மதிப்பிற்குரிய கவிஞர் மருதகாசியார்

 மாணவர் மலர்

இன்றைய  மாணவர் மலரை 7 ஆக்கங்கள் அலங்கரிக்கின்றன! படித்து மகிழுங்கள்

அன்புடன்

வாத்தியார்

-------------------------------------------------------------------------------

1

      
மதிப்பிற்குரிய  கவிஞர் மருதகாசியார்

ஆக்கம்: தேமொழி

கவிஞர் மருதகாசி அவர்கள் பிப்ரவரி 13, 1920 அன்று திருச்சி மாவட்டத்தில் மேலக்குடிகாடு என்ற கொள்ளிடக்கரையில் உள்ள சிற்றூரில்,  கிராம அதிகாரியாக இருந்த அய்யம்பெருமாள் உடையாருக்கும், அவர் மனைவி மிளகாயி அம்மாளுக்கும் பிறந்தவர், பரம்பரை விவசாயக் குடும்ப வழி வந்தவர்.  கவிஞர் A. மருதகாசி திரையிசைப் பாடல்களில் மெட்டுக்கு பாட்டெழுதிய கவிஞர்களில்  குறிப்பிடத் தக்கவர்.  1959 ஆம் ஆண்டு "திரைக்கவி திலகம்" என்று குடந்தை வாணி விலாச சபாவும், 1969 ஆம் ஆண்டு "கலைமாமணி" என்று இயல் இசை நாடக மன்றமும் இவருக்கு பட்டங்கள் சூட்டி தம்மைப் பெருமைப் படுத்திக் கொண்டன.  குறைந்தது ஒரு 4,000 பாடல்கள் இவரால் இயற்றப் பட்டிருக்கும் என்று கருதப் படுகிறது.  கவிஞர் கண்ணதாசனுக்கும் முன்பே இவர் இந்த சாதனையை செய்துவிட்டிருந்தார்.

கவிஞர் மருதகாசி அவர்கள் முதல் முதலில் மெட்டுக்கு பாட்டு எழுதியது M.S. சுப்புலக்ஷ்மி அவர்கள் பாடி இசைத்தட்டுகளில் வெளியிடப்பட்டு பிரபலமான "குக சரவணா சிவபாலா" என்ற பாட்டின் மெட்டைத் தழுவியது.  அந்தப் பாடலின் மெட்டில் "கலைமகள் உறைந்திடும் கலாசாலை"  என்றப் பாடலை எழுதினார்.  கும்பகோணம் கல்லூரியில் படித்த காலத்தில் நாடகம் எழுதி கல்லூரியில் அரங்கேற்றியதன் மூலம் கலையுலக தொடர்பு இவரைத் தொடர்ந்தது.  குடும்பத் தொழிலான விவசாயத்தை தொடர ஊருக்கு திரும்பிச் சென்றாலும், இவரது கலையுலக நட்புகள் இவரது திறமையை உபயோகித்துக்கொள்ள ஆர்வம் காட்டி மீண்டும் கும்பகோணத்திற்கு வரவழைத்தனர்.

கும்பகோணத்தில் நண்பர் அறிமுகப்படுத்திய K.N. ரத்தினத்தின் தேவி நாடக சபைக்கு பாடலாசிரியர் ஆனார்.   A.K. வேலனின் சூறாவளி என்ற நாடத்திற்கு முதன் முதலாக பாடல் எழுதி தன் கலைப் பயணத்தை தொடக்கினார்.  தேவி நாடக சபை அந்நேரத்தில் மு. கருணாநிதியின் "மந்திரிகுமாரி" என்ற நாடகத்தையும் நடத்திக் கொண்டிருந்ததார்கள். அங்கு அவருக்கு கிடைத்த கலையுலக நட்புகள் கா.மு. ஷெரீப் போன்றவர்கள்.  தொடர்ந்து நாடக சபையின் "ஒரே முத்தம்", "பராசக்தி" போன்ற நாடகங்களுக்கும் பாடல் எழுதிக்கொடுத்து அந்த நாடகங்களில் நடிக்கவும் செய்தார்.

நாடகங்களில் திருச்சி லோகநாதனின் இசைக்கு இவர் எழுதிய பாடல்களை கேட்ட சேலம் மார்டன் தியேட்டர்ஸ் இவரை வரவழைத்து அவர்களது மாயாவதி படத்தில் பாடலெழுத வாய்ப்பளித்தனர்.  T.R. மகாலிங்கம், அஞ்சலிதேவி நடித்து 1949 ஆம் ஆண்டு திரைக்கு வந்த இந்தப் படத்தில்
G. ராமநாதன் இசையமைப்பில் "பெண் எனும் மாயப்பேயாம்" என்ற பாடலே இவர் திரைப்படத்திற்கு எழுதிய முதல் பாடல்.  மெட்டுக்கு சிறப்பாக பாட்டெழுதும் இவரது திறமையினால் வாய்புகள் இவரை நாடிவர திரையுலகில் இவரது கலைப் பயணம் தொடர்ந்தது. கால் நூற்றாண்டுக்கும் மேலாகத் தொடர்ந்த இவரது திரைத்துறை கலைப் பயணத்தில் 1970 களின் இறுதியில்  தயாரிப்பாளர் சாண்டோ சின்னப்ப  தேவரின் படங்களில் இவர் பாடல்களே பெரும்பாலும் இடம் பெற்றன.

"ஆண்டியும் எங்கே? அரசனும் எங்கே?
அறிஞனும் எங்கே? அசடனும் எங்கே?
ஆவி போனபின் கூடுவாரிங்கே!
ஆகையினால் இதுதான் நம் வாழ்வில் காணா
சமரசம் உலாவும் இடமே"
என்ற இவரது தத்துவப் பாடல் 1950 களில் எப்படி மக்களைக் கவர்ந்ததோ அதே போன்று

"கண்ணை நம்பாதே! உன்னை ஏமாற்றும்!
உன்னை ஏமாற்றும் நீ காணும் தோற்றம்
உண்மை இல்லாதது!
அறிவை நீ நம்பு உள்ளம் தெளிவாகும்!
அடையாளம் காட்டும்! பொய்யே சொல்லாதது!
என்ற  தத்துவப்பாடலும் 1970 களில் மக்களைக் கவர்ந்தது.

இவர் திருக்குறளைப் பற்றி எழுதிய திரையிசைப் பாடலும் தமிழ்நாடு கல்வித்திட்டத்தின் கீழ் பள்ளி மாணவர்களுக்கு அறிமுகப் படுத்த வேண்டிய அளவுக்கு முக்கியத்துவம் வாய்ந்தது.  எதிர்காலத்தில் இந்த எண்ணம் கல்வித்திட்ட குழுவிற்கும் ஏற்பட்டு இதை பரிந்துரை செய்தாலும் ஆச்சரியப் படுவதிற்கில்லை.

திருக்குறள்
அறிவுக்கு விருந்தாகும் திருக்குறளே! - வள்ளுவர்
ஆக்கி நமக்களித்த அரும் பொருளே!
உடலுக்கு உயிர் போலே! உலகுக்கு ஒளி போலே!
பயிருக்கு மழை போலே! பைந்தமிழ் மொழியாலே!
அறிவுக்கு விருந்தாகும் திருக்குறளே! - வள்ளுவர்
ஆக்கி நமக்களித்த அரும் பொருளே!

அறம் பொருள் இன்பம் எனப்படும் முப்பாலே!
அனுபவத்தாலே தான் சுவைத்ததற்கப்பாலே!
அவனியில் உள்ளோர்கள் அனைவரும் தனைப்போலே
அவசியம் கற்றுணர்ந்து பயன் பெரும் நினைப்பாலே!
அறிவுக்கு விருந்தாகும் திருக்குறளே! - வள்ளுவர்
ஆக்கி நமக்களித்த அரும் பொருளே!

வாழும் வழிமுறைக்கு இலக்கணமானது!
மனம்மொழி மெய் இனிக்க வார்த்திட்ட தேனது!
வானகம்போல் விரிந்த பெரும் பொருள் கொண்டது! - எம்
மதத்திற்கும் போதுவேன்னும் பாராட்டைக்கண்டது!
அறிவுக்கு விருந்தாகும் திருக்குறளே! - வள்ளுவர்
ஆக்கி நமக்களித்த அரும் பொருளே!
-அறிவாளி (1963)

இவர் சிறப்பை மற்றவர் சொல்லித் தெரிவதைவிட கற்றோரைக் கற்றோரே காமுறுவர் என்ற மொழிக்கேற்ப கவிஞர். திரு. வாலி அவரைப் பற்றி இயற்றிய கவிதை மூலம் அறிவதே மிகவும் பொருத்தம்.

கவிஞர் வாழ கந்தன் அருள்க!
மதிப்பிற்குரிய மருத காசியார்
மூதறிவாளர்; முத்தமிழ்க் கவிஞர்!
நதிப்புன லொழுக்காய் நற்றமிழ் நடையில்
நல்ல பனுவல்கள் நாளும் யாதவர்!

எளிய சந்தமும் எழுச்சிப் பொருளும்
இணைந்த பாடல் இவரது பாடல்;
எளியேன் போன்றோர் இசைக்குப் பாடல்
எழுதுவதற் கிவரே இலக்கண மானார்!

பணமும் புகழும் படைத்த நாட்களில்
பொறையைப்  பேணும் நிறைகுட மானவர்;
குணத்தில் சிறிதும் கோதிலாச் செம்மல்;
குழந்தை மனத்தைக் கொண்ட இப் பெரியார்!

படத்துறை இவரால் பயன்கள் பெற்றது;
பழந்தமிழ் இவரால் புதுத்தமி ழானது!
அடக்கம் இவரது அணிகலம் என்பேன்;
அகந்தை யாதென அறியாப் பெம்மான்!....

பாக்களின் மேன்மை படித்தால் புரியும்;
பாமரன் என்னால் புகலத் தரமோ?
செய்யநற் றமிழின்  சீர்த்திக ளனைத்தும்
சிந்துகள் மூலம் செப்பிய மேதை!
- கவிஞர் வாலி
பிப்ரவரி 2, 1986

"நல்லவன் வாழ்வான்" என்ற படத்தில் "சிரிக்கின்றாள் இன்று சிரிக்கின்றாள்" என்ற பாடலை வாலி எழுதினாலும், அதைவிடுத்து மருதகாசி அவர்களை வைத்து வேறொரு பாடலை உருவாக்க முயன்ற பொழுது, வாலியின் கவிதையின் தரம் கண்டு புதுக்கவிஞர் வாலியின் பாடலையே வைத்துக்கொள்ளுமாறு கூறி மறுத்துவிட்டாராம் மருதகாசி.  இதை வாலி தன் வாழ்கை குறிப்பு நூலோன்றிலும் நெகிழ்ச்சியுடன் நினைவு கூர்ந்துள்ளார்.   கவிஞர் வைரமுத்து மருதகாசியை "இந்தக் கலைக்களஞ்சியம் திரைபாட்டுத் துறைக்கு காலத்தால் அழியாத கல்வெட்டு" என்று  குறிப்பிடுகிறார்.

தன் 69 வது வயதில் (1989 ஆம் ஆண்டு) மறைந்த கவிஞர் மருதகாசியின் படைப்புகள் மக்களை எளிதில் அடையும் வண்ணம் 2007 ஆம் ஆண்டு அவற்றை  தமிழக அரசு நாட்டுடமையாக்கியுள்ளது.

கவிஞர் மருதகாசியின் திரையிசைப் பாடல்களில் மக்களால் பெரிதும் விரும்பப்பட்ட பாடல்களில் 50 பாடல்கள் "மட்டுமே" கீழே அகர வரிசையில் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. (இந்த 50 பாடல்களையும் உங்களால் நினைவுகூற முடிந்தால் உங்கள் வயது 50 அல்லது அதற்கு மேலிருக்கலாம், இல்லாவிட்டால் திருவிளையாடல் தருமி போல தகுதிக்கு ஏற்ப குறைத்துக் கொண்டு எத்தனை பாடல் தெரிகிறதோ அதுதான் உங்கள் வயது என்று வைத்துக்கொள்ளலாம், (ஆனால் வயதைக் குறைத்து சொல்ல எண்ணி பல பாடல்களை தெரியாது என்று சொல்லக் கூடாது):

"அடிக்கிற கைதான் அணைக்கும், அணைக்கிற கைதான் அணைக்கும்" (வண்ணக்கிளி, 1959)
"அன்பினாலே உண்டாகும் இன்பநிலை - அதை அணைந்திடாத தீபமாக்கும் பாசவலை " (பாசவலை, 1954)
"அன்பே அமுதே அருங்கனியே ஆனந்த வாழ்வை காண்போம் நாமினிதே" (உத்தமபுத்திரன், 1958)
"அன்னம் இட்ட வீட்டிலே கன்னக்கோல் சாத்தவே எண்ணங் கொண்ட பாவிகள் மண்ணாய் போக நேருமே" (மந்திரி குமாரி, 1950) 
"ஆடாத மனமும் உண்டோ! நடை அலங்காரமும் அழகு சிங்காரமும் கண்டு" (மன்னாதி மன்னன், 1960) 
"ஆயிரம் கண் போதாது வண்ணக்கிளியே குற்றால அழகை நாம் காண்பதற்கு வண்ணக்கிளியே" (பாவை விளக்கு, 1960)
"இன்பமெங்கே இன்பமெங்கே என்று தேடு - அது எங்கிருந்த போதும் அதை நாடி ஓடு" (மனமுள்ள மறுதாரம், 1958)
"உலவும் தென்றல் காற்றினிலே ஓடமிதே நாம் மகிழ ஊஞ்சலாடுதே"
(மந்திரி குமாரி, 1950) 
"எந்நாளும் வாழ்விலே! கண்ணான காதலே! என்னென்ன மாற்றமெல்லாம் காட்டுகின்றாய் ஆசை நெஞ்சிலே!" (விடிவெள்ளி, 1960)
"என் வாழ்வில் புதுப்பாதை கண்டேன்" (தங்கப்பதுமை, 1958)
"என்னை விட்டு ஓடிப்போக முடியுமா? இனி முடியுமா?" (குமுதம், 1960) 
"ஏர் முனைக்கு நேர் இங்கே எதுவுமே இல்லே! என்றும் நம்ம வாழ்விலே பஞ்சமே இல்லே!" (பிள்ளைக் கனியமுது, 1958)
"ஒற்றுமையாய் வாழ்வதாலே உண்டு நன்மையே! வேற்றுமையை வளர்ப்பதனாலே விளையும் தீமையே!"  (பாகப்பிரிவினை, 1959)
"கடவுள் என்னும் முதலாளி கண்டெடுத்த தொழிலாளி விவசாயி"      (விவசாயி, 1967)
"கண் வழி புகுந்து கருத்தினில் கலந்த மின்னொளியே ஏன் மௌனம்?"      (தூக்கு தூக்கி, 1954) 
"கண்களால் காதல் காவியம் செய்து காட்டும் உயிர் ஓவியம்"        (சாரங்கதாரா, 1958)
"கண்ணாலே நான் கண்ட கணமே உயிர்க் காதல் கொண்டதென் மனமே" (பார்த்திபன் கனவு,1960)
"காவியமா? நெஞ்சின் ஓவியமா? அதன் ஜீவியமா? தெய்வீக காதல் சின்னமா?" (பாவை விளக்கு, 1960) 
"குழந்தையும் தெய்வமும் கொண்டாடும் இடத்திலே ஐக்கியமாகிவிடும் இது உண்மை ஜகத்திலே" (வண்ணக்கிளி, 1959)
"கொஞ்சிக் கொஞ்சிப் பேசி மதிமயக்கும்! வஞ்சகரின் உலகம் வலை விரிக்கும்!" (கைதிகண்ணாயிரம், 1960)
"கொடுத்துப் பார் பார் பார் உண்மை அன்பை!" (விடிவெள்ளி, 1960)     
"சத்தியமே லட்சியமாய் கொள்ளடா தலை நிமிர்ந்து உனை உணர்ந்து செல்லடா" (நீலமலைத்திருடன், 1957)
"சந்திரனைக் காணாமல் அல்லி முகம் மலருமா?" (குலமகள் ராதை, 1963)
"சித்தாடை கட்டிக்கிட்டு சிங்காரம் பண்ணிக்கிட்டு" (வண்ணக்கிளி, 1959)
"சின்ன சின்ன ரோஜா! சிங்கார ரோஜா! அன்ன நடை நடந்து அழகாய் ஆடி வரும் ரோஜா" (அழகு நிலா, 1962)
"சின்ன பாப்பா! எங்க செல்ல பாப்பா! சொன்ன பேச்சைக் கேட்டாதான் நல்ல பாப்பா!" (வண்ணக்கிளி, 1959)
"சுந்தரி சவுந்தரி நிரந்தரியே!" (தூக்கு தூக்கி, 1954)
"செந்தமிழ் நாட்டு சோலையிலே சிந்து பாடித்திரியும் பூங்குயிலே"                 (சுகம் எங்கே? 1954)
"தென்றல் உறங்கிய போதும் திங்கள் உறங்கிய போதும்"                                        (பெற்ற மகனை விற்ற  அன்னை, 1958) 
"தேவியின் திருமுகம் தரிசனம் தந்தது" (வெள்ளிக்கிழமை விரதம், 1974)
"தை பொறந்தா வழி பிறக்கும் தங்கமே தங்கம்"                                                                   (தை பிறந்தால் வழி பிறக்கும், 1958)
"நினைந்து நினைந்து நெஞ்சம் உருகுதே, நீ இல்லாத துன்பம் பெருகுதே" (சதாரம், 1956)
"நீல வண்ணக் கண்ணா வாடா! நீ ஒரு முத்தம் தாடா!"                                       (மங்கையர் திலகம், 1955)
"நேரம் வந்தாச்சு நல்ல யோகம் வந்தாச்சு" (தாய் மீது சத்தியம், 1978)
"பச்சைக் கிளி பாடுது பக்கம் வந்தே ஆடுது" (அமரதீபம், 1956)
"படிக்க வேண்டும் புதிய பாடம் வாத்தியாரைய்யா" (தாயில்லாப் பிள்ளை, 1961)
"பார்த்தாலும் பார்த்தேன் நான் உன்ன போல பாக்கலே!" (ஆயிரம் ரூபாய், 1964)
"மணப்பாறை மாடு கட்டி, மாயவரம் ஏரு பூட்டி"                                                              (மக்களைப் பெற்ற மகராசி, 1957)
"மனுஷன மனுஷன் சாப்பிடுறாண்டா தம்பிப் பயலே! இது மாறுவதெப்போ? தீருவதெப்போ நம்மக் கவலே" (தாய்க்குப்பின் தாரம், 1956)
"மாசிலா உண்மைக் காதலே மாறுமோ செல்வம் வந்த போதிலே" (அலிபாபாவும் 40 திருடர்களும், 1955)    
"மாட்டுக்கார வேலா! ஒம் மாட்டைக் கொஞ்சம் பார்துக்கடா!"       (வண்ணக்கிளி, 1959)
"மாமா.. மாமா.. மாமா ...சிட்டுப் போல பெண்ணிருந்தால் வட்டமிட்டு சுத்திசுத்தி"  (வண்ணக்கிளி, 1959)
"மியாவ் மியாவ் பூனைக்குட்டி" (குமுதம், 1961)
"முல்லை மலர் மேலே மொய்க்கும் வண்டு போலே உள்ளம் உறவாடுதுங்கள் அன்பாலே" (உத்தமபுத்திரன், 1958)
"வசந்த முல்லை போலே வந்து அசைந்து ஆடும் வெண்புறாவே" (சாரங்கதாரா, 1958)
"வண்டி உருண்டோட அச்சாணி தேவை" (வண்ணக்கிளி, 1959)
"வண்டு ஆடாத சோலையில் மலர்ந்து வாடாமல் இருக்கும் பூ என்ன பூ?" (எங்கள் குலதேவி, 1959)
"வண்ணத் தமிழ் பெண்ணொருத்தி என்னெதிரில் வந்தாள்!"                                     (பாவை விளக்கு, 1960)            
"வருவேன் நான் உனது மாளிகையின் வாசலுக்கே! ஏனோ அவசரமே எனை அழைக்கும் வானுலகே!" (மல்லிகா, 1957)
"வாராய் நீ வாராய்! போகுமிடம் வெகு தூரமில்லை நீ வாராய்"                                (மந்திரி குமாரி, 1950) 
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
2

மனிதன் என்பவன் தெய்வமாகலாம்
ஆக்கம்: பார்வதி ராமச்சந்திரன், பெங்களூரு

மனிதன் தெய்வ நிலையை அடைவதற்காக, இறைவன் ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் அருளியிருக்கும் மகத்தான சக்தியே குண்டலினி.

மனித உடலில் ஆறு மகத்தான ஆதாரச் சக்கரங்கள் உள்ளன. சஹஸ்ராரத்தைச் சேர்த்து ஏழு சக்கரங்களாகக் கொள்வது வழக்கம். முதல் சக்கரமான,

மூலாதாரத்தில் நாக வடிவில் உறைந்திருக்கும் குண்டலினியை, முறையான யோகப்பயிற்சியின் மூலம் விழிப்புறச்செய்து, ஸ்வாதிஷ்டானம்,

மணிபூரகம், அநாஹதம், விசுத்தி, ஆஜ்ஞா, முதலிய சக்கரங்களின் வழியாக மேலேற்றி, ஆயிரம் இதழ் கொண்ட தாமரை வடிவான சஹஸ்ராரக்

கமலத்தில் சிவசக்தி ஐக்கிய ஸ்வரூபத்தினைக் கண்டவர்கள் மனிதனாகப் பிறந்து தெய்வநிலையை அடைந்தவர்களாவர்.

அம்பிகையின் ஆராதனைகளில், இந்த உள்முக ஆராதனையே சிறப்பாகச் சொல்லப்படுகிறது. இது வாமாசாரம் அல்லது ஸமயாசாரம் என்று
சொல்லப்படுகிறது.

சித்தர் பெருமக்கள் பாடல்கள் பலவும் குண்டலினியோகத்தைப் பற்றியும், ஆதாரச்சக்கரங்களைப் பற்றியும் ,யோகப்பயிற்சியைப் பற்றியும்
நேரடியாகவும்,மறைமுகமாகவும் எடுத்தியம்புகின்றன. யோகசித்தி அடைந்தவர்களுக்கு முதலில் கைவரப்பெறுவது அட்டமாசித்தி.

அட்டமாசித்திகளாவன : அணிமா, மகிமா, கரிமா, இலகிமா, பிராத்தி, பிரகாமியம், ஈசத்துவம், வசித்துவம் என்பன. இந்த சித்திகள்

கைவரப்பெற்ற சித்தர்கள் அதனை,நற்செயல்களுக்கே உபயோகிப்பர். சித்திகள் கைவரப்பெற்று, சித்தத்தில் சிவனைக் கண்டதாலேயே சித்தர்கள் எனப்  பெயர் பெற்றனர்.

சித்தர்களில் ஒருவரான பட்டினத்தார் பெருமானின் சீடரும் ,சித்தருமான பத்திரகிரியாரின் பாடல்களில் இவை அனைத்தையும் நாம் காணலாம்.ஒரே
பாடலில் இவை அனைத்தையும் சொல்லி இருக்கிறார் பத்திரகிரியார்.

பாடல் துவக்கம் இது,

ஆங்காரம் உள்ளடக்கிய ஐம்புலனைச் சுட்டறுத்துத்
தூங்காமல் தூங்கிச் சுகம் பெறுவது எக்காலம்?
நீங்காச் சிவயோக நித்திரை கொண்டே இருந்து
தேங்காக் கருணை வெள்ளம் தேக்குவதும் எக்காலம்?

குண்டலினி யோகம் சித்தியடைதலே, தூங்காமல் தூங்கிச் சுகம் பெறுதலாகக் குறிக்கப்பட்டது. மனிதப் பிறவியின் நோக்கமான தெய்வ நிலை அடைதல், முதலிரு வரிகளிலேயே குறிக்கப்படுகிறது.

குருவின் அருளே யோகத்தின் முதல்படி. இதனை,

தெரிவையுறும் பக்குவத்தின் சீராட்டெல்லாம் அறிந்து
குருவை அறிந்தேநினைத்துக் கும்பிடுவது எக்காலம்?
என்ற வரிகளில் தெரிவிக்கிறார் பத்திரகிரியார்.

ஆசை அடக்கி, ஐம்புலன்களைக் கட்டுக்குள் கொண்டுவருதலே யோகத்தின் இரண்டாம் படி, இதை,

பட்டுடை பொற்பணியும் பாவனையும் தீவினையும்
விட்டுவிட்டு உன்பாதம் விரும்புவதும் எக்காலம்?
ஆமைவரும் ஆள்கண்டு ஐந்தடக்கம் செய்தாற்போல்
ஊமை உருக்கொண்டு ஒடுங்குவதும் எக்காலம்?

என்ற வரிகளால் குறிக்கிறார். இதையே வள்ளுவரும்

ஒருமையுள் ஆமைபோல் ஐந்தடக்கல் ஆற்றின்
எழுமையும் ஏமாப் புடைத்து. என்று குறிக்கிறார்.

ஆருயிர்க்கெல்லாம் அன்பு செய்யும் மனநிலை, யோகசித்தி அடைவோருக்கு இன்றியமையாதது. அன்பே சிவம் அல்லவா? இதை,

ஆகம் மிகவுருக அன்புருக என்புருகப்
போகஅனுபூதி பொருந்துவதும் எக்காலம்?
அன்பை உருக்கி அறிவை அதன் மேல்புகட்டித்
துன்ப வலைப்பாசத் தொடக்கறுப்பது எக்காலம்?
கருவின் வழி அறிந்து கருத்தைச் செலுத்தாமல்
அருவி விழிசொரிய அன்பு வைப்பது எக்காலம்?
என்ற வரிகளால் அறியலாம்.

முதற் சக்கரமாகிய மூலாதாரத்தில், அதன் அதிதேவதையான விநாயகர் அருள் பெற்று, அதன் மூலம் குண்டலினியை மேலேற்றுதலை, இவ்வாறு
குறிக்கிறார் பத்திரகிரியார்.

ஆதார மூலத்தடியில் கணபதியைப்
பாதார விந்தம் பணிந்து நிற்பது எக்காலம்?

மண் (பூமி) தத்துவத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட மூலாதாரத்தில், வளைந்த‌நாக வடிவில் உள்ள குண்டலினியை விழிப்புறச் செய்தலையே
பின்வரும்வரிகளில்,குறிக்கிறார்.

மண்வளைந்த நற்கீற்றில் வளைந்திருந்த வேதாவைக்
கண்வளர்த்துப் பார்த்துள்ளே கண்டிருப்பது எக்காலம்?
அப்புப் பிறை நடுவே அமர்ந்திருந்த விட்டுணுவை
உப்புக் குடுக்கையுள்ளே உணர்ந்தறிவது எக்காலம்?

அப்பு என்றால் நீர். நீர் தத்துவத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட மணிபூரகம் பற்றிக் குறிப்பிடுகிறார்.  விட்டுணு என்பது இதன் அதிதேவதையான
மஹாவிஷ்ணுவைக் குறிக்கும்."உப்புக் குடுக்கை" நம் உடலைக் குறிக்கும்

மூன்று வளையம் இட்டு முளைத்தெழுந்த கோணத்தில்
தோன்றும் உருத்திரனைத் தொழுது நிற்பது எக்காலம்?

பிறைச்சந்திரனை உள்ளடக்கிய வட்டவடிவம் கொண்ட, வெளிப்புறம் ஆறு இதழ் கொண்ட தாமரை வடிவான ஸ்வாதிஷ்டானம், மூன்று வளையம்
இட்டு என்ற சொல்லால் குறிக்கப்படுகிறது.

வாயுத் தத்துவத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட, ஆன்மீக வளர்ச்சிக்கு உறுதுணையாக விளங்கும் அநாஹதச்சக்கரத்தின் வடிவம்,
வாயு அறுகோணத்தில் வாழும் மகேச்சுரனைத் தோயும் வகை கேட்கத் தொடங்குவதும் எக்காலம் என்ற வரிகளால் விளங்கும். இது அறுங்கோண
வடிவை உள்ளடக்கியது.அறுங்கோண வடிவத்தின் உள்ளே ஒரு சாம்பல் நிறப்படலம் வாயுவைக் குறிப்பதாக அமைந்திருக்கிறது.சக்கரங்களில் இது
நடுப்புள்ளியாகும். இதயப் பகுதியில் அமைந்திருக்கும் இதில் தான் ஆன்ம ஸ்வரூபியான இறைவன் உறைகிறார்.

வட்டவழிக்குள்ளே மருவும் சதாசிவத்தைக்
கிட்ட வழிதேடக் கிருபை செய்வது எக்காலம்

மனித உடலில் தொண்டைப்பகுதியில் உள்ள விசுத்திச் சக்கரத்தின் அதிதேவதையான சதாசிவன் அருள் பெற்று அந்தச் சக்கரத்தில்
குண்டலினியை,அடைவித்தலையே இவ்வரிகளில் குறிப்பிடுகிறார்.

உச்சிக் கிடை நடுவே ஓங்கும் குருபதத்தை
நிச்சயித்துக் கொண்டிருந்து நேர்வதினி எக்காலம்?

ஆஜ்ஞா சக்கரம் மூன்றாவது கண், அல்லது நெற்றிக்கண் எனப்படுகிறது. இது நம் இரு புருவங்களும் கூடும் இடத்தில் அமைந்திருக்கிறது. நமது
இந்துதர்மத்தில், பொட்டு வைத்துக் கொள்வதும், திருநீறு/திருமண் தரித்துக் கொள்வதும், இந்தச் சக்கரம் வழியாக, புற‌ச்சலனங்கள் நம்மை
ஊடுருவாமல் தடுப்பதற்கே. குண்டலினி இதை,அடையும் போது, 'திரிகூடம்' எனப்படும் அப்பகுதி திறந்து, நம்மால் நம் ஆன்மா,ஒளிபெறுதலைக்
காண இயலும். அதுவே, நிச்சயித்துக்கொண்டு நேர்வதாகக் குறிக்கப்பட்டது.

பாராகிப் பார்மீதில் பஞ்சவன்னம் தானாகி
வேராகி நீமுளைத்த வித்தறிவது எக்காலம்

பார் என்றால் உலகம். பாராகிப் பார்மீதில் என்றது பிரபஞ்ச வெளியை. ஸ‌ஹஸ்ராரக் கமலம் பிரபஞ்சவெளியோடு தொடர்புடையது. அதை
அடைந்தவர்கள் இறைத்தத்துவத்தை அறிந்து, படைப்பு ரகசியத்தை உணர்வர்.இது, நம் உச்சந்தலையில் இருக்கிறது. மஹான்கள் நம் தலைமீது
கைவைத்து ஆசீர்வதிக்கும் போது, நம்மால் பெரும் அதிர்வலைகளை உணர முடிவது இதனால் தான்.

ஆறு ஆதாரம் கடந்த ஆனந்தப் பேரொளியை
பேறாகக் கண்டு நான் பெற்றிருப்பது எக்காலம்?

என்று ஆறு ஆதாரச் சக்கரங்களுக்கும் அப்பால் நின்ற இறைவனை, ஆனந்தப் பேரொளியை, யோகத்தில் சித்தி பெற்று காணுதலே பிறவிப் பேறு
என்பதை,உணர்த்துகிறார். மேலும் வாசியோகம், நாடிகள் பற்றிய பல செய்திகள் இப்பாடலில் உண்டு. அவற்றைச் சிலவரிகளில்,விளக்குவது
கடினம்.

ஆறு அறிவுடைய மனிதப்பிறவி எடுத்ததே, அதற்கு மேலான தெய்வ நிலையை அடைவதற்காகத்தான். சித்தர்கள், " யான் பெற்ற இன்பம் பெறுக
இவ்வையக‌ம்",என்ற திருமூலர் பெருமானின் வாக்குக்கிணங்க‌ நம்மை வாழ்விப்பதற்காகத் தான் இதுபோன்ற பல பாடல்களைத் தந்து சென்றுள்ளனர்.

அவர்கள் அருளிய இப்பாடல்களின் நோக்கத்தை ஈடேற்றுவது  இறையருளிலும், நமது முயற்சியிலுமிருக்கிறது.

"எல்லாரும் இன்புற்றிருக்க நினைப்பதுவேயல்லாமல் வேறொன்றறியேன் பராபரமே!'

அன்புடன்
பார்வதி இராமச்சந்திரன்.
பெங்களூரு. 
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
 3

புளியோதரையின் சுவையே தனி!
ஆக்கம்: கே.முத்துராமகிருஷ்ணன்

"அன்ன விசாரம் அதுவே விசாரம்...."என்பது ஒரு தத்துவக் கிண்டல்.

காஞ்சி வரதராஜ ஸ்வாமியை 'கஞ்சி வரதராஜர்' என்றும் சொவார்கள். காஞ்சிபுரம் என்பது, கச்சி, கஞ்சி, காஞ்சி என்றெல்லாம் சுட்டப்படும்.
விஷ்ணு காஞ்சியில் ஒரு சத்திரத்துத் திண்ணையில் சில நாமதாரிப் பண்டாரங்கள் பசியுடன் படுத்து இருந்தார்கள்.அதில் ஒருவர் "கஞ்சி வரதப்பா!"
என்று பக்தி மீதூறக் கூவினார்.

அருகில் இருந்த பண்டாரம், சிறிது அரைத் தூக்கத்தில் இருந்தவர், வாரிச் சுருட்டி எழுந்து  "எங்கப்பா?!"என்று பரபரத்தார்.

முதல் பண்டாரம் கூவியது காஞ்சி வரதராஜரின் திருப்பெய‌ரை.இரண்டாவது பண்டாரம் பொருள் கொண்டது சாப்பிடும் கஞ்சி வருகிறது என்று.
இல்லம் இல்லாத, மனைவி மக்களுடன் வாழாமல் பரதேசியாக இருந்தால் சுகம் என்று இல்லறத்தான் நினைக்கலாம். எந்தத் தொந்திரவும் இல்லாமல் இறைச் சிந்தனையிலேயே காலம் கழிக்கலாம் என்று வெளிப் பார்வைக்குத் தோன்றும்.உண்மையில் பரதேசிக்கு அடுத்த வேளை உணவு எங்கிருந்து கிடைக்கும் என்ற கவலையே மேம்பட்டு, இறைச் சிந்தனை குறைந்து விடும். இறைவனைப் பற்றி தத்துவ விசாரங்களை மற‌ந்து, 'அன்ன விசாரம் அதுவே விசாரம்' என்று ஆகிவிடும்.

"பசியாத வரம் எல்லோருக்கும் பெற்றுத் த‌ருகிறேன். இப்போது என் முன் பசிக்குக் கொஞ்சம் கஞ்சி  ஊற்றுங்கள்" என்பதுதான் பண்டாரங்களின் நிலை அளவுக்கதிகமான உணவு எடுத்து கொண்ட ஒரு சிலரை,சில சந்தர்பங்களில் சந்தித்துள்ளேன்.ஆங்கிலத்தில் பெருந்தீனிக்காரனை 'கிளட்டன்' என்பார்கள். அப்படிப்பட்ட 'கிளட்டன்'களைச் சந்தித்துள்ளேன்.

ஒரு முறை ஓர் உறவினர் வீட்டில் உணவுண்ண அமர்ந்தோம்.அப்போது நான் சிறிய பையன்.அந்த உறவினர் என் தட்டில் அன்னம் வார்த்ததைப் பார்த்துவிட்டு "டேய்! 'கிளட்டன்' என்றால் என்ன பொருள் தெரியுமா?" என்று கேட்டார்.பொருள் அறிந்ததால் 'முணுக்' என்று கோபம் வந்து விட்டது. என்னைத் தான் 'கிளட்டன்' என்று சொல்கிறார் என்று தோன்றி விட்டதால் ரோஷத்துடன் கையை உதறிவிட்டு வெளியேறிவிட்டேன்.

ஒரு சமயம் ஒரு விசேஷத்திற்காக உறவினர் ஒருவர் எங்கள் இல்லத்திற்கு வந்தார். எல்லோருக்கும் முன்னதாக வந்து சேர்ந்தார். சுமார் 30 விருந்தினர்களுக்கு தலைக்கு நான்கு அல்லது ஐந்து இட்லி என்று கணக்குப் போட்டு ஒரே ஏட்டில் 48 இட்டிலி கொடுக்கக் கூடிய பானையில் இட்லி வெந்து கொண்டிருந்தது.

வந்தவர் நேராக இட்லிப் பானையிடம்தான் சென்றார். "ஹூம், ஹூம்! இட்லியா இட்லியா..?" என்று கேட்ட வண்ணம் பெரிய இலை ஒன்றைத் தானே எடுத்துப் போட்டுக் கொண்டு அமர்ந்து விட்டார்.

தட்ட முடியாமல் அங்கேயே இட்லி பறிமாற ஆரம்பித்தார்கள்.சொன்னால் நம்ப மாட்டீர்கள், மூன்று முறை எடுத்த அனைத்து இட்லிகளையும் அவர் ஒருவரே ஆற அமர உண்டு தீர்த்தார். மாவு காலி ஆனபிறகு அரைமனதுடன் எழுந்தார். இன்னும் கொடுத்திருந்தாலும் உண்டிருப்பார்.மற்ற விருந்தினர்களுக்கு அவசரம் அவசரமாக உப்புமா கிண்டப்பட்டது. அந்த உப்புமாவையும் ஒரு கை பார்த்தார் அந்தப் பெரு வயிறர். சிறு  வயதில் பார்த்தது இன்னும் மறக்கவில்லை. சளைக்காமல் இல்லை என்று சொல்லாமல் பரிமாறிய பெண்களை இன்றும் வ‌‌ணங்குகிறேன்.

அலுவலக நண்பர் (ஸ்ரீ வைஷ்ணவர்) ஒருவருடைய சொந்தக் கிராமத்தில்  ஆண்டு தோறும் பெருமாள் கோவிலில் உற்சவம் நடைபெறும். பெருமாள் கோவில்தான் சிவன் கோவில்களை விட பிராசதத்திற்கு உவப்பானது. விதம் விதமாகப் பிராசாதம் செய்து பெருமாளுக்கு நிவேதனம் செய்வார்கள். பெருமாள் கோவில் என்றாலே புளியோதரையும், தத்தியோன்னமும் (தயிர்சாதம்), அக்காரவடிசலும்(பாயசம்), திருக்கண்ணமுதும் (சர்க்கரைப்பொங்கல்) மிகவும் பிரபலம். ஸ்ரீரங்கம், திருப்பதி, மன்னார்குடி போன்ற க்ஷேத்திரங்களில் தோசை போன்ற இன்னும் பல பிரசாதங்களும் கிடைக்கும்.

அந்த ஸ்ரீ வைஷ்ணவ நண்பர் உற்சவத்திற்கு வசூல் செய்துவிட்டு எல்லோருக்கும் அழைப்பும் விடுப்பார். பெரும்பானவர்கள் உற்சவத்திற்கு வரமுடியாதத்திற்குப் பலவித காரணங்களைச் சொல்லி  விலகிக் கொள்வார்கள்.ஒரு சிலர் பிரசாத ஆசையால் உற்சவத்திற்குச் செல்வார்கள்.

அப்படி உற்சவத்திற்குச் செல்பவர்களில் தும்பிக்கையான் பெயருடைய நண்பரும் ஒருவர்.நன்றாகச் சாப்பிடக்கூடியவர்கள் என்ற பட்டியலில் முதல் இடத்தில் இருப்பவர் இந்த ஆனைமுகச்சாமி பெய‌ருடையவர்தான்.

இந்த நண்பரின் சாப்பாட்டு ஆசையை விளக்க ஒன்றை மட்டும் கூறினால் புரிந்து கொள்வீர்கள்.கத்தரிக்காய் மலிவான சீசனில் 5 கிலோ கத்தரிக்காய் வாங்கிச் செல்வார்.அப்படி 5 கிலோ கத்தரிக்காய் மூட்டையை அவர் சைக்கிள் கேரியரில் வைக்கும் போது,

"என்ன கத்தரிக்காயை வற்றல் போடுவீர்களோ?" என்று கேட்டு விட்டேன்.

என்னை ஒரு அற்பனைப் போலப் பார்த்தார்."பிஞ்சுக் கத்தரிக்காயை வற்றல் போட்டு யாராவது வீணடிப்பார்களோ? எல்லாவர்றையும் நாலாக வகிர்ந்து, பெரிய வடை சட்டியை அடுப்பில் ஏற்றி அரை லிட்டர்   எண்ணயை
ஊற்றி, எண்ணை சூட்டானவுடன் வகிர்ந்த கத்தரிக்காயை  அதிலே போட்டு வதக்கோ வதக்குன்னு வதக்கி..."

"என்ன, ஐந்து கிலோவையும் ஒரே வேளையிலா?"

"பின்ன? நல்ல பண்டத்தை மிச்சம் வைக்கலாமா? ஐந்து கிலோவில நாலு கிலோவை நான் ஒரே ஆளு சும்மா அப்படியே சாப்பிடுவேன்"

அவர் சொல்லும் போதே எனக்கு தோல் எல்லாம் அரிப்பு எடுப்பதைப் போல உணர்வு ஏற்பட்டது.

இந்த நண்பர் உற்சவத்திற்குச் சென்றார். ஸ்ரீ வைஷ்ணவ நண்பர் இவருடைய சாப்பாடு சாப்பிடும் பெருமையை நன்கு அறிந்தவர் ஆதலால்  நன்றகக் கவனித்தார்.

மேலே சொன்ன பிரசாத வகைகளையெல்லாம் ஒருகை பார்த்தார் ஆனைமுகச்சாமி.'திருப்தியா?' என்று கேட்டால் நேரான பதில் வரவில்லை.
ஏதோ குறை இருப்பது போலத் தோன்றியது.

"என்ன குறை? என்ன குறை?" என்று கேட்டுத் தவித்தார் ஸ்ரீவைஷ்ணவர்..

நீண்ட நேர விசாரிப்புக்குப் பின்னர் தன் திருவாய் மலர்ந்து அருளினார் விநாயகர்.

"இல்லை, இந்தப் புளியோதரை நேரம் கடக்கக் கடக்கத்தான் நன்றாக எண்ணை இறங்கிண்டு ஒரு தனி டேஸ்டாக இருக்கும்...."

'ஒஹோ! இதானா? சரி வேண்டுமட்டும் புளியோதரையைக் கட்டி டவுனுக்கு எடுத்துண்டு போமேன்! இரண்டு நாள் கூட வச்சுண்டு சாப்பிடுமேன்"

சரியென்று கூறிய ஆனைமுகச்சாமி எதில் புளியோதரைக் கட்டுவது என்று ஆலோசித்தார்.இலை போன்ற எதில் கட்டினாலும் அவருக்கு அது போதும் என்று தோன்றவில்லை. மூட்டையாகக் கட்ட வேண்டும் .

'அடாடா' ஒரு அங்க வஸ்திரம் இல்லாமல் வந்து விட்டோமே' என்று அங்கலாய்த்தார்.

சட்டென்று  ஒரு யோசனை அவருக்கு மின்னல் போல் மனதில் உதித்தது.போட்டிருந்த பெரிய சைஸ் பனியனைக் கழட்டினார். ஒரு பக்கததினை ஒரு கயிறு கொன்டு கட்டினார் மறு பக்கத்தில் அகன்ற‌ வாயில் புளியோதரையை அள்ளி அள்ளி வைத்து அந்தப் பக்கத்தையும் மீண்டும் கட்டி பெரிய மூட்டை ஆக்கினார். அந்த சோற்று மூட்டையைத் தலையில் வைத்துக் கொண்டு ஊர் வந்து சேர்ந்தார்.

"அப்புறம் நாலு நாளைக்கு அந்தப் புளியோதரைதான் எனக்கு, தெரியுமோ? பழைய புளியோதரையுடைய டேஸ்டே தனி!"

'ஆமாம்!அதிலும் உம்முடைய வேர்வை மணத்துடன் சாப்பிட்டால் இன்னும் ஸ்பெஷலாக இருக்கும்' என்று மனதில் நினைத்துக் கொண்டேன். வெளியில் சொல்ல முடியுமோ?

இந்த வகையில் இன்னும் பல சரக்குகள் கைவசம் உண்டு. பின்னர் ஒருமுறை சொல்லுகிறேன்.

வாழ்க வளமுடன்!
ஆக்கியோன்: கே.முத்துராமகிருஷ்ணன்(லால்குடி)
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
4

பஞ்சவர்ணப் பேரழகி

ஆக்கம்: தனுசு- 

(சென்ற வார மாணவர் மலரில் வந்த் சகோதரி தேமொழி  அவர்களின்

வரைபட நாயகிப் பார்த்து எழுதிய கவிதை)

தேர்போல் ஆடிவரும்
தோகையில்லா மயிலே
நீ தோளனைத்து கொண்டுவருவது
உன் தோட்டத்து குடிநீரா?

தேவதைபோல் நடந்துவரும்
புள்ளியில்லா மானே
நீ சுமந்து வருவது
தயிரா? மோரா?

தாமரைப் பூப்போல் மலர்ந்துவரும்
செந்தாமரைச் செடியே
நீ பிழிந்துக் கொண்டு வருவது
பக்கத்துமலை தேனா?

வனமோகினிப் போல் கைவீசி வரும்
வெண்கல சிலையே
நீ கட்டிக் கொண்டு வருவது
கானகத்து ஈச்சங்கள்ளா?

செங்கரும்புபோல் நிமிர்ந்து வரும்
மலைஜாதி வஞ்சியே
நீ தலையில் தூக்கி வருவது
பசியாறும் கஞ்சியா?

அன்னம்போல் மெல்லப் போகும்
படித்துறை அல்லிப்பூவே
நீ அள்ளிக் கொண்டு வருவது
கறந்த பசும்பாலா?

பச்சை உடுத்தி பகலில் செல்லும்
பஞ்சவர்னமே-உன்
உச்சந்தலையில் கொண்டு செல்வது-நம்
நிச்சயம் நடத்த சந்தன மஞ்சளா?
-தனுசு-
--------------------------------------------------------------------------------------

5

சித்ரா பௌர்ணமி

ஆக்கம்: தனுசு

தனிமையின் நள்ளிரவு
என்னை சீண்டி விடுகிறது
உன்னை பாண்டியாட!
ஆனால் நீ மட்டும்
உன் ஒர விழியை தவிர
வேறுமொழி தர தயங்குகிறாய்!

கும்மிருட்டின் குளிர்காற்று
என்னை தூண்டிவிடுகிறது
உன்னை தூண்டில்போட!
ஆனால் நீ மட்டும்
உன் எல்லை தாண்டி
வர மறுக்கிறாய்!

கிச்சுமுச்சு மூட்டும் பூச்சிகள்
என்னை கிளப்பிவிடுகிறது
என் பருவத்தை உன்னுடன் பங்குபோட!
ஆனால் நீ மட்டும்
உன் புருவத்தை மட்டும் காட்டி
பதுங்கிகொள்கிறாய்!

மரம் செடி கொடியின் தூக்கம்
என்னை உசுப்பிவிடுகிறது
உன்னைகொத்திக் கொண்டு போக!
ஆனால் நீ மட்டும்
முகம் பொத்திக் கொண்டு
வெட்கத்திலெயே விலகுகிறாய்! 

குளத்து மேட்டில் ஒத்தையாய் நானிருக்க
எனக்கு தாகம் தருகிறது
உன் குளுமை தேகம் !
ஆனால் நீ மட்டும்
காய்ந்துக் கொண்டு இருக்கிறாய்
கண்களுக்கு மட்டுமே விருந்தாகி!

ஓடி ஆடி மறைக்கும் மேகங்கள்
என்னோடு மல்லுக்கு வருகின்றன
உன்னை ரசிக்க விடாமல்,
ஆனால் நீ மட்டும்
மேகத்திடம் சொல்ல தயங்குகிறாய்
சிலமணித்துளிகள் விலகி இருக்க.

ஒய்ந்திருக்கும் தூதர்களே-இன்று
சித்திரை பௌர்ணமி எனும்
நிலாக் காதலியின் திருவிழா!
எழுந்து இங்கு வாருங்கள்
மேகங்களை விரட்டுங்கள்-என்
மேகலையை முழுமையாய் காட்டுங்கள்.
-தனுசு-
To add picture sent by thanusu
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 
6

உங்கள் வேலைதான் கடினமா? இதைப் பார்த்துவிட்டுச் சொல்லுங்கள்!!!!

 படங்களை அனுப்பி நம்மைக் கேட்பவர்: ஜி.ஆனந்தமுருகன்

மலைப்பாம்பைப் பிடிக்கும் தொழில் செய்பவர்கள்

 1

 2

 3

 4

 5

 6

 7

 8

 9

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

7

True Love

By S.Sabari Narayanan, Chennai

Husband comes home drunk and breaks some crockery, vomits and falls down on the
floor

Wife pulls him up and cleans everything.Next day wen he gets up he expects her to be really angry with him....He prays that they should not have a fight

He finds a note near the table

"Honey..your favorite breakfast is ready on the table,i had to leave early to buy
grocery"

i will cum running back to you, my love.

I love you....!!!!!!

He gets surprised and asks his son..what happened last night?

Son told..."when mom pulled you to bed and tried removing your boots and shirt..you were dead drunk and you said: " Hey Lady ! Leave Me Alone...I M Married!!!"

That is true Love...!!!!!
 ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
இன்றைய பொன்மொழி!

சோம்பலும் சோர்வும் கொண்டு நூறு ஆண்டு வாழ்வதை விட ஒருநாள் பெருமுயற்சியோடு வாழ்வது மேலானது.
- புத்தர்.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ 
வாழ்க வளமுடன்!