மைனரை மயக்கிய குரல்!

மைனரின் படம்.

பின்னணியில் தெரிவது, ஜப்பானில் உள்ள ஒரு சுற்றுலாத்தளம். 

நம்மூர் கொடைக்கானலைப்போல சுற்றிலும் மலைகள், நீர் நிறைந்த பெரிய ஏரி என்று எப்படி அசத்தலாக இருக்கிறது பாருங்கள்.

மைனரின் முதுகில் இருப்பது அவரது உடைமைகள் (Ipod, digital camera, நீச்சல் உடைகள், துண்டுகள், வாசனைத் திரவியங்கள் அடங்கிய பை.)

நம்மூர் என்றால் - இதற்கென்றே - அதாவது இதைப் போன்றவற்றை சுமந்து வருவதற்கென்றே மைனரின் பண்ணை ஆட்கள் உடன் வருவார்கள். ஜப்பானில் அதற்கெல்லாம் வழியில்லை.

----------------------------------------------------------------------------------------

மைனரின் எழில்மிகு க்ளோஸப் தோற்றம்!

-------------------------------------------------------------------------------------------------

இன்றைய வாரமலரை மைனரின் ஆக்கம் ஒன்று நிறைக்கிறது. 

படித்து மகிழுங்கள்

-----------------------------------------------------------------------------------------------------
Over to his  post
____________________________________________________________
மைனரை மயக்கிய குரல்!

ஸ்டாப்பிங் வந்துவிட்டது என அறிவிப்பு வர சுதாரித்து எழுந்தேன். ஒரு 1000 yen நோட்டைத் டிக்கெட்டிங் மெஷினுக்குள் திணித்து 240 yen போக மெஷின் துப்பிய மீதிச் சில்லறையை  எடுத்துக்கொண்டு பஸ்ஸை விட்டு இறங்கினேன்..நம்மூர் பஸ்களில் நாள்தோறும் கண்டக்டரிடம் சில்லறைக்கு சண்டைபோடும் பலரும் ஒரு கணம் மனதிற்குள் நிழலாக வந்துபோனார்கள்!

முன்னிரவின் இதமான சூடு கலந்த காற்று நடைபாதையோர மரங்களில் இருந்து  மெல்லிய சத்தத்துடன் என்னுடலைத் தழுவியவண்ணம் உடன்வர நானும் சுகமாக நடக்க ஆரம்பித்தேன்.

இத்தகைய இதமான தருணங்களில் அவசரம் எதுமின்றி மெதுவாய் நடப்பது ஓர் அலாதி சுகம்தான்..iPod இல் இருந்து 'எங்கும் நிறைந்த இயற்கையில் என்ன சுகமோ'  என்று பாடலும் சூழலுக்கு சுருதி சேர்த்தது.என்ன ராகம் என்றெல்லாம் எனக்கு சுத்தமாகத் தெரியாவிட்டாலும் என் மனதுக்கு இனியவை என்று தோன்றுகிறவற்றை சேகரிப்பது ஒரு அலாதியான விஷயம்தான்!

'லல்ல..லலல்லா..லலா ..லல்ல...லல்ல..லலல்லா' என்று உற்சாகத் சத்தத்துடன் பாடல் இனிமையாக ஒலிக்கிறது..இந்த வகை சத்தமிடலுடன் கூடிய பாடல்கள் இப்போது வெளி வருவதில்லை. அதனால்தானோ என்னவோ மனதில் அதிகம் நிற்பதுமில்லை..கேட்டாலும் ஓரிரு மாதங்களில் சலிப்புதட்டி விடுகிறது..என்று எண்ணமிட்டவாறே நடந்து சிக்னலை அடைந்தேன்.

இரு மருங்கிலும் கண்ணுக்கெட்டிய தூரம் வரை ஒரு வண்டியுமே இல்லாவிட்டாலும் சிக்னல் விழுவதற்காகக்  காத்திருப்பது ஒருவகையில் நேரத்தை விரயமாக்கும் முட்டாள்தனமாகத் தோன்றினாலும் பக்கத்திலே சிக்னலையே அண்ணாந்து பார்த்தவண்ணம் நின்றிருக்கும் ஜப்பானியர்கள் இருவரைப் பார்த்ததும் வேறு வழியில்லாமல் நானும் நின்றேன்.

ஒரு வழியாக ஸ்டேஷன் பக்கத்திற்கு நெருங்கி எலக்ட்ரானிக் ஷாப்பிங் மாலுக்குள் நுழைந்தேன்.

“வாங்க..வாங்க” ன்னு ஆசை ஆசையாய் அழைப்பதற்கென்றே இரண்டு சின்னப் பெண்ங்களைக் குட்டைப் பாவாடையுடன் நிறுத்தி வைத்திருந்தார்கள். ‘ஹாய்’ என்றபடியே..நுழைந்து ரிசெப்ஷனிஸ்ட்டைக் கேட்க 'தேர்ட்  ப்ளோர்' என்று இங்கிலிஷில் சொன்னாள்.

எஸ்கலேட்டரில் பயணித்து இரண்டாம் தளத்துக்கு வந்துசேர்ந்தேன்..நான் நினைத்தது சரியாகவே இருந்தது. அவளுக்கு தெரிந்தது 'தேர்ட் ப்ளோர்' என்ற இங்கிலீஷ் சொல் மட்டுமே. நம்ம ஊரிலே 'தேர்ட்  ப்ளோர்' என்றால் கிரௌண்ட் ப்ளோர் தவிர்த்து எண்ணணும்..அதாவது கிரௌண்ட் ப்ளோர் கணக்கிலே வராது..அது நம்ம ஊர் ஸ்டைல்..

இங்கே ஜப்பானில் கிரௌண்ட் ப்ளோர் பர்ஸ்ட் ப்ளோர் ஆகிடும். .ரிசெப்ஷனிஸ்ட் சொன்னது ஜப்பானிஸ் வழக்கில்தான். வார்த்தை மட்டுமே நமக்குத் தெரிந்த இங்கிலீஷ்..அதனைக் கணக்கில் கொண்டுதான் நான் செகண்ட் ப்ளோர்க்கு சரியாக வந்திருந்தேன். என்ன? தலையை சுத்துதா? மாடி ஏறி வந்த எனக்கே தலை சுத்தலை..  உங்களுக்குச் சுத்தினா எப்படி?

இன்னும் எவ்வளவோ இருக்கே. இது தனி உலகம். காரணம் இருக்கு. நம்ம ஊரு மாதிரி இங்கிலீஷ்காரன் கிட்டேருந்து சுதந்திரம் வாங்கின நாடு இல்லையே ஜப்பான்? அதனால இங்க இந்த மாதிரி விஷயங்களிலே ஏகப்பட்ட மாற்றங்கள் இருக்கும்..இங்கிலீஷ் மேல கொஞ்சம் மோகம் இந்த தலைமுறைக்கு இருந்தாலும் படிக்கிறது தலைவலி.  நம்ம ஊர் போலே வேலைக்கு  சேர இங்கிலீஷ் அவசியம் என்று தாய்மொழி மட்டுமே தெரிஞ்சவுங்க வேலை கிடைக்காமல் அவதிப்படுவதில்லை.. கத்துக் கொடுக்குற இடத்தில் அவுங்க இருக்காங்க. இங்கிலீஷ் ஒரு எக்ஸ்ட்ரா - பிட்டிங் தான். இங்கிலீஷ் நுனிநாக்கில் பேசும் எந்த ஜப்பானியரும் தெரியாத விஷயத்தை தோளைக் குலுக்கி 'I dont know' என்று சொல்வதில்லை. வீண் குலுக்கல்கள் இல்லை. ரொம்பப் பணிவாக சாதாரணமாகப் பேசும் ஆட்கள்தான் அதிகம்..

சொல்லப்போனால் இங்கிலீஷ் உடன் சேர்ந்து வளர்ந்துவிடும் இத்தகைய குணாதிசயங்களைக் கிண்டலடிப் பவர்களே இங்கே அதிகம்..

நம்ம நாட்டுலேதான் இதே மைனஸ் பாயிண்ட்டை பிளஸ் பாயிண்ட்டாக்கி BPO indusrty , software industry என்று GDP எகிறுகிற வளர்ச்சி.  இவர்களின் டெக்னாலஜியை உலகளவுக்கு கொண்டு சேர்க்க வியாபாரத்துக்கு என்று பல நாடுகளுக்கும் பரவ என்று அவசியத்தினால் இப்போதான் அதுவும் இந்த 2008 -2009 recession க்கு பிறகுதான் அதிகமாக இங்கிலீஷ் தாக்கம் தெரிகிறது. yen என்கிற இவர்களின் பண மதிப்பு ஏறியே இருப்பதால் (கடந்த 14 வருடங்களில் 85yen = 1 US டாலர் என்ற அளவுக்கு இறங்கியதில்லை..)எனவே உலக அரங்கில் வர்த்தகம் செய்ய ஜப்பானியப் பொருட்களை வாங்க முடியாமல் (பண மதிப்பு ஏறியே இருப்பதால்) உலக நாடுகள் திணறும் நிலை..இதனால் ஜப்பானிய ஏற்றுமதி பாதிக்கும் அபாயம்..பண மதிப்பை குறைக்க வழி செய்யலாமா? என்று ஆராய்ச்சி செய்து வருகிறார்கள்..ஏறி விட்டிருக்கும் பண மதிப்பைக் குறைக்க ஆராய்ச்சி..கேட்பதற்கே கொஞ்சம் காமெடியாக இல்லை.

சரி..வந்த வேலையைக் கவனிப்போம்..என்று காமெரா செக்சனுக்குள் நுழைந்தேன்..அள்ளிக் குவிக்கப்பட்டிருந்த வகை வகையான டிஜிடல் காமெராக்கள்..ஒரு காமெராவை மீன் தொட்டிக்குள் தண்ணீருக்குள் வைத்து விளம்பரம் செய்திருந்தார்கள்..வாட்டர் ப்ரூப் என்று.  பிரமிப்பாக இருந்தது. அதே சமயம் என் ஸ்டைலுக்கு 'damper proof, shock proof எல்லாம் எப்படி? தூக்கித் தரையில் வீசிக் காண்பிப்பார்களோ?' என்ற எண்ணமும் தோன்றியது..

எல்லாம் மின்னிணைப்பு கொடுக்கப்பட்ட நிலையில். எடுத்து உபயோகித்துப் பார்த்தபின் அந்த மாடல் வேண்டுமானால் வாங்கிக்கொள்ளலாம். சற்று நேரம் லயித்து வெவ்வேறு காமிராக்களை பார்த்து சுற்றிக் கொண்டிருந்துவிட்டு வீடியோ கேமரா எங்கே வைத்திருக்கிறார்கள் என்று தேடி அந்த செக்சனுக்கு ஒரு வழியாக வந்து சேர்ந்தேன்..

எல்லா கம்பெனி மாடல்களையும் நோட்டம் விட்டு விட்டு, ஒரு வழியாகக் கடைசியில் சோனி கம்பெனி மாடலுக்கு அருகில் வந்து நின்ற வண்ணம் அங்கு தூரத்தில் நின்றிருந்த சேல்ஸ்மேனை அழைக்கத் திரும்பினேன்.

என்னைக் கண்டு அவர் கொஞ்சம் பயந்து பக்கத்து தூணில் ஒளிவதுபோல் தெரிந்தது. ஒருவேளை புதிதாய் வேலைக்குச் சேர்ந்தவராயிருக்கும்..இல்லை foreigner என்றால் கொஞ்சம் allergy. இங்கிலீஷ் பிரச்சினை ஆக இருக்கும்..சரி..மேனுவல்களைப் புரட்டிப் பார்க்கலாம் என்றால், ஒன்று கூட இங்கிலிஷில் இல்லை.

சுற்றுமுற்றும் பார்த்தால் அடுத்த வரிசையில்  ஒரு பெண்மணி என்னை விட மோசமாக திருதிருவென்று முழித்துக்கொண்டு நின்றிருந்தாள். வெளிநாட்டுக்காரி என்பது நல்லாவே புரிந்தது.

யுரோப்பியனா? யுறேசியனா?என்று கொஞ்சம் தெளிவாகப் புரியவில்லை..இங்கே வசிக்கும் வெளிநாட்டுக்காரர்கள் பெரும்பாலும் பிரேசில், பெரு, ஸ்பெயின் என்று போர்சுக்கீசே அல்லது ஸ்பானிஷ் மொழி பேசுபவர்களே அதிகம்..இருந்தபோதிலும் புருவத்தை உயர்த்திப் பார்த்தவண்ணம் 'may I help you?'  என்று சிநேகப்புன்முறுவலை உதிர்த்து வைத்தேன்...

என் கதையே இன்னும் தெரியலை..சேல்ஸ்மேனைத்தேடி இன்னும் ஒண்ணுமே ஆரம்பிக்கலை..இதுக்குள்ளே இந்த  'may I help you?'  ரொம்ப அவசியம்தானா? என்று கொஞ்சம் எனக்குள் கேள்வி எழுந்தாலும். நம்மைப் போலவே திணறும் வெளிநாட்டுக்காரர்களுக்கு சற்று உதவி செய்தால் என்ன குறைந்து விடுவோம் என்றும் ஒரு பதிலும் ஒலிக்கவே..அதற்குள் இந்த வினாடி இடைவெளியை சைலஜாவின் குரல் கலைத்தது..' ya ..I m looking  for  this digicam , I want  to get a brochure . but I cant speek japaneese ' என்று தயங்கிய குரலில் சைலஜா.

'that and all no issue ' இது நான்..கொஞ்சம் தோளைக் குலுக்கியபடி.

'I will help you ..I can speek japanese well ' என்றேன்..அந்த காமிராவை கையில் எடுத்து சுழற்றியபடியே..அவளுக்கு நான் ஒரு ஆபத்பாந்தவனாகத் தெரிந்தது அப்பட்டமாக அவள் கண்ணில் தெரிந்தது..

'how long have you been living here in Japan?' எனது ஜப்பானியப் புலமையை உறுதி செய்ய அவளுக்கு இந்தக் கேள்வி தேவைப்பட்டிருக்கலாம்.

'jz  reacent three years'  இந்தக் குறுகிய காலத்தில் நான் ஜப்பானீஸ் மொழியில் பேசுவது பேசுவது பற்றி கேட்பவர் பெரும்பாலும் வியந்து பாராட்டுவதால் அதே பாராட்டை இவளிடமும் பெற ' jz reacent ' என்ற வார்த்தைகள் எனக்குத் தேவைப்பட்டது..

' oh, really ?....great... brilliant ..!' என்றாள்..இப்படியாக காமெரா வாங்க வந்த எங்களுக்கு சொந்தக் கதைப் பரிமாறல் ரொம்ப முக்கியமாய்ப் போனது..

ஒரு சேல்ஸ்மேனைக் கூப்பிட்டு அதன் டெக்னிகல் features பற்றி விலாவாரியாக விசாரித்து அவளுக்கு இங்கிலிஷில் விளக்க சேல்ஸ்மென் என் இங்கிலீஷ் புலமையைப் பார்த்து வியப்பிலாழ்ந்து போனான். அந்த சேல்ஸ்மனுக்கு  இங்கிலிஷும் சைலஜாவுக்கு ஜப்பானிசும் தெரியாதது எவ்வளவு வசதியாகப் போய்விட்டது?

ஒரு வழியாக அவளுக்கு விளக்கி ஒரு canon காமெராவை வாங்கிக் கொடுத்தபோது (பணம் அவள்தான் கொடுத்தாள்) ரொம்பத்தான் நெகிழ்ந்து  போனாள்..

'can we have some coffee together ' என்ற போது என்னால் மறுக்க முடியவில்லை..பக்கத்து மக்.டொனால்ட்லே Snacks cum coffee சாப்பிட்டவண்ணம் இன்னும் கொஞ்சம் கதைகளைப்பேசி விசிடிங் கார்ட்களை பரிமாறிக்கொண்டு  'call me at ur free time yaar '  என்று சைலஜா குழைந்தபோது எனக்குப் பிரிய மனசே இல்லை..

கனத்த இதயத்தோடு விடைபெற்ற அந்தக் கணங்களில்தான் அவள் சொன்ன அந்த கடைசி வார்த்தை எனக்கு உறைத்தது..free time ...!!!!!

வாட்சைப் பார்த்தேன்..மணி..9.37 ஆஹா.. லாஸ்ட் பஸ் 9:30 க்குன்னு பஸ் கண்டக்டர் சொன்னாரே..சிலீர்னு உறைத்தாலும்..ச்சே..எப்படி இப்படி மறந்து போனோம்?

ஏதோ ஒரு குற்றஉணர்வு..டாக்ஸி பிடித்தால் கிட்டத்தட்ட நம்மூரு ரூபாயிலே சொன்னால் 5000ரூபாய். பொட்டில் அறைந்தாற்ப் போலே போய்விடும்.

வீடியோ காமிராவும் வாங்கலை..ஏன்..விசாரிக்கக் கூட இல்லை. ச்சே..இப்படி ஆளுங்க யாராவுது இருப்பாங்களா? ஏதோ ஏமாந்தது போல ஒரு உணர்வு. சைலஜா விவரமாய் ஏதோ என்னை ஏமாற்றி நஷ்டப்படுத்தி விட்டது போலே..நானாத்தானே பேச்சு கொடுத்தேன்..வேண்டாம்..

தூரத்தில் ஏதோ drum சவுண்டும் flute சவுண்டும் கலந்த  ஜப்பானியப் பழைய பாடலும் கேட்கிறது..

சோகப் பாட்டு மாதிரித் தெரியலை..ஆனாலும் எனக்கு என்னமோ சோகப் பாட்டாத்தான் கேட்கிறது..

அப்படி என்னதான் பண்ணிடப் போறோம்..வீட்டுக்குப் போயி.. பெரிசா..சரி..சரி.. லூஸ்லே விடு..

ஏன்னால் நாளைக்கும் லீவுதான்..(எனக்கு லீவு..சரி..உங்களுக்கு? இப்பிடியே நடந்துட்டே போயி  நடந்த கதையை சொல்லி முடிக்குறதுக்குள்ளே ஒரு வாரம் ஆயிடும் போலருக்கே.. சரி.. இன்னைக்கு இத்தோட முடிச்சுக்குவோமா?

- ஆக்கம்:  நெப்போலியன் ஞானப்பிரகாசம்,  டோக்கியோ, ஜப்பான்.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


வாழ்க வளமுடன்!