மைனரின் கடிதம்

மைனரின் கடிதம்

நம் வகுப்பறை மாணவர் ஜப்பான் மைனரின் கடிதம், அவருடைய வேண்டுகோளுக்கு இணங்க அப்படியே பதிவில் இடப்பெறுகிறது. வலையில் ஏற்றப்பெற்றுள்ளது.

அவருடைய கருத்துக்கள் வாத்தியாருக்கு உடன் பட்டுள்ளதா என்று யாரும் கேட்க வேண்டாம். வகுப்பறையில் இன்றையத் தேதியில் 3225 உறுப்பினர்கள் உள்ளார்கள். மாணவர்கள் என்ற முறையில், அவர்கள அனைவருமே வாத்தியாருக்கு சமமானவர்கள்தான்! அவர்கள் அத்தனை பேருக்கும் வாத்தியாரின் மனதில் இடமுண்டு. மனதில் இடம் கொடுத்து விட்டபின்பு, கருத்து வேறுபாடுகளுக்கெல்லாம் நோ சான்ஸ்!

அதை கருத்தில் கொண்டு கடிதத்தைப் படியுங்கள்.

கடவுளைப் பற்றி வாத்தியாரின் சொந்தக் கருத்துக்கள் பதிவில் முன்பே எழுதப் பெற்றுள்ளது. தேடிப் பிடித்துப் படியுங்கள். தேட முடிய்ாதவர்கள், கேளுங்கள், சுட்டியைத் தருகிறேன்!

அன்புடன்
வாத்தியார்
Over to Minor's Letter
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
 விவாதத்துக்கு தீர்வா?

சமீபத்திலே ஸ்ரீ உவே கருணாகராச்சாரியார்  சுவாமி என்ற ஒருவரின் ஆன்மிகப்பிரசங்கத்தைக் நெட்டிலே டிவியிலே  பார்த்தபடி கேட்டோம்.. அம்பரீஷன் மகள் ஸ்ரீமதி மேல் மோகம் கொண்டு  நாரதர், பர்வதர் இருவரும் நாராயணனை நாடி சுயம்வரத்தின் போது எதிராளியின் முகம் ஸ்ரீமதிக்கு கரடி,குரங்காக்கி தெரிய வேண்டும் என்று ஒருவருக்கொருவர் தெரியாமலே எதிராளிகளைக் கவிழ்ப்பதாக எண்ணி வரம் கேட்க இருவரையும் அப்படியே ஆக்கிவிட்டு நடுவிலே புகுந்து நாராயணன் ஸ்ரீமதியைத் தனதாக்கிக் கொண்டான் என்கிற ஒரு கதையை சொன்னார்.. அதன் மூலம் சில நன்னெறிகளையும்   சொன்னார்.. பிசிறில்லாத, மிகத் தெளிவான, அற்புதமான கவர்ந்திழுக்கக் கூடிய, வசீகரமான பேச்சாளுமை அவருக்கு இருந்ததாக உணர்ந்தேன்.. அவர் சுவாரஸ்யமாக சொன்ன விதம் அந்தக் கதையை முழுவதும் கேட்டு ரசிக்க வைத்தது..அவரைப் போன்ற ஆட்கள் ஆன்மிகப் பிரச்சாரம் செய்தால் என்னைப் போன்ற ஆட்களும் கூட சேனல் மாற்றாமல், டிவி யை ஆஃப் பண்ணாமல், இடக்கு மடக்காகக் குறுக்குக் கேள்வி கேட்காமல், சத்தமின்றி, அமைதியாக அவர் சொல்ல வந்த கருத்தை மனதிலே உள்வாங்கிக்கொள்ள முடியும்..இதுதான் அவரின் பிரசங்க நோக்கத்துக்குக் கிடைத்த அதிகபட்ச வெற்றியாக இருக்கமுடியும்..

ஏனெனில் ஒருவரின் பேச்சைக் கேட்கும் போதோ,கருத்தைப் படிக்கும் போதோ இடரும் எண்ணங்களில் எப்போதும் போல பலவும் இருந்தாலும் சொல்ல வந்தவரின் கருத்துக்கு மதிப்பளித்துக் கேட்பது என்கிற அடிப்படைப் பண்பு நம்மில் பலருக்கும் இயல்பான குணமாக இருப்பதால் அந்த அடிப்படையிலே அமைதி காக்கும் தன்மை என்னைப் போன்ற ஆட்களிடம் இருக்கும்..

ஆனால் எதிர் தரப்பை வாதத்திற்கு இழுக்கும் விதமாக எந்த வார்த்தையை யாவது குதர்க்கமாகப் பேசி, மறைபொருளாக புரியாத பழைய செய்யுள் வரிகளில் ஏதாவதொன்றைச் சொல்லி,கட்சி கட்டி, நிஜவாழ்வில் சந்திக்கும் பிரபலங்களை வாழ்த்தியோ, அவதூறாகப் பேசியோ தனது கருத்துக்கு ஆதரவு(?) சேர்க்கும் விதத்திலே கருத்தைச் சொல்ல எத்தனிப்பவரின் முயற்சி என்பது சொல்ல வந்த கருத்துக்கு ஆதரவு/வலு சேர்ப்பதாக அமையாது. .மாறாக கேட்பவரை எரிச்சலூட்டி, எதிர்மாறான சிந்தனையிலே தள்ளி, இண்டு இடுக்குகளை ஆராய்ந்து எதிரான நிலைப்பாட்டுக்குரிய கருத்தாய்வின் வழியிலான மனப்போக்கைத் தூண்டி விதண்டாவாதத்திற்கே இழுத்துச் செல்லும்..

எந்த ஒரு விஷயத்தையும் நேர்மறையாகவும் எதிர்மறையாகவும் எடுத்துக் கொண்டு வாதாட முடியும்..இரு தரப்புக்களுக்குமே அந்தந்தத் தரப்புக்கான தார்மீக அடிப்படையிலான நியாயங்கள் இருக்கும்..விவாதத்தின் போது ஒரு தரப்பு வாதத்தின் வலுவான நிலைஎடுத்து, சரியான பாயின்ட் எடுத்து எதிர் தரப்பு பதில் சொல்லத் திணறுவது என்பது ஒரு நிலை..  நீயா நானா நிகழ்ச்சியிலே கோபி அவ்வப்போது பச்சோந்தியாக மாறிப் போய் எதிர்ப் பக்கமாக உட்கார்ந்து விடுவது இது போன்ற சமயங்களில்தான்..

 டிவி நிகழ்ச்சிகள் ஒரு சுவாரஸ்யத்துக்காக, பொழுதுபோக்காக அமைகிற விதத்திலேதான் விவாத களங்களும், பட்டிமன்றங்களும் இறுதி முடிவுகளும் இருக்கும்..மிக ஆழமான சிந்தனை தோய்ந்த கருத்துக்களைப் பட்டியலிடும் பாரதி பாஸ்கரின் பேச்சு கூட ராஜாவின் இடக்கான, இலாவகமான பேச்சிலே அந்தளவு ஆழமான கருத்தே இல்லாத சமயத்திலே கூட கலகலப்பும் கைதட்டலுமாக சபையே அதிர்ந்து போக, பாயிண்ட்டுகளை அள்ளிக் குவித்துவிடுவார் ராஜா..இந்த களேபரத்திலே விவாதப் பொருளோ, தீர்ப்போ முக்கியத்துவம் பெறுவதில்லை..பார்வையாளர்கள் மனதிலும் நிற்பதில்லை..அந்தக் கணங்களிலே பேச்சின் போக்கை பொறுத்தே எதிராளிகளின் விவாதப் போக்கும்  தொடர, சுவாரஸ்யமான காமெடி, பன்ச் டைலாக் என்று விவாதப் பொருளுக்கு சம்பந்தமேயில்லாத விஷயங்களைக் கூடப் பேசிக் கைதட்டல் பெற்று விவாதங்கள் முடிந்து விடுவதைக் காண்கிறோம்..பொழுதுபோக்குவது மட்டுமே குறியாகிப் போய் விடுவதாலேதான் நமக்கு இது பெரிதாக, உறுத்தலாகப் படுவதில்லை..

மாறாகக் கொஞ்சம் சீரியஸாக ஒரு விஷயத்தை எடுத்துக் கொண்டு ஆராய்ந்து ஒரு கட்டுரை வடிவிலே எழுத முற்பட்டால் அதனை எங்கே ஆரம்பிப்பது,எங்கே முடிப்பது என்று பல விஷயங்களைச் சிந்திக்க வேண்டியிருக்கிறது..உதாரணத்துக்கு கடவுள் இருக்கிறாரா இல்லையா என்கிற தலைப்பை எடுத்துக்கொண்டு ஆராய்ந்தால் கடவுள் இருக்கிறாரா இல்லையா என்பதே நம்பிக்கை சார்ந்த விஷயம்..யாருமே நேரில் பார்த்தது இல்லை..அதனால் concrete வடிவத்தில் அப்படியொரு வஸ்து இல்லை என்பதே முடிவாக இருக்க முடியும்..

எடுத்த எடுப்பிலேயே முடிவுக்கு வந்துவிட்டால் இதுகாறும் மானுட சமுதாயத்தினரிடையே பேசப்பட்டு,எழுதப்பட்டு வந்திருக்கும் இந்த விஷயம் குறித்த கருத்துரைகள் எதற்குமே எந்தப் பதிலுமே விமர்சனமுமே இல்லாமல் முடிவான ஒரு கருத்தைத் தீர்மானிப்பதாகத்தான் அது இருக்க முடியும்..அதனால் சில பகுதிகள் குறித்த தற்சமயம் என் மனதில் தோன்றுகிற எனது பார்வையையும் பதிவிட விரும்புகிறேன்..

யாருமே நேரில் பார்த்தது இல்லை என்ற வாதத்தை முன்னெடுத்தால் ஹஜ் பயணம் செய்து மெக்கா போகும் மனிதனுக்கு கடவுள் காட்சி தருகிறாரா?இல்லை மானசரோவர் புனிதப் பயணம் செல்வோருக்கு தரிசனம் தருகிறாரா?கல்லும் முள்ளும் காலுக்கு மெத்தை என்று பதினெட்டு படி ஏறி பம்பைக்குப் படையெடுக்கும் பக்தர்களுக்குக் காட்சி தருகிறாரா?இல்லை பெத்லஹெமுக்கே போய் பிதா சுதன் பரிசுத்த ஆவி என்று சிலுவையிட்டு வணங்கும் ஆட்களுக்கு காட்சி தருகிறாரா?

இப்படி “எங்கும் எப்போதும் இருக்கிறார்..தூணிலே, துரும்பிலே அங்கிங்கெணாதபடி எங்கும் வியாபித்து இருக்கும் பரம்பொருள்” என்று சொல்லப்படும் ஒரு வஸ்துவை மத ரீதியிலே உருவம் கொண்டு வழிபட்டுப் பிரார்த்திப்போருக்கும் அவர் காட்சி தருவதில்லை..உருவமே அற்று அருவமாக இருக்கிறார் என்று சொல்வோருக்கும் அவர் புலனாவதில்லை. .அடிப்படையே விளங்காத புதிராகிப் போகிறது..உருவம்,உருவம் அற்ற என்று வெவ்வேறு வகைகளில் வழக்கிலே இருந்து வரும் கடவுளர்கள் நேரில் வந்து தெளிவுபடுத்தாதவரையிலே   கடவுளை அறிந்தேன் / புரிந்தேன்/ தெரிந்தேன்/ உணர்ந்தேன் என்கிற விஷயமெல்லாம் நம்மை நாமே ஏமாற்றிக் கொள்கிற வழிகளோ என்னும் கேள்வி எழுவதில் ஆச்சரியமில்லை..

கடவுள் என்கிற மாயையான நம்பிக்கையின் பொருட்டு ஏற்படுத்தப்பட்ட மதங்கள் அந்த மதங்களை முன்னெடுத்து நடத்திச் செல்வோரால் அவை தோற்றுவிக்கப்பட்ட நோக்கங்கள் எதுவோ அதைத் தவிர்த்து வேறெல்லா சிறுமைத் தனங்களுக்கும் ஆட்கொள்ளப்பட்டு எங்கெங்கோ தடம் புரண்டு மண்ணாசைக்கும்,பெண்ணாசைக்குமாய் கேவலமான பாதையை நோக்கிப் பயணித்திருக்கும் இந்த கால ஓட்டத்திலே மனித குலத்துக்கே அச்சுறுத்த லாய் தீவிரவாதமாய்த் தலையெடுத்து நிற்கும் பேராபத்தைச் சந்திக்க நேர்ந்திருக்கிறது இந்தக் காலகட்டம்..

இந்த கடவுளுக்கான தேடுதலில் வழிவகை செய்யப்பட்ட மதங்களை அடிப்படையாக வைத்தே உலக அரசியலையும் இயக்கவேண்டிய துர்ப்பாக்கிய நிலைக்கு மத தீவிரவாதம் வழி செய்துவிட்டிருக்கிறது.. மனிதனின் கடவுள் பற்றிய இந்தத் தேடல், இந்தப் பரிணாமத்தை எட்டி இருக்கும் இந்தக் காலகட்டத்திலே கடவுள் பற்றிய எனது பதிவு ஒரு சாத்வீகத் தீர்வை மனித வாழ்வுக்கு, எதிர்காலத் தலைமுறைக்கு என்று தெரிவிப்பதாக அமைதல் முக்கியம் என்று நினைக்கிறேன்..

இயற்கையைக் கடவுள் என்ற வார்த்தைகளிலே கட்டிப் போட்டு கலவரம் செய்யும் மனிதன் இயற்கையை இயற்கையாகவே பார்த்தல் அவசியம் என்ற கருத்தை வலியுறுத்துகிறேன்..அதனால்  "எதையாவது" அல்லது "யாரையாவது" கடவுள் அல்லது தெய்வம் அல்லது இறைவன் அல்லது ஆண்டவன் என்று தானாக ஒரு கற்பிதம் செய்துகொண்டு அதனை கட்டிக் கொண்டு ஏன் அழ வேண்டும்?

(பக்திப்பாடல்கள்,ஸ்துதிகள்,ஸ்தோத்திரங்கள்,நாமாவளிகள் என்று மந்திர உச்சரிப்பு என்று புலம்பல்களைத்தான் குறிப்பிடுகிறேன்.) போகாத ஊருக்கான இந்தத் தேடலையே நிறுத்திவிட்டால்தான் என்ன மூழ்கிவிடப் போகிறது? புரியாத,அறியாத,தெரியாத,உணராத எவ்வளவோ புதிர்களை வாழ்க்கை நமக்கு அளித்திருக்கிறது..

அவற்றை விளங்கிக்கொள்ள விஞ்ஞானம் நமக்கு வாய்ப்பளிக்கிறது.. வாழ்வளித்திருக்கிறது..இருக்கின்ற வாழ்வை நிம்மதியாகக் கழிக்க, இயற்கை நமக்கு விடுக்கும் சவால்களை எதிர்கொள்ள, சுற்றியுள்ள சுகங்களை அனுபவிக்க, மதமாச்சரியங்கள் இல்லாத உண்மையான ஆரோக்கிய உலகை படைக்க என்று நமக்கு இருக்கும் பொறுப்புகள் அதிகம்..

அதை விடுத்து நான் கடவுளை புரிந்து கொண்டேன்அறிந்துகொண்டேன்/ தெரிந்துகொண்டேன் /உணர்ந்துகொண்டேன் என்கிற வகையிலான பேச்சுக்கள் தனது நேரடி வாழ்வாதாரத்துக்கான, அல்லது தன்னைச் சார்ந்தவர்களின் வாழ்வாதாரத்துக்கான கருப்பொருளாக அமைந்த ஒரு விஷயத்தை மறுப்பது அல்லது விட்டு விலகிச் செல்வது என்பது சுயநலத்துக்கு எதிரானது என்பது தெளிவாகவே தெரிந்திருந்தும் சூழ்நிலைக் கைதியாகிப் போன காரணத்தால் எடுக்கக் கூடிய நிலைப்பாடாக இருக்கலாம்..

எப்படியும் கடவுள் என்று ஒருவர் இருந்தே ஆகவேண்டும்,பொழுதுபோக்க வசதியாக இருக்கிறது என்று எடுத்துக் கொண்டால் மதங்களில் தனித் தனிப் பிரிவுகளைத் தவிர்த்துவிட்டு 'ஒன்றே குலம்..ஒருவனே தேவன்' என்று உலக சமுதாயத்துக்கான ஒரு பொதுக் கடவுளை ஏற்படுத்தி விடலாம்....எந்த உருவத்தை சிபாரிசு செய்யலாம் என்பதை கடவுள் விரும்பிகள் தான் முடிவு செய்ய வேண்டும்..தயவு செய்து எனது போட்டோவைக் கேட்டு மெயில் அனுப்பவேண்டாம்.நன்றி..
- நெப்போலியன் ஞானப் பிரகாசம்

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++==

வாழ்க வளமுடன்!