்க ரெண்டு பேருமே கடை சாப்பாடு சாப்பிடமாட்டீர்கள் அதனாலதான் நானே தயார் பண்ணுகிறேன் என்றேன்"

சாப்பாடு இன்றியே அவர்களை அனுப்பி வைக்க முயற்சி செய்தேன்.

அவர்களிடமிருந்து எந்தவிதமான பதிலும் இல்லை என்பதால் சமையல் செய்யத் தயாரானேன். 

"சரி மாமா வாங்களேன்  பேசிக்கிட்டே கடைக்கு போய் காய்கறி வாங்கி வருவோம்"

"இல்லடா  மாப்ளே வந்த அசதி அப்பிடியே உடம்புல இருக்கு"

"சரி சரி மாமா, நீங்க ரெண்டு பெரும் ரெஸ்ட் எடுங்க நான் போய் வாங்கி வருகிறேன்" சொல்லிவிட்டு கடைத்தெருவுக்கு கிளம்பினேன்.

நல்ல காய்கறிகளையும் பழங்களையும் வாங்கிகொண்டு வியர்க்க வியர்க்க திரும்ப வீடு வந்து சேர்ந்தேன்.

"அட என்ன மாமா சும்மாவே உட்கார்ந்துகிட்டு இருக்கிறீங்க T.V பார்க்க வேண்டியதுதானே"  என்று சொன்னவன் TV யை ஆன் செய்துவிட்டு
சமையலறைக்குள் சென்றேன்.

"TV எல்லாம் வேண்டாம் மாப்பிள்ளை சும்மா பேசிக்கிட்டே இருக்கிறோம்" என்றார் இருவரில் பெரியவர்.

"அப்படின்னா இப்படி வாங்க இந்த காய்கறியை வெட்டுங்க. நான் சமைக்கிறேன் "

"இல்லைடா மாப்பிளை வெய்யிலில் வந்தது தலை எல்லாம் வலிக்குது. நாங்க அப்பிடியே சத்த படுத்துக்கிட்டு இருக்கோம்டா " என்று சொல்லி இருவரும்
காலைகளை நீட்டிப் படுத்துக்கொண்டு விட்டார்கள்.

"சரி மாமா நீங்க ரெஸ்ட் எடுங்க " நான் சமையல் வேலையைத் துவங்கினேன்.

சமையலில் பெரிய நிபுணத்துவம் இல்லை. இருந்தும் வாங்கி வந்த தயிரில் தண்ணீரை விட்டு மோராக்கினேன், குக்கரில் அரிசியைப் போட்டு சோறாக்கினேன், பீன்சைப் பொரியலாக்கினேன், தக்காளியும் புளியையும் போட்டு ரசமாக்கினேன், பருப்பை வேக வைத்து முருங்கைக்காயை வெட்டிப்போட்டு சாம்பாராக்கினேன். அப்பளம் பொரித்தேன். பழங்களை வெட்டித் தட்டில் வைத்தேன்.

ஒரு வழியாக அனைத்தையும் முடித்து விட்டு,"மாமா வாங்க ரெண்டு பெரும்.சாப்பிடலாம் "என்று அழைத்தேன்.

படுத்திருந்த இருவரும் எழுந்தனர். ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டனர். அதில் பெரிய மாமா சின்ன மாமாவைப் பார்த்து:

“தம்பி, நாமும் வந்ததிலிருந்து ஒரு வேலையையும் செய்யவில்லை. மாப்பிளை கடைத்தெருவுக்கு கூப்பிட்டான். நாம போகவில்லை. காய்கறி வெட்டக் கூப்பிட்டான் அதுக்கும் போகல்லை, சமையலில் ஒத்தாசைக்குக் கூப்பிட்டான் அதுக்கும் போகல்லை, இப்போது  சாப்பிடக் கூப்பிடுகிறான் .இதற்கும் நாம போகவில்லை என்றால் அவன் கோவித்துக் கொள்வான் வா சாப்பிடப் போகலாம்” என்று எழுந்தார். கூடவே சின்ன மாமாவும் டைனிங் டேபிளை நோக்கி நடந்தார்.

ஊட்டிவிடச் சொல்லாமல் அதுக்காவது எழுந்து வந்தார்களே சாமிகளா!

-தனுசு- 

++++++++++++++++++++++++++++++++

வாழ்க வளமுடன்!