பிசாசு பிடித்துக்கொண்ட கதை!

 +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
 பிசாசு பிடித்துக்கொண்ட கதை!

இன்றைய இளைஞர் மலரை, நமது வகுப்பறை மாணிவி ஒருவரின் ஆக்கம் ஒன்று அலங்கரிக்கின்றது. அனைவரும் படித்து மகிழுங்கள்
அன்புடன்,
வாத்தியார்
+++++++++++++++++++++++=====
  
அம்மாவிற்கு அடுத்தடுத்து 2 பெண் குழந்தைகள் பிறந்ததால் (வேறு சில காரணங்களாலும்) என்னை பாட்டி வீட்டில் விட்டிருந்தார்கள்.  அம்மாவைப் பிரிந்து குழந்தை ரொம்ப ஏங்கிப் போய் விடுமோ என்ற  நினைப்பில் (மேலும் வீட்டின் முதல் குழந்தை என்ற காரணத்தாலும்) ரொம்பவே செல்லம்.

தாத்தா 93 வயது வரை வாழ்ந்தவர்.  கடைசி வரை ஒரு தலைவலி என்று கூட படுத்தது இல்லை.  ரொம்ப கட்டுக்கோப்புடன் இருப்பார்.  தஞ்சையில் உள்ள ஒரு கோவிலில் குருக்களாக இருந்தார்.  அவரின் தினசரி வாழ்க்கையில் எல்லாமே அந்தந்த நேரத்திற்கு பிறழாமல் நடக்கும்.

விடியற் காலையில் கிணற்று சகடை உருளும் சத்தமும், வாளியோடு தண்ணீரை எடுத்துத் தலையில் ஊற்றிக்கொள்ளும் சத்தமும் கேட்டால் மணி நாலரை என்று அர்த்தம்.  அதன்பின் சிரசாசனம். பின்னர் காப்பி குடித்துவிட்டு கோயிலுக்குப் போனால் காலை உணவு சாப்பிடும் நேரத்திற்குத்தான் வருவார்.  பாதி நாள் பாட்டிக்குத் தெரியாமல் பக்கத்தில் இருக்கும் செட்டியார் உணவகத்தில் இட்லி, தோசை சாப்பிட என்னையும் அழைத்துக்கொண்டு போவார்.

எதற்குமே பெரிதாக அலட்டிக்கொள்ளவோ / கவலைப்படவோ மாட்டார்.

பாட்டி அதற்கு நேரெதிர்.  எதற்கெடுத்தாலும் கவலைப்பட்டே ஆகவேண்டும்.  இல்லாவிடில் அந்த நாள் இனிய நாளாக இருக்காது.  மொத்தம் 6 குழந்தைகள்.  3  பெண்கள்.  அவர்களுக்கு கோயிலில் கிடைக்கும் சொற்ப வருமானத்தில் எப்படி கல்யாணம் செய்து கொடுக்கப்போகிறோம் என்று தினம் விசாரப்பட்டு உருகுவார்.

தாத்தாவோ 'எல்லாத்தையும் காமாட்சி பாத்துப்பா'ன்னு சொல்லிட்டு போயிண்டே இருப்பார்.  இந்த சரணாகதித் தத்துவம் இன்றுவரை எனக்குக் கைவராத ஒன்று.  எதோ அரைகுறையாகத்தான் கடைபிடிக்கிறேன்.  ஆனால் மற்ற விஷயங்களில் அவர்தான் எனக்கு குரு.

முதன்முதலில் என் விரல் பிடித்து அ, ஆ சொல்லிக்கொடுத்தது அவர்தான்.  பள்ளியில் சேருமுன்பே அடிப்படைப் பாடங்களைக் கற்றுக்கொண்டாகிவிட்டது. 

ஜோதிடம் நன்கு தெரிந்தவர்.  ஒரு மொத்த சைஸ் புத்தகம் அவரிடம் இருக்கும்.  அதை அடிக்கடி படித்துக்கொண்டிருப்பார்.  ஜோதிடம் பார்க்க யாராவது வந்துகொண்டேயிருப்பார்கள்.

பதினோரு வயதில் அம்மா வீட்டிற்குப் போய்விட்டேன்.  ஆனாலும் ஒவ்வொரு வருடமும் விடுமுறைக்கு ஊருக்குப் போய்விடுவோம்.

எனக்கு பனிரெண்டு வயது வரை ஜோதிடத்தைப் பற்றி ஒன்றுமே தெரியாது.  ஒருமுறை எதிர்த்த வீட்டில் இருந்த ஒரு அம்மா தன் பெண்ணின் ஜாதகத்தைப் பார்த்து எப்போது கல்யாணம் ஆகும் என்று சொல்லுமாறு கேட்டார்கள்.  அந்தப் பெண்ணிற்கு சொந்தத்தில் பார்த்த எல்லா வரன்களும் தட்டிப்போய்விட்ட நிலையில் மிகுந்த குழப்பத்தில் இருந்தார்கள்.  அவர்களுக்கு அடுத்தடுத்து ஐந்து பெண்கள் வேறு.  தாத்தா பார்த்துவிட்டு ஒரு தேதியைச் சொல்லி அதற்குள் நிச்சயம் ஆகிவிடும், அதுவும் சொந்தத்திலேயே என்று சொன்னதை அவர்கள் அவ்வளவாக நம்பவில்லை என்பதை அவர்கள் முகமே காட்டியது.  சொந்தத்தில் பார்த்த எல்லாரும் வேண்டாம் என்று சொல்லிவிட்டார்கள் என்று இழுத்தார்கள்.  அதற்கு அவர் அப்படி வேண்டாம் என்று சொல்லிவிட்டுப் போனவர்களிலேயே ஒருவர் திரும்ப வந்து கேட்பார் என்று ஆணித்தரமாகக் கூறினார்.

பக்கத்தில் உட்கார்ந்து பராக்கு பார்த்துக்கொண்டிருந்த நானும் அவர் சொன்ன தேதியை மனதில் குறித்துக்கொண்டேன்.  அவர் சொன்னபடியே நடந்ததில் அந்த அம்மாவிற்கு சந்தோசம் தாங்க முடியவில்லை.  எனக்கும் அப்போதிலிருந்துதான் ஜோதிடத்தின் மேல் ஓர் ஈர்ப்பு ஏற்பட்டது.

இது மாதிரி அவர் சொல்லி நடந்த விஷயங்கள் நிறைய.  பணத்தின் மேல் எப்போதுமே அவருக்கு ஈர்ப்பு இருந்ததில்லை.  பரிகாரம் என்று யாருக்கும் எதுவும் சொல்லி நான் கேட்டதே இல்லை.  விதிப்படிதான் எல்லாம் நடக்கும், அதை நம்மால் மாற்ற முடியாது என்பதில் அசாத்திய நம்பிக்கை கொண்டிருந்தார்.  தன் மகன்கள், மகள்கள் என்று யாராவது ஏதாவது கஷ்டம் என்று ஆரம்பித்தால் கூட 'கோயில்ல போய் பதினோரு பிரதட்சணம் பண்ணிட்டு வா, அவ பார்த்துப்பா' என்பதுதான் அவர் சொன்ன அதிகபட்ச பரிகாரம்.

வீட்டு உறுப்பினர்கள் அனைவரின் ஜாதகமும் அவருக்கு அத்துப்படி.  எல்லாருடைய வாழ்க்கையைப்பற்றியும் கணித்துச் சொல்லியிருக்கிறார்.  என் வாழ்க்கையிலும் அவர் கணித்த விஷயங்கள் இதுவரை நடந்தே இருக்கின்றன.  ஆனாலும் அவரிடம் உட்கார்ந்து உருப்படியாக எதையும் கேட்டுக்கொள்ளவில்லையே என்ற வருத்தம் இன்றுவரை இருக்கிறது.  தன் மற்றும் பாட்டியின் முடிவைப்பற்றி அவர் கணித்ததும் சரியாகவே இருந்தது.

அந்த நிகழ்ச்சிக்குப்பின் தாத்தாவே நொந்து போகும் அளவிற்குக் கேள்விகள் கேட்க ஆரம்பித்தேன்.  என்ன மாதிரிக்கேள்விகள்னா, 'அடுத்த திங்கள் எங்க அறிவியல் ஆசிரியை வாரத்தேர்வு வெச்சிருக்கா, அது நடக்குமா, நடக்காதா', 'கணக்கிலே நூறு மதிப்பெண் எடுப்பேனா, மாட்டேனா',  'விடுமுறையில் செய்ய வேண்டிய வீட்டுப்பாடம் எதுவுமே செய்யலியே, அதுக்கு எனக்கு திட்டு விழுமா, விழாதா, ஏதாவது அதிசயம் நடந்து (அதாவது ஆசிரியைக்கு உடல்நிலை சரியில்லாம போய் அவங்க வகுப்புக்கு வராம இருந்து) நான் அடி வாங்காம தப்பிச்சிடுவேனா', 'கேள்வித்தாள் ஈஸியா இருக்குமா, கஷ்டமா இருக்குமா'ன்னு எப்ப பார்த்தாலும் கேள்விக்கணைகளைத் தொடுக்க ஆரம்பித்தேன்.  இதுல காமெடி என்னன்னா இந்தக் கேள்விகளை நான் கேட்டால் அதை சீரியஸ் ஆக எடுத்துக்கொண்டு ஏதோ கணக்கு பண்ணி பதில் சொல்வார்.  இதே என் தம்பி, தங்கை யாராவது கேட்டால் செம திட்டு விழும், இப்படி வெட்டியா கேள்வி கேட்டு வீணடிக்கற நேரத்துல போய் உட்கார்ந்து படின்னு. 

(இப்பவும்  என் சித்தியை கேள்வி கேட்டு நச்சரித்துக் கொண்டு தானிருக் கிறேன்.  அவர்களும் ரொம்ப பொறுமையாக பதில் சொல்வார்கள்.  கேள்வி எந்த விஷயத்தைப் பற்றியதாகவும் இருக்கும்.  ஏனென்றால் என் அம்மா வைவிட நான் மிகவும் நெருக்கமாக உணர்வது அவர்களைத்தான்).

ஒரு இரண்டு வருடம் இப்படிக் கேள்விகளாகவே கேட்டுக்கொண்டிருந்த நான் 'எனக்கு ஜோதிடம் கற்றுத்தா' என்று தாத்தாவைப் பிடுங்க ஆரம்பித்தேன்.  முதலில் ஓரை பார்க்க கத்துக்கோன்னு பஞ்சாங்கம் இல்லாமலே பார்க்கக் கற்றுத் தந்தார்கள்.  அது ஒன்றுதான் நான் அவரிடமிருந்து கற்றுக்கொண்டது.  அதன்பின் ஆர்வம் இருந்தாலும், இருவரும் இருக்குமிடம் வேறு, அப்படியே ஊருக்குப்போனாலும் விளையாடவும், ஊர் சுற்றவுமே நேரம் சரியாக இருந்தது போன்ற காரணங்களால் அப்படியே நின்றுவிட்டது.  ஆனாலும் கிடைத்த புத்தகங்களை எல்லாம் படிக்க ஆரம்பித்தேன்.  இருந்தும் கதைப்புத்தகங்களை ஆழ்ந்து ஒன்றிப்போய் படித்த அளவு இவற்றை ஆழ்ந்து படிக்காததால் மூளையில் ஏறவில்லை.  அஷ்டவர்க்கம் மட்டும் ஒரு புத்தகத்தை ரொம்ப ஆழ்ந்து படித்து கற்றுக்கொண்டேன்.  அதன்பின் திருமணம், பொறுப்பு எல்லாம் சேர்ந்து படிப்பதும் தடைபட்டது.

அலுவலகத்தில் ஒரு நாள் கூகிளில் ஜோதிடம் என்று ஏதோ அடித்து தேடிக்கொண்டிருந்தபோது வாத்தியாரின் வலைப்பூவைக் கண்டுபிடித்தேன்.  அன்றைக்கு இத்தனை நாளாக விட்டிருந்த ஜோதிடப்பிசாசு மீண்டும் பிடித்துக்கொள்ள இப்போது நிறைய ஜாதகங்களை வைத்து ஆராய்ச்சி செய்யும் அளவிற்குக்கொண்டு விட்டிருக்கிறது.

நன்றி,

எஸ்.உமா,

தில்லி

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
வரம் கேக்கிறதிலே கவனமா இருக்கோணும்டா ராசா!
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
மின்னஞ்சலில் வந்தது. உபரியாக அதை இன்றைய வாரமலரில் கொடுத்து இருக்கிறேன். உரிக்காமல் அப்படியே கொடுத்திருக்கிறேன். படித்து மகிழுங்கள்.
அன்புடன்
வாத்தியார்
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Careful What You Wish For

A man walks into a restaurant with a full-grown ostrich behind him, and as he sits down, the waitress comes over and asks for their order.

The man says, “I’ll have a hamburger, fries and a coke,” and turns to the ostrich. “What’s yours?” “I’ll have the same,” says the ostrich.

A short time later the waitress returns with the order. “That will be $6.40 please,” and the man reaches into his pocket and pulls out exact change for payment.

The next day, the man and the ostrich come again and the man says, “I’ll have a hamburger, fries and a coke,” and the ostrich says, “I’ll have the same.” Once again the man reaches into his pocket and pays with exact change.

This becomes a routine until late one evening, the two enter again. “The usual?” asks the waitress. “No, this is Friday night, so I will have a steak, baked potato and salad,” says the man. “Same for me,” says the ostrich.

A short time later the waitress comes with the order and says, “That will be $12.62.” Once again the man pulls exact change out of his pocket and places it on the table.

The waitress can’t hold back her curiosity any longer.

“Excuse me, sir. How do you manage to always come up with the exact change out of your pocket every time?”

“Well,” says the man, “several years ago I was cleaning the attic and I found an old lamp. When I rubbed it a Genie appeared and offered me two wishes. My first wish was that if I ever had to pay for anything, just put my hand in my pocket, and the right amount of money would always be there.”

“That’s brilliant!” says the waitress. “Most people would wish for a million dollars or something, but you’ll always be as rich as you want for as long as you live!”

“That’s right! Whether it’s a gallon of milk or a Rolls Royce, the exact money is always there,” says the man.

The waitress asks, “One other thing, sir, what’s with the ostrich?”

The man sighs, pauses, and answers, “My second wish was for a tall chick with long legs who agrees with everything I say!”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
வாழ்க வளமுடன்!