Astology உனக்கு எது சொந்தம்?

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
 Astrology  உனக்கு எது சொந்தம்?

இறைவனுக்கு வேண்டியவர்கள், வேண்டாதவர்கள் என்ற பேதம் கிடையாது. படைப்பில் உள்ள எல்லா உயிர்களுமே அவருக்கு வேண்டியவைகள்தான். வேண்டியவர்கள்தான்.

இறைவனுக்கு யாரும் உரிமை கொண்டாட முடியாது. எல்லோருக்கும் பொதுவானவர் அவர். எல்லோருக்குமே அவர் சொந்தமானவர். பேடண்ட் உரிமை யாருக்கும் கிடையாது.

அவர் படைத்தவற்றில் சில விஷயங்கள் பொதுவில் உள்ளன. சில விஷயங்களை சக மனிதர்களும், அரசும் கைப்பற்றி வைத்திருக்கின்றன.

காற்றும், வெளிச்சமும் பொது உபயோகத்தில் இருக்கிறன.

“மண்குடிசை வாசலென்றால் தென்றல் வர வெறுத்திடுமா
மாலைநிலா ஏழையென்றால் வெளிச்சம் தர மறுத்திடுமா
உனக்காக ஒன்று எனக்காக ஒன்று 
ஒருபோதும் தெய்வம் கொடுத்ததில்லை”

என்று கவிஞர் வாலி அவர்கள் அதை அற்புதமான பாட்டாகச் சொன்னார்

ஆனால் கடவுள் கொடுத்த நீரும் நிலமும் இன்று பொது உபயோகத்தில் இல்லை.

நிலம், சொத்து, பட்டா, பத்திரம் என்று பலரது கைகளில் சிக்கி இருக்கிறது. பெரும்பான்மையான நிலமும், நீர் வளமும், இயற்கை வளமும் அரசாங்கங்களின் கைகளில் சிக்கி இருக்கிறன.

அதுவும் ஒருவகையில் நல்லதுதான். இல்லையென்றால் மனிதன் இயற்கை வளங்களைல்லாம் ஒட்டு மொத்தமாகக் க்ளோஸ் செய்து காசாக்கி வைத்துவிடுவான். மாடமாளிகைகளில் குடியிருப்பான். ரோல்ஸ் ராய்ஸ் கார்களில் போய்க் கொண்டிருப்பான்..

இப்போதும் இயற்கையில் கிடைக்கும், ஆற்று மணல், சுண்ணாம்பு, கிரானைட் கற்களையெல்லாம் சில மனிதர்கள் கோடிக் கணக்கில் காசாகிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அவர்களால் வருமானம் இருப்பதால் அரசும் அதற்கு அனுமதி வழங்கியிருக்கிறது. அவர்களை விட்டு வைத்திருக்க்கிறது.

அதுபோன்றே, நிலங்களும் பலரது கையில் சிக்கியிருக்கிறது. நகரங்களுக்கு அருகில் இருக்கும் விவசாய நிலங்கள் எல்லாம் இருபது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு ஏக்கர் ஐம்பதாயிரம் ரூபாய் அளவில் இருந்த நிலங்கள் எல்லாம் இன்று ஒரு கோடிக்குப் போய்க் கொண்டிருப்பதாகச் சொல்கிறார்கள்.

சென்னை அண்ணா சாலையில் ஒரு ஏக்கர் (அதாவது 44,000 சதுர அடிகள் கொண்ட நிலம்) நிலத்தின் இன்றைய மதிப்பு 200 கோடி ரூபாய்கள். கிடைத்தால் அந்த விலைக்கு வாங்குவதற்குப் பல செல்வந்தர்களும், நிறுவனங்களும் போட்டி போடும் என்பது தெரிந்துகொள்ள வேண்டிய செய்தி.

விவசாயம் பார்த்துக் கஷ்டப்படுவதை விட நிலைத்தை விற்றுவிட்டு, நகரங்களில் சுகமான வாழ்க்கை வாழ நினைக்கும் விவசாயிகளின் எண்ணிக்கையும் நாளுக்கு நாள் அதிகரித்துக்கொண்டே வருகிறது.

கோவை கிராஸ் கட் ரோடு எண்ணும் வியாபாரப் பகுதியில் இருபது ஆண்டுகளுக்கு முன்பு செண்ட் இரண்டு அல்லது மூன்று லட்சமாக இருந்த இடத்தின் விலை இப்போது ஒரு கோடியைத் தொட்டிருப்பதாகச் சொல்லப்படுகிறது. ஒரு செண்ட் என்பது 440 சதுர அடி இடம்.

உங்களுக்கு அந்தத் தெருவில் இரண்டு கிரவுண்ட் இடமிருந்தால், அதன் இன்றைய மதிப்பு, பதினோரு கோடி ரூபாய். நீங்கள் வேலைக்குப் போக வேண்டாம். எந்தத் தொழிலையும் செய்து கஷ்டப்பட வேண்டாம். அதை விற்று வங்கியில் பணத்தைப் போட்டு விட்டு, சுகமாக இருக்கலாம். தினமும் கோஹினூர் எக்ஸ்ட்ரா லென்த் பாசுமதி அரிசியில் சாதம் சமைத்துச் சாப்பிவிட்டு வீட்டில் படுத்துக்கொள்ளலாம். கோவை என்றால் ஏஸி தேவையில்லை. மற்ற ஊர்க்காரர்கள் வீடு மொத்தத்தையும் ஏஸி செய்துவிட்டால் போதும். வாழ்க்கை அம்சமாகிவிடும். ஆனந்தமாகிவிடும்.

உண்மைதானா?

தனி மனிதனுக்கு மட்டும் அது சாத்தியம். குடும்பஸ்தனுக்கு மட்டும் அது சாத்தியமில்லை. சொத்தை வைத்துப் பல குடும்பங்களில் இன்று குடுமிப்பிடி சண்டை நடந்துகொண்டிருக்கிறது. நெருங்கிய உறவுகளில் விரிசல் ஏற்பட்டுள்ளது. வருத்தம், மனஸ்தாபம், விரோதம், குரோதம், துரோகம் என்று பல காட்சிகள் அரங்கேறிக் கொண்டிருக்கின்றன.

சொத்துக்கள் இருக்கும் பலர் வாழ்வில் இன்று நிம்மதி இல்லை. திருப்தியின்மை இல்லை.

சொத்து இல்லாதவன், இல்லையே என்ற ஒரு குறையைத் தவிர மற்றபடி நிம்மதியாக இருக்கிறான்.

இதைப்பற்றிக் கவியரசர் ஒரு பாடலில் இப்படிக் குறிப்பிட்டிருந்தார்:

எல்லையில்லா நீரும் நிலமும் நான்தந்தது
எந்தன்சொந்தம் என்னும் எண்ணம் ஏன் வந்தது.
கள்ளம் இல்லா பிள்ளை உள்ளம் நான் தந்தது.
காசுபண ஆசை எல்லாம் ஏன் வந்தது

மனிதன் சுய நலத்தின் மொத்த உருவமாக மாறிவிட்டிருப்பாதால்தான் இந்த அவலம்.

தஞ்சாவூரில் 100 ஏக்கர் நிலமும், ஊட்டியில் 300 ஏக்கர் தேயிலைத் தோட்டமும் வைத்திருப்பவன் கூட ஒரு நாள் எல்லாவற்றையும் போட்டது போட்டபடி போகப்போகிறான். மண்ணோடு மண்ணாகப் போகிறான்.

நிலம் எனக்குச் சொந்தம் என்பவனை, அவன் எனக்குச் சொந்தம் என்று நிலம் ஒருநாள் காட்டப்போகிறது.

யாருக்கும் எதுவும் சொந்தமில்லை.

வெறும் கையோடுதான் வந்தோம் (பிறந்தோம்) வெறும் கையோடுதான் போகப்போகிறோம்!

ஒடிந்துபோன ஊசிகூட உன்கூட வராது என்று பட்டினத்தார் அதை,அந்த நிலையை வலியுறுத்திச் சொன்னார்.

ஆகவே யாருக்கும் எதுவும் சொந்தமில்லை.

உனக்கு எது சொந்தம்? என்ற கேள்விக்குக் கவியரசர் கண்ணதாசன் அழகாக விளக்கம் சொல்வார்.

உனக்கு எதுவுமே சொந்தமில்லை. உன் உடம்பே உனக்குச் சொந்தமில்லை. உன் ஆன்மா உடம்பு என்னும் வாடகை வீட்டில் குடியிருக்கிறது. நீ இறந்துபோகும்போது, உன் உயிர் உன்னைவிட்டுப் பிரியும் போது, அது உன உடலைவிட்டு நீங்கிவிடும். பாழ் உடம்பை ஒரு நாள் கூட வீட்டில் வைத்துக்கொள்ள மாட்டார்கள். எரித்துவிடுவார்கள். அல்லது மண்ணோடு மண்ணாகப் புதைத்துவிடுவார்கள். ஆகவே உனக்கு எதுவுமே சொந்தமில்லை.

அதையே தயானந்த சரஸ்வதி சுவாமிகள் வேறுவிதமாகச் சொல்வார்கள்.

You have not owned anything. You are only a custodian.

++++++++++++++++++++++++++++++++++
வேறு விதமாக, இன்றைய நடைமுறை வாழ்க்கைக்கு ஒத்துவருகிறமாதிரி சற்று சிந்தித்துப்பார்ப்போம்.

அருள் இல்லார்க்கு அவ்வுலகம் இல்லை
பொருள் இல்லார்க்கு இவ்வுலகம் இல்லை.

பொருள் இல்லாமல் எப்படி ஜீவிக்க முடியும்?

ஒரு கிலோ வெங்காயத்தின் இன்றைய விலை கிலோ 100 ரூபாய். நல்ல அரிசியின் விலை கிலோ 40 ரூபாய். நகரங்களில் ஆயிரம் சதுர அடிகள் கொண்ட ஒரு வீட்டின் வாடகை பத்தாயிர்ம் முதல் இருபதாயிரம் ரூபாய் வரை இடத்தைப் பொறுத்து உள்ளது.

காலைப் பலகாரமாக ஒரு பிளேட் வடை, பொங்கல், ஒரு நெய் ரோஸ்ட், ஒரு காப்பி சாப்பிட்டால் நூறு ரூபாய் செலவாகும்.

மின் கட்டணம், செல்போன் பில், வாகனத்திற்குப் பெட்ரோல் என்று பலவகையான செலவுகள் உள்ளன.

பணம் வேண்டாமா?

பட்டினத்தார் போல எதுவும் வேண்டாம் என்று கோவில் வாசலில் போய் உட்கார்ந்து கொள்ள முடியுமா?

ஆகவே பொருளை (பணத்தை) வேண்டாம் என்று யாரும் சொல்ல முடியாது.

பொருள் வேண்டும்.

ஆனால் தேவைப்படும் அளவுதான் மனிதனுக்கு மனிதன் வித்தியாசப்படும்.

தேவைப்படும் அளவு எல்லோருக்கும் கிடைப்பதில்லை.

தேவைக்கு மேல் கிடைப்பவன், அதைக் குவித்து வைக்க ஆசைப்படும்போது தான் பிரச்சினை!

தேவையான அளவு கிடைக்காதவன், தன் தேவைகளைக் குறைத்துக் கொள்வது ஒன்றுதான் சாத்தியமான வழி!
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++===========
யாருக்கும் எதுவும் சொந்தமில்லை என்பதுதானே பொதுவிதி என்று சொல்லி, அம்பானி 4,500 கோடி ரூபாய் செலவில் கட்டியுள்ள வீட்டிற்குப் போய் நாம் குடியிருக்க ஆசைப்பட முடியுமா? ஏன் நுழைய முடியுமா? அமிதாப்பச்சன், சச்சின் டெண்டூல்கர் ஆகியோரின் மாளிகைக்குள் நுழைய முடியுமா?

தமிழ் நாட்டின் முன்னணிப் பொறியியல் கல்லூரிக்குள் சென்று, அதைச்(பொதுவிதியைச்) சொல்லி, கட்டணம் எதுவுமில்லாமல் உங்கள் பிள்ளைக்கு, அல்லது உங்கள் தம்பிக்குப் படிப்பதற்கு ஒரு சீட்டைக் கேட்டு வாங்க முடியுமா?

”இருக்கும்வரை எல்லாம் சொந்தம். இறந்து சாம்பலான பிறகு அது தன் வாரிசுகளுக்குப் பயன்படட்டும்” என்பதுதான் இருப்பவனின் அசைக்க முடியாத சிந்தனை.
++++++++++++++++++++++++++++++++++
சரி, அதையெல்லாம், அந்த சிந்தனையைச் சற்றுத் தள்ளிவைத்துவிட்டு, சொல்லவந்த விஷயத்திற்கு வருகிறேன்.

பதிவின் நீளம் கருதியும், உங்களின் பொன்னான நேரம் கருதியும், எனது தட்டச்சும் நேரம் கருதியும் இன்று இத்துடன் நிறைவு செய்கிறேன். மற்றவை நாளை!

(தொடரும்)

அன்புடன்
வகுப்பறை வாத்தியார்
++++++++++++++++++++++++++++



வாழ்க வளமுடன்!