Humour கலாய்ப்பது எப்படி?

மாணவர் மலர்

இன்றைய மலரை 6 பேர்களின் 8 ஆக்கங்கள் அலங்கரிக்கின்றன.
படித்து, பார்த்து மகிழுங்கள்

அன்புடன்
வாத்தியார்
-----------------------------------------------------------------------------------------------

1

நகைச்சுவை: 
ஆக்கியவர் கொடுத்த தலைப்பு: கவலை தீர்ந்தால் வாழ முடியுமா?
வாத்தியார் கொடுக்கும் தலைப்பு இதைவிட கலாய்க்க முடியுமா என்ன?

ஆக்கம்: தேமொழி

நகைச்சுவை உணர்வு உள்ளவர்கள் மட்டும் தொடரவும். மற்றவர்கள் ஒரே தாவலாகத் தாவி அடுத்த ஆக்கத்திற்குச் சென்றுவிடலாம்!
---------------------------
கவலை தீர்ந்தால் வாழ முடியுமா?

'வாழ நினைத்தால் வாழலாம் 
வழியா இல்லை பூமியில்
ஆழக்கடலும் சோலையாகும் 
ஆசையிருந்தால் நீந்தி வா.....
பார்க்கத் தெரிந்தால் பாதை தெரியும் 
பார்த்து நடந்தால்  பயணம் தொடரும்
பயணம் தொடர்ந்தால் கதவு திறக்கும் 
கதவு திறந்தால் காட்சி கிடைக்கும்
காட்சி கிடைத்தால் கவலை தீரும்
கவலை தீர்ந்தால் வாழலாம்" 
என்ற கண்ணதாசன் பாடலை மேற்கோள் காட்டி, "வாழ்க்கை"யின் ஏற்ற தாழ்வுகளை எப்படி எதிர்கொள்ள வேண்டும், வாழ்க்கை நன்றாக இருக்க
வேண்டுமென்றால் ஒருவருடைய ஜாதகம் எப்படி இருக்க வேண்டும் என்பதை விளக்கி வாத்தியார் ஒரு பாடத்தை கரும்பலகையில் போட்டுவிட்டு, அதற்கு துணையாக ஒரு படத்தையும் போட்டுவிட்டு சற்று தள்ளி நின்று மீண்டும் ஒருமுறை படித்து சரி பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார்.

KMR கிருஷ்ணன்:  நல்ல பதிவு ஐயா! பல சிந்தனைகளைத் தூண்டுகிறது.

வாத்தியார்: (ஆச்சரியத்துடன் திரும்பி ) அது எப்படி கிருஷ்ணன் சார், விடிகாலையில வகுப்பு ஆரம்பிச்சாலும் உங்களால வர முடிகிறது.?

KMR கிருஷ்ணன்:  நான் சீக்கிரமே தூங்க போறதால காலையில சீக்கிரமே எழுந்துவிடுவேனாக்கும்

தொடர்ந்து வகுப்பிற்கு ஆனந்தமுருகன், தனுசு, ஆலாசியம், உமா, சரவணா என ஒவ்வொருவராக வந்து இருக்கையில் அமர்ந்து கரும்பலகையில் உள்ள
பாடத்தை படிக்க ஆரம்பிகிறார்கள்.  

அப்பொழுது கழுத்தில் துண்டும் கூப்பிய கையுமாக எல்லோரையும் வணங்கியவாறு மைனர் உள்ளே வருகிறார்.

மைனர்: தேர்தல் வேலையில் மும்முரமா இருக்கிறதால இரண்டு மூணு வகுப்பு மிஸ்ஸாயிடுச்சி.  தவறாம எல்லோரும் என்னை ஆதரித்து வாக்கு
போடணும்னு கேட்டுக்கிறேன்.  அப்படியே எதிர் கட்சி தலைவிய தலை எடுக்க விடாம திட்டமும் போட்டு  கூட்டணியும் போடணும்னு எல்லோருக்கும் சொல்லிடறேன்.

முன் வரிசையில் அமர்ந்திருக்கும் உமா முறைத்துப் பார்க்கிறார்.

உமா:  வரவர இந்த அரசியல்வாதிங்க தொல்லை தாங்க முடியல, என்ன கொடுமை சரவணா இது ? ...(சந்திரமுகி படத்தில் பிரபு ரஜினியிடம் சொல்லும்
'என்ன கொடுமை சரவணா இது ?' என்ற வசனத்தை சொல்லுகிறார்)

சரவணா: என்ன உமா சொல்றீங்க?  நான் கொடுமை செஞ்சேனா? இப்பதான் பாப்பாவுக்கு வைக்க தேர்ந்தெடுத்த ஆயிரம் பெயர் பட்டியலை ஒருவழியா
சுருக்கி ஐந்து பெயருக்கு கொண்டு வந்திருக்கேன்.  அதுசரி உமா, மோனிக்கா அப்படிங்கிறது ஹிந்தி பெயரா?

மைனர்: உமாவுக்கு ஹிந்தி தெரியும்..ஆனா நல்லாத் தெரியாது.

உமா: எல்லாம் ஜப்பான் மொழிய சுலபமா கத்துக்கிட்டோம்கிற நினைப்பில் பேசும் ஆணவப் பேச்சு இது, தில்லி வாழ்க்கையின் சிரமத்தைப் பத்தி உங்களுக்கு என்ன தெரியும்?

KMR கிருஷ்ணன்:  வாழ்கையைப் பற்றி ராமகிருஷ்ணரும், விவேகானந்தரும், ராஜாஜியும் சொல்லாததா? சொல்லடைகள் வாழ்க்கையைப் பற்றி என்ன
சொல்கிறதென்றால், உடலெல்லாம் அம்மாஞ்சி எண்ணெய் பூசிண்டு அக்ராஹார வீதியில் உருண்டு அங்கப் பிரதட்ஷனை செஞ்சானாலும், அவன் உடல்ல  என்ன ஒட்டுதோ அதுவே எதேஷ்டம் அப்படிங்கிற மனநிலை அவனுக்கு வேணும்.

மைனர்:  ஏன்?  அப்ப எண்ணைக்கு பதில் ஃபெவிக்கால தடவிகிட்டு ட்ரை பண்ணிப் பார்க்குறதுதானே?

KMR கிருஷ்ணன்:  வாழ்க்கையின் நிலையாமையைப் பத்தி மைனருக்கு மிகவும் பிடித்த கமெண்ட் ஒன்னு இருக்கு, அதை மைனருக்கு தனியா மின்னஞ்சல்ல

அனுப்புவேன்.  ஆனா உமாஜிதான் ஏனோ என்னோட ஆக்கத்தை எல்லாம் படிக்கிற 'மாதுரி' தெரியல

உமா:  என்ன கிருஷ்ணன் சார் நான் படிக்கிறதில்லன்னு 'எப்புடி' இப்படி ஒரு குண்டை தூக்கிப் போடறீங்க, ஆனால் வாழ்கையில இதெல்லாம் சகஜமப்பா

ஆலாசியம்: (கரும்பலகையில் உள்ள பாடத்தைப் படித்து விட்டு தன் கருத்தை கவிதையாக சொல்கிறார்)  ஐயா சிறந்த வாழ்க்கை வாழும் முறை பற்றிய ஆற்றுபடுத்துதலுக்கு நன்றிகள்

"வஞ்சியவள் வந்தால் வாழ்வில் இனிமை 
வசந்தம் வந்தால் வாழ்வில் இனிமை 
வசதி வந்தால் வாழ்வில்  இனிமை 
வண்ணமலர் மலர்ந்தால் வாழ்வில் இனிமை 
வருத்தங்கள் நீங்கினால் வாழ்வில் இனிமை 
வஞ்சமில்லா நெஞ்சமது கொண்டால் வாழ்வினிலே என்றுமே இனிமை" 

வாத்தியார்:  நல்லது, நன்றி ஆலாசியம், வ ...வ வென்று தொடர்ந்து வரும் உங்கள் கவிதை நன்றாக இருக்கிறது.

KMR கிருஷ்ணன்:  வஞ்சியவள் வந்தால் வாழ்வில் இனிமைதான், அதற்கும் கொடுத்து வைத்திருக்க வேண்டும்

மைனர்:  மாமி இப்பெல்லாம் வகுப்புக்கு வர்ரதில்லன்னு உங்களுக்கு தகிரியம் துளிர் விட்டு போச்சி, நடத்துங்க.... நடத்துங்க....

KMR கிருஷ்ணன்:  (அவசர அவசரமாக) நான் வஞ்சியவள்னு சொன்னது மாமியத்தான்

உமா:  சரி... நாங்க நம்பிட்டோம்

தனுசு: (கரும்பலகையில் உள்ள பாடத்தைப் படித்து விட்டு அவரும் தன் கருத்தை கவிதையாக சொல்கிறார்)
நாம் தாழ்ந்தால் வாழ்க்கையில் திண்டாட்டம்
நாம் வீழ்ந்தால் பலருக்கு கொண்டாட்டம்
வாழ்ந்தாலும் தாழ்ந்தாலும்
வாழ்க்கை என்பது ஒரு வெள்ளோட்டம்

வாத்தியார்: உண்மைதான் தனுசு. சரி...எல்லோரும் நான் சொன்ன வீட்டு பாடத்த எழுதிட்டு வந்தீங்களா? உங்க பக்கத்தில இருக்கிறவங்ககிட்ட மாத்தி
கொடுத்து ஒருத்தருக்கு ஒருத்தர் திருத்திக்கங்க

ஆலாசியம் பக்கத்தில் உமாவுடன் உட்கார்ந்திருப்பதை அப்போதுதான் உணர்ந்தவராக பாய்ந்து ஓடி தனக்கு வலது பக்கத்து பெஞ்சில் இருக்கும் மைனருடன் போய் உட்கார்ந்து கொள்கிறார்.

உமாவிடம் தான் மாட்டிக் கொண்டதை அறிந்து திகைத்துப் போன தனுசு, இடதுபுறம் குதித்து அந்த பக்கத்து பெஞ்சில் உள்ள ஆனந்தமுருகனுடன் உட்கார ஓடுகிறார்

தனுசு:  இன்ஷா அல்லா... நான் ஆனந்தமுருகன் பக்கமே உட்கார்ந்து கொள்கிறேன்

உமா: ஏன் தனுசு அங்க போயிட்டீங்க?

தனுசு: எனக்கு அழகின்னா பிடிக்காது

உமா: ஹி.ஹீ..நன்றி தனுசு. தில்லில எல்லோரும் அப்படிதான் பேசிக்கிறாங்க.

தனுசு: (பதட்டத்துடன்) நீங்க அழகிதான், ஆனா இப்ப நான் சொன்னது உங்கள இல்ல ... என் தமிழ் எழுதியைச் சொன்னேன். அதில் எழுதினா எனக்கு
நிறைய தப்பு வரும்.  வாத்தியார் கண்டுக்க மாட்டாரு.  நீங்க திருத்தினா எனக்கு நெகடிவ் மார்க் போடுவீங்க

வாத்தியார்: தில்லி உமாக்கான்னா எல்லோருக்குமே ஒரு பயம்தான்

உமா:  ஆமாம், அந்த பயம் இருக்கட்டும் எல்லோருக்கும்

ஆனந்தமுருகன்: வாங்க தனுசு வாங்க ... வந்து உட்காருங்க...நானும் கூட உங்கள மாதிரி கவிதை எழுதுவேன்

வாத்தியார்: அட அப்படியா...நீங்க தினம் மூணு இமெயில் மட்டும்தான் அனுப்புவீங்கன்னு நெனைச்சேன்

ஆனந்தமுருகன்:  (பாடுகிறார்) கவிதைகள் சொல்லவா, உன்பெயர் சொல்லவா, இரண்டுமே மொக்கைதான் ஓஹ்ஹோ ....

மைனர்: இப்ப யார் பேர மொக்கைங்கிறீங்க நீங்க...

ஆலாசியம்:  ஹ. ஹ. ஹா...உங்க பக்கத்தில இருந்தா சிரிச்சுகிட்டே இருக்கலாம் ஆனந்தமுருகன் ஹ. ஹ. ஹா...

வாத்தியார்: (அவசர அவசரமாக) சரி..சரி.. இந்த கவிதையை எல்லாம்  மாணவர் மலருக்கு அனுப்பிடுங்க நண்பரே

ஆலாசியம்: நீங்களும் கவிதை எழுதணும் மைனர்

மைனர்: எனக்கு கவிதாவ பிடிக்காது, கவிதா புரியாததால நான் கவிதா பக்கம் போறதில்ல.  நீங்க கொடுத்த ஊக்கத்தில் நானும் கவிதா எழுதினேன்.  ஆனா
அந்த சமயம், என் ராஜியத்த தேடி நெடிதுயர்ந்த யூகாலிப்டஸ் மரக் காட்டின் வழியே, என் அரசியுடன் ஒரு மாலை வேலையில் கவிதை எழுத குதிரையில்
சென்ற பொழுது ஏற்பட்ட மயக்கம் இன்னமும் தீரவில்லை.  அந்த அனுபவத்தை கவிதையா எழுதனும்னு நினைத்தாலே தலை கிறுகிறுக்கிறது.  இதோ கோடை காலம் வந்துதுன்னா நிறைய அழகிகள் கடற்கரை பக்கம் நீராட வருவாங்க அவர்களைப் பார்த்து ஒரு கவிதை எழுதலாம்னு இருக்கேன்.

அப்பொழுது பார்வதி ராமச்சந்திரன் வகுப்புக்குள் வருகிறார்.  உமா அருகில் காலியாக இருக்கும் இடத்தில உட்கார்ந்துகொண்டவாறு நான் அறிவாளியுடன் உட்கார்ந்து கொள்கிறேன் என்று சொல்லிவிட்டு, ஆமாம்  இன்னொரு அறிவாளி எங்கே என்று கேட்கிறார்.

உமா: யார தேமொழிய சொல்றீங்களா? இப்பதான் அடுத்த வகுப்பு பக்கம் வந்துகிட்டே இருக்காங்க.

பார்வதி:  அதெப்படி உங்களுக்குத் தெரியும் உமா?

உமா: நல்லா கேளுங்க ...அதான் ஹி. ஹி. ஹீன்னு  சத்தம் எட்டு ஊருக்கு கேக்குதே.  உங்களுக்கு கேக்கல

தேமொழி வாகுப்பு வாசலில் கட்டியிருக்கும் நாயைப் பார்த்தவாரே உமாவின் மறு பக்கத்தில் வந்து உட்காருகிறார்.

தேமொழி:  ஐயா வணக்கம்,  அச்சச்சோ ...  என்ன ஐயா இது வாசல்ல நாயெல்லாம் கட்டி வச்சிருக்கீங்க ...ஹி. ஹி. ஹீ

வாத்தியார்: அது ஆனந்தமுருகன் ஜாகிங் போறப்ப அழச்சிகிட்டு போறது, வழியில வகுப்புக்கு வந்ததும் கட்டி வச்சிட்டாரு சகோதரி

தேமொழி: அட... நாயோட ஜாகிங் போறவங்க கூட வகுப்புக்கு வராங்களா?

ஆனந்தமுருகன்: ஏன் பேயோட வாக்கிங் போறவங்க வகுப்புக்கு வரலாம், நாயோட ஜாகிங் போறவங்க வரக்கூடாதா?

தேமொழி:  யார் பேயோட வாக்கிங் போனாங்க?

மைனர்: என் ரத்தத்தின் ரத்தத்திற்கு தன்னடக்கம் அதிகம்.  பல சமயங்களில் தன் பெருமை என்னவென்பது உணராதவர்கள்.  நாம்தான் அவர் பெருமையை
அவருக்கு புரிய வைக்க வேண்டும். அது நீங்கதான் தேமொழி ..ஆனந்த முருகன் சிகரட் லைட்டர் தாத்தா பேய சொல்றாரு.

தேமொழி:  ஒ ...ஹி. ஹி ...  நன்றி மாண்புமிகு மைனர்

அந்த சமயத்தில் தஞ்சாவூர் கோபாலன், கண்ணன், ரெட்ஃபோர்ட், சதீஷ், சுந்தரி, விசுவநாதன் அய்யர், கலை, தக்ஷிணாமூர்த்தி, ஆனந்த், ராமுடு,
ராஜாராம், வசந்த், ஜெயராம், ஜகன்நாத், பிரதீஷ், தினேஷ், அருள் முருகன், முருகராஜன்,  சி. சேகர், காயத்திரி, சஞ்சய், ஸ்ரீகணேஷ், கிருஷ்ணர்,
ரவிச்சந்திரன், ஈஸ்வரி சேகர், ஆறுமுக நாயனார், சுந்தர்ராஜ், பாலா, சிவா, பாமா,  நரேன், உமாபதி, அன்பு, அருள், ஜோசஃபின், ஓம் தத் சத், சக்தி
கணேஷ், ஸ்ரீவித்யா, சுதாகர், ரவி,  புதுகை தென்றல், ஸ்ரீனிவாசன், வெங்கடேச குருக்கள், நாராயணா, கோவிந்தசாமி, துபாய் சரவணன், வடுவூர் குமார்,
சுதன், நாதன், மகேஸ்வரன், சுந்தரச் செல்வன் ,எஸ். பி. ஜி. ஆர்.,   காலிங்கன், பாலமுருகன், தரண், சுந்தர், பிரசன்னகுமார், ரமேஷ் வெங்கடபதி,
சித்ரா காமராஜ், சபரி நாராயணன், ஏ. எல். நடராஜன்,  சமிக்க்ஷா   என இன்னும் பலரும் ஒரே கூட்டமாக ஒரு அறுபது எழுபது பேர் திபு திபு என்று
வகுப்புக்குள் நுழைகிறார்கள். அனைவரும் இருக்கையில் அமர்ந்து கரும்பலகையில் உள்ள பாடத்தை ஆவலுடன் படிக்கிறார்கள்.

கண்ணன்: ஐயா வணக்கம் (என்று சொல்லிவிட்டு மேற்கொண்டு பேசாமல் விட்டத்தைப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார்)

வாத்தியார்: என்ன கண்ணன் வணக்கம் மட்டும்தானா? பாடம் புரிந்தததா? என்ன கருத்து ஒன்றும் கிடையாதா?

கண்ணன்:  ஐயா, இப்படி மனதை உருக்கும்படி பாடத்தை சொல்லிவிட்டீர்களே ஐயா. வாழ்க்கையைப் பற்றி தாங்கள் கூறுவது புரியாமல் மக்கள் மாக்களாக
உள்ளார்களே ஐயா.   மனிதனை மனிதனாக மதிக்காமல், பச்சோந்தி போல் தினம் தினம் மனம் மாறுகிறார்களே ஐயா, எனக்கு அது வேதனையாக உள்ளது
ஐயா.  எப்பொழுது இந்த பாழாய்ப்போன மக்களுக்கு புத்தி வரும் என்று தெரியவில்லையே ஐயா.

வாத்தியார்: என்ன கண்ணன் இது அந்தக் கால நடிகை கண்ணாம்பா மாதிரி உணர்ச்சி வசப்படுகிறீர்கள்,  கவலைப் படாதீர்கள், காலம் மாறும் மக்களும்
திருந்துவார்கள், எல்லாவற்றிற்கும் ஒரு நேரம் வர வேண்டாமா?

சுந்தரி:  வணக்கம் சார், சார் உங்க ஜாதக புத்தகம் எப்போ வரும்...மேலும் வகுப்பில் சகோதர சகோதரிகள் நல்லா எழுதுறாங்க.
மைனர் சகோதரா நீங்கள் நன்றாக எழுதுங்கள், நான் நிறைய படிக்க வேணும். வாழ்க்கைய பத்தி நீங்க சொல்றதெல்லாம் உண்மைதான் சார்.

வாத்தியார்:  விரைவில் வெளிவரும் சகோதரி, உங்கள் பாராட்டிற்கு நன்றி.

பார்வதி:  'மாற்றங்கள்தான் வாழ்வில் மாறாதது, உயர்வும் தாழ்வும் மாறி மாறி வருவதே வாழ்க்கை' என்பதை உணர்த்தும் அழகான கருத்துள்ள பாடம்.
இக்காலத்திற்குத் தேவையானது. நன்றி

"எது நடந்ததோ, அது நன்றாகவே நடந்தது
எது நடக்கிறதோ, அது நன்றாகவே நடக்கிறது
எது நடக்க இருக்கிறதோ,
அதுவும் நன்றாகவே நடக்கும்..."
என்று பகவத் கீதையில் ஸ்ரீமன் கிருஷ்ண பகவான் சொல்லவதை நாம் உணர்ந்தால் போதும்

வாத்தியார்:  தாய்க்குலம் நீங்கள் சொன்னால் சரிதான்!

KMR கிருஷ்ணன்:   பார்வதி அவர்கள் சமஸ்கிருதத்தில் நிறைய ஞானமுள்ளவராக இருக்கிறார்கள், அவரும் சி. சேகரும் வேதங்களையும்
உபநிடதங்களையும் பற்றி நிறைய விஷய தானம் செய்யும் வகையில் இந்த வகுப்பில் கலந்துரையாடலில் கலந்து கொள்ள வேண்டும் எனக் கேட்டுக்
கொள்கிறேன்.

redfort: Sir, whatever you said about life's absolutely positively true

வாத்தியார்:  நல்லது நன்றி நண்பரே!

தேமொழி:  வழக்கம்போல் தகவல் நிறைந்த பாடம் நன்றி ஐயா.
"வாழ்ந்தாலும் ஏசும் தாழ்ந்தாலும் ஏசும் 
வையகம் இது தானடா வையகம் இது தானடா 
வீழ்ந்தாரைக் கண்டால் வாய்விட்டுச் சிரிக்கும்
வாழ்ந்தாரைக் கண்டால் மனதுக்குள் வெறுக்கும்"
என்ற டி.எம். எஸ் பாட்டும் இதே கருத்தில் வரும்

வாத்தியார்:  உண்மைதான் சகோதரி, உங்கள் கருத்திற்கு நன்றி

"வணக்கம் ஐயா, இன்று மின்சாரம் போனதினால் தகராறு, நேரத்திற்கு வரமுடியவில்லை" என்றவாரே ஸ்ரீஷோபனா உள்ளே வருகிறார்.

வாத்தியார்: வணக்கம், வாருங்கள் சகோதரி

உடனே பின்பக்கமாக நடந்து வாசலுக்கே போகிறார்.

வாத்தியார்: (திகைத்துப் போய்) ஏன் பின்னாலேயே போறீங்க?

ஸ்ரீஷோபனா: ஹி. ஹி. இல்லை ஐயா, மைக்கேல் ஜாக்சன் மாதிரி "மூன் வாக்" செய்து பார்த்தேன்

மைனர்: அப்ப ஒன்னு பண்ணுங்க திரும்பி நின்னு "மூன் வாக்" செய்யுங்க, வகுப்புக்குள்ள வந்திடலாம்

ஸ்ரீஷோபனா: (கரும்பலகையைப் பார்த்தவாறு) என்ன மைனர் ஓரே உற்சாகமா இருக்காரு? ஏதாவது அரசியல் சம்பந்தப்பட்ட பாடமா?  ஐயா பாடத்துக்கு துணையாக போட்டிருக்கும் படத்தில் உள்ள இந்த பெண் யார்? குழந்தை முகத்துடன் இருக்கும் இந்த பெண்ணை எங்கேயோ பார்த்த மாதிரி இருக்கு.

தேமொழி: (வழக்கம் போல் முந்திரிகொட்டை போல் முந்திக் கொண்டு)  "வாழ்க்கை" அப்படின்னு 1949 ஆண்டு வெளிவந்த ஒரு பழைய தமிழ் படம், அதுல நடிச்ச வைஜயந்திமாலாவோட படம்.  அந்தப் படத்தில நடிச்சப்ப அவங்களுக்கு பதின்மூன்று வயதுதான், அதான் குழந்தை முகத்தோட இருக்காங்க.  கூகிள் காமாட்சி இந்த விவரத்த சொன்னாங்க.

கலை:  அன்பின் அண்ணா நல்ல பாடம், எனக்கு டில்லியில் நிலநடுக்கம் வந்ததில் இருந்து, நம் நாட்டுக்கு அடுத்து என்ன என்ன சோதனைகள்
வரப்போகிறதோ என்று ஒரே கவலையாய் இருக்கிறது.

வாத்தியார்: கவலைப் படாதீர்கள் சகோதரி, எல்லாம் ஏற்கனவே எழுதப் பட்டு விட்டது.  நடப்பது நடந்தே தீரும்.  உங்கள் கவலைக்கு மருந்து ஃபார்முலா
337 அதை மறந்து விடாதீர்கள்

வி.  தட்சணாமூர்த்தி: வழக்கம்போல் சிறப்பாக பாடத்தை கொடுத்துள்ளீர்கள் நன்றி!!

வாத்தியார்:  உங்களின் பாராட்டிற்கு நன்றி தட்சணாமூர்த்தி!

ஆனந்த்: ஒவ்வொரு வருடமும் இந்த நேரத்தில் கணக்கு வேலை அதிகம்.  எல்லாம் தொழில் கொடுக்கும் நிர்ப்பந்தம்.  வகுப்பிற்கு அடிக்கடி வந்து
சென்றாலும் உரையாடலில் கலந்து கொள்வதில்லை.  வாழ்க்கை நன்றாக இருக்க வேண்டுமானால் 1, 5, 9, 11 இடங்களின் அதிபதிகள் சிறப்பாக
இருக்கவேண்டும், இருந்துவிட்டால் யாராலும் அசைக்க முடியாது.  அப்படி இல்லாவிட்டால் யாராலும் எதுவும் செய்ய முடியாது.  விதி வலியது.

வாத்தியார்:  உண்மை ஆனந்த், அது வாங்கி வந்த வரம். உங்கள் கருத்துக்கு நன்றி.  1, 9, 10, 11 ஆகிய இடங்களின் அஷ்டவர்கப் பரல்கள் 30 க்கு
மேலிருந்தால் வாழ்க்கை  நன்றாக இருக்கும், அப்படி இருந்தால் ஜாதகத்தை பார்க்காமல் மூடி வைத்துவிடலாம்

சதீஷ் கே: வாழ்க்கைப் பாடம், அதனுடன் நீங்கள் கூறும் ஜோதிட பாடம், உங்களைவிட சிறப்பாக யாரலும் இதை சொல்ல முடியாது.

வாத்தியார்: உங்கள் பாராட்டிற்கு நன்றி

அய்யர்: வாழ்வில் பல உண்மைகள் புரிவதில்லை, அதிலும் வாழ்க்கையே சிலருக்கு புரிவதில்லை.  இதை அழகாக சொல்லிய ஐயாவின் பதிவு சிறப்பு என  பாராட்டுகிறோம்.

KMR கிருஷ்ணன்: நீங்கள் சொல்வதை விளக்கமாக சொன்னால் எல்லோருக்கும் புரிந்துவிட்டுப் போகிறது.  நீங்கள் சொல்வது எனக்குப் புரியவில்லை என்று  முன்பு நான் போட்ட பட்டியலுக்கே இன்னமும் விளக்கம்  இல்லை.

அய்யர்:
புரிந்தாலும் புரியாதென்பார்
புரியாவிட்டாலும் புரியாதென்பார்

புரியாதவர்களுக்கு புரியாமல் போகட்டும்
புரியாதவர்களுக்கு புரிந்தாலும் ஆகப்போவதுதான் என்ன?

புரியாதவர்களுக்குப் புரிய வைக்க பின் வரும்
பாடலை சுழல விட்டு அமைதி கொள்கிறோம் ....

"புரியாது புரியாது வாழ்க்கையின் ரகசியம் புரியாது
வளரும் ஆசைக்கு அளவேது?
முடிவேது முடிவேது முடிந்த பின் உலகம் நமக்கேது?
முடிந்ததை நினைத்தால் பயனேது?"

வணக்கமும் வாழ்த்துக்களும்

வாத்தியார்: உங்கள் வாழ்த்துக்கு நன்றி, எப்படி இவ்வளவு பாடல்களை நினைவில் வைத்திருக்கிறீர்கள் விஸ்வநாதன், நீங்கள் சொல்ல வந்ததை இரண்டு  இரண்டு வாக்கியமாக இல்லாமல் தொடர்ந்து சொல்லிவிட்டீர்கள் என்றால் எல்லோருக்கும் புரிந்துவிடும்

KMR கிருஷ்ணன்:  புரியாது புரியாதுன்னு திருப்பி திருப்பி சொன்னா புரிஞ்சிடுமா?  யாருக்கு புரியாதுன்னு சொன்னாதானே புரியும்

மைனர்:  ஏன்? நீங்களே இப்ப கொஞ்ச நேரமா திருப்பி திருப்பி புரியாது புரியாதுன்னு சொல்லிக்கிட்டே இருக்கவங்க யாருன்னு யோசிச்சு பாருங்க
உங்களுக்கே அது யாருங்கற உண்மை புரியும்

KMR கிருஷ்ணன்: ஐயா பெரும்பாலான மாணவர்கள்... கோவி கண்ணன், நாமக்கல் சிபி, நந்தகோபால், கைகாட்டி, துளசி டீச்சர், சுமதி என பலர்
வகுப்புக்கு இப்பொழுதெல்லாம் வருவதில்லையே

வாத்தியார்: (மனதிற்குள் சொல்லிக்கொள்கிறார் ..... நீங்க எல்லோரும் செய்யற ராவடிய இங்க யாரால தாங்க முடியுது.  அவங்க எல்லோரும் கொடுத்து வச்சவங்க...  தாங்க முடியலன்னு ஓடிப்போயிட்டாங்க, நானும் ஓடிப்போக நினைச்சாலும் முடியுமா?  வகுப்பு வாத்தியாராச்சே, என்ன
செய்யிறது?....ஆனால் வெளிப்படையாக பெருந்தன்மையுடன் அவருடைய மாணவர்களை விட்டுக் கொடுக்காமல்.) எல்லோரும் வந்து கொண்டுதான்
இருக்கிறார்கள் கிருஷ்ணன் சார், வகுப்பில் கலந்துரையாடலில் கலந்து கொள்ளத்தான் அவர்களுக்கு நேரமிருப்பதில்லை.

வாத்தியார்: உங்கள் அனைவருக்கும் ஒரு மகிழ்ச்சியான செய்தி, என்னப்பன் பழனி முருகன் கோவிலுக்கும், அத்துடன் உறவினர் வீட்டு திருமணத்திற்காக
போவதாலும் வகுப்பிற்கு வரும் இரண்டு நாட்கள் விடுமுறை

தஞ்சாவூர் கோபாலன்:  அது வாத்தியாருக்கு வேண்டுமானால் மகிழ்ச்சியாக இருக்கலாம், மற்றவர்களுக்கும் மகிழ்ச்சியாக இருக்கும் என்று ஆசிரியர் ஐயா
நினைப்பது சரியில்லை

வாத்தியார்:  ஒரு பேச்சுக்காக சொன்னேன் சார்.  நீங்கள் வகுப்புக்கு முடிந்தபோதெல்லாம் வருவதே எங்களுக்குப் பெருமை.

KMR கிருஷ்ணன்:  நகரத்தார் வீட்டு கல்யாண விருந்து சிறப்பாக இருக்குமே.  திரும்பி வந்தவுடன் ஐயா எங்களுக்கு அந்த விருந்தைப் பற்றி சொல்ல
வேண்டும்.

வாத்தியார்:  உங்கள் வீட்டிற்கு வந்தால் நீங்கள் அன்புடன் பரிமாறும் மோர்க்குழம்பு, உருளைக்கிழங்கு காரக் கறியைவிடவா சிறப்பாக இருக்கப் போகிறது ? சரி நான் திரும்பி வரும் வரை அனைவரும் பழைய பாடங்களை திருப்பிப் பாருங்கள். மீண்டும் இரண்டு நாள் கழித்து சந்திப்போம்

ஆக்கம்: தேமொழி     

----------------------------------------------
2
வரைபடம்
வரைந்தவர்: தேமொழி

கதகளி நடனக் கலைஞர். ஓவிய ஆக்கம் தேமொழி

                

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
3

அழைக்கிறது தொட்டி!
ஆக்கம்: தனுசு

யாரது யாரது அங்கே?
என்னைக் கவனிப்பவர் எங்கே ?
அய்யனே
அப்பனே
அழகனே - நான்
அப்போதிலிருந்தே அழைக்கிறேனே!


உங்களுக்காக
காத்திருக்கிறேன் .
உங்களை எதிர்ப் பார்த்துப் பூத்திருக்கிறேன்..
என்னைப் பார்த்த புதிதில்
புன்னகையோடு வந்ததென்ன
அள்ளி அள்ளித் தந்ததென்ன
இரவிலும் பகலிலும்
இடைவிடாமல் வயிறு முட்ட வைத்ததென்ன !
இன்று பளபளப்பு போனதால்
பத்தடி தூரத்தில் விலகிப் போவதென்ன !
.
பசியோடு இருக்கும் என்னை
பசியாற்ற வாருங்கள்
வந்தென்னைப் பயன் படுத்துங்கள்
உங்களுக்கு நோய் வராது தோழர்களே.


யாரங்கே யாரங்கே -என்னை
திரும்பிப் பார்ப்பவர் எங்கே?
அம்மையே
அன்னையே
நங்கையே
நான் காலியாய் இருப்பது இங்கே              


நானும் உங்கள் ஜாதிதான்
உங்களைப் போல் தியாகிதான்
பொட்டிச்சாவி கேட்கவில்லை
பொன்னும் பட்டும் கேட்கவில்லை
பொது இடத்தில் நிற்பதால்
புரிந்து கொள்ள மறுப்பதேன்
அருவருப்பை அறுத்துவிட்டு
கைகொடுங்கள் தோழிகளே
உங்களுக்கும் நோய் வராது .


யார் என்று தெரிகிறதா?
நான் யாரென்று தெரிகிறதா?
அய்யகோ.... அய்யகோ.....
நல்லதோர் வீணையாய்
நடுத்தெருவில் நிற்கிறேன்
நான்தான் குப்பைத்தொட்டி !
கேட்பது உங்களின் குப்பைகளை !
-தனுசு -

குறிப்பு; குப்பையை குப்பை தொட்டியில் போடாமல் அதன் அருகிலேயே தூக்கி வீசுபவர்களைப் பற்றி ; குப்பை தொட்டியே அவர்களை அழைத்து கேட்பது போல் எழுதி உள்ளேன். இங்கு புருனையின் தலைமை மருத்துவ மனையில் குப்பை தொட்டியின் மீது "என்னை பயன் படுத்துங்கள் உங்களுக்கு நோய் வராது" என்ற வாசகம் எப்பொழுதும் எழுதப் பட்டு இருக்கும். பலமுறை  அதனை பார்த்திருந்தும் அதன் மீது கவனம் செல்லவில்லை இந்த முறை அதனை பார்க்கும் பொது ஒரு கவனம் வந்தது. அதனால் இதை எழுதியுள்ளேன்!

--------------------------------------------------
4

அவளும் இவளும் -2
ஆக்கம்: தனுசு
-----------------------
அவள்
என்முன்னே இருக்கும் முச்சுவை
இவள்
என்கண்ணே படும் தீஞ்சுவை


அவள்
முப்பொழுதும் இனித்திடும் இளமை
இவள்
எப்பொழுதும் இருந்திடும் இனிமை


அவள்
ஏழேழு ஜென்மத்திலும் நான் தேடும் பந்தம்
இவள்
நான் ஈரேழு லோகத்திலும் தேடும் சொந்தம்


அவள்
என் இனிமைக்கு நேரில் வந்த பிறப்பு
இவள்
என் இனிமைக்கு உருவம் தந்த பிறப்பு


அவள்
என்னை மயக்கும் பொன்மாலை
இவள்
நான் மயங்கும் பூமாலை


அவள்
இந்த ராஜாவுக்கு ஏற்ற ராணி
இவள்
இந்த ராஜனுக்கு உற்ற ரோஜா


அவள்
திகட்டாத தேனமுது
இவள்
தீராத பாலமுது


அவள்
நான்பாடும் சங்கீத ராகம்
இவள்
நான்தேடும் சந்தோச கீதம்


அவள்
என் புகழ் பாடும் கவிக்குயில்
இவள்
என் மொழிபேசும் பச்சைக்கிளி


அவள்
என்னைப் பிரியாத குழந்தை
இவள்
என்நலம் நாடும் பெரியமனுஷி


அவள்
எனக்கு திருமதியாய் கிடைத்த வெகுமதி
இவள்
எனக்கு வெகுமதியாய் வந்த திருமகள்.
-தனுசு-
---------------------------------------------------
5

கட்டுப்பாடுகள் விதித்தால் அது எப்படி குழந்தைப் பாடல் ஆகும்?
சர்ச்சையைத் துவக்குபவர்: கே.முத்துராமகிருஷ்ணன், லால்குடி


மஹாகவி பாரதியைப் பற்றி எழுதியுள்ளேன். சர்ச்சைக்கு உரிய விஷயமாகத் தோன்றலாம். மறுப்புத் தெரிவிக்க விரும்புகிறவர்கள் மறுப்புத் தெரிவிக்கலாம்

தஞ்சாவூராரும், அவருடைய அணுக்கச் சீடர் சிங்கைக்காரரும் தங்களின் கருத்தைப் பதிவு செய்யலாம். வரவேற்கிறேன்

'பாரதி மஹாகவியா, இல்லையா?' என்று பேராசிரியர் கல்கி காலத்தில் ஒரு பெரிய சர்ச்சை நடந்தது. இரண்டு கட்சிகளாகப் பிரிந்து மஹாகவி ஆவதற்கான இலக்கண, இலக்கிய கூறுகளெல்லாம் அக்கு வேறு ஆணி வேறாகப் பிரித்து அலசப்பட்டன.


மீண்டும் சில மாதங்களுக்கு முன்னர் எழுத்தாளர் ஜெயமோஹன் அதே சர்ச்சையைத் துவங்கி ஒரு சுற்று நடத்தினார். அது விமர்சனக் கலை என்பது என்ன என்ற போதனைக்கு ஒரு எடுத்துக் காட்டாக முடிவுற்றது என்று அவதானிக்கிறேன்.

இப்போது நான் சொல்ல வருவது பாரதி ஒரு குழந்தைக் கவிஞர் அல்ல என்பதுவே ஆகும்.

"பாப்பா பாட்டு' பாடிய பாரதியை குழந்தைக் கவிஞர் இல்லை எப்படி சொல்லப் போச்சுது?" என்று கேட்பீர்களாயின், அது பெயருக்குத்தான் 'பாப்பா பாட்'டே தவிர, உண்மையில் அதில் சொல்லப்பட்டுள்ள செய்திகளெல்லாம் எல்லா வயதின‌ற்கும் பொதுவாகவே உள்ளன.

மேலும்,அது மஹாகவியின் பெண்ணின் செல்லப் பெயர் பாப்பா! அவருக்குச் சொல்லப்பட்ட பாடலே தவிர, குழந்தைகளுக்குச் சொல்லப்பட்டது அல்ல.

குழந்தைக்கான பாட்டு என்றால் என்ன?

'நர்சரி ரைம்ஸ்'தான் குழந்தைப்பாட்டுக்கள். (பாருங்கள் தமிழில் உள்ளதை ஆங்கிலத்தில் சொல்லி விளக்க வேண்டிய துர்பாக்கிய நிலை நமக்கு.)

உண்மையில் ஆதியிலிருந்து நம்மிடையே நல்ல‌ குழந்தைப் பாடல்கள் உண்டு.

குழந்தை தவழத் துவங்கும் முன்னர் நாலுகாலில் தன்னை உறுதியாக நிறுத்திக்கொண்டு முன்னும் பின்னுமாக யானைபோல் ஆடும் போது

" ஆனை ஆனை அழகர் ஆனை
    அழகரும் சொக்கரும் ஏறும் ஆனை
  கட்டிக் கரும்பை முறிக்கும் ஆனை
    காவேரி நீரைக் கலக்கும் ஆனை
 குட்டி ஆனைக்கு கொம்பு முளைச்சுதாம்
    பட்டண‌ம் எல்லாம் பார்க்க வாங்கோ!"
என்று பாடுவார்கள்.

குழந்தை அமர்ந்து கொண்டு கை வீசும்போது

   "கை வீசம்மா கை வீசு
        கடைக்குபோகலாம் கை வீசு
    மிட்டாய் வாங்கலாம் கைவீசு
        மெதுவாய்த் திங்கலாம் கைவீசு"

என்று கை வீசுவதை உற்சாகப்படுத்த பாட்டுச் சொல்வார்கள். இது பிள்ளைத் தமிழில் செங்கீரைப் பருவம் எனலாம்.

குழந்தைப் பாடல்கள் ஓசை நயத்துடன், ஒரே சொல் பலமுறை வரும்படியும் எளிமையாக இருக்க வேண்டும். பாடலில் நிகழ்வுகள்
சொல்லப்படலாம்.அறிவுரை இருக்கக் கூடாது.

'பொய் சொல்லக்கூடாது, புறஞ்சொல்லலாகாது' என்பது ஒரு கருத்துரு. இன்னும் மொழியின் ஆளுமை கைவரப் பெறாத குழந்தைக்கு கருத்துருக்களைச் சொன்னால், அது குழந்தைப் பாடல் ஆகாது.

"சுண்டெலிக்கும் சுண்டெலிக்கும் திருமணமாம்
இரவில் சோளத் தட்டைப் பல்லாக்கிலே ஊர்வலமாம்..."

இது குழந்தைப் பாடல்.

"பாதக‌ம் செய்பவரைக் கண்டால் நீ பயங்கொள்ளல் ஆகாது பாப்பா
மோதி மிதித்துவிடு பாப்பா அவர் முகத்தில் உமிழ்ந்துவிடு பாப்பா"

இதில் பாதகம், பயம், எதிர்ப்பு ஆகியவை உணர்வுகள். அவற்றை விளக்குவதற்கு கண்ணால் காண்பிக்கக் கூடிய பொருட்கள் எதுவும் இல்லை.
எனவே அச்சொற்கள் குழந்தைப் பாடல் அல்ல.

குழந்தைப்பாடல்கள் என்று சொன்னால், நான் சொந்தமாகப் படிக்கத் துவங்கிய போது 'கண்ணன்' பத்திரிகை வந்து கொண்டிருந்தது. அதில் லெமன் என்ற புனைப்பெயரில் லெட்சுமணன் என்ற எழுத்தாளர் எழுதிய ராமயணப்பாடல் நினைவுக்கு வருகிறது அதில் ஒரு சில வரிகள் மறக்கவில்லை.

"அனுமாருக்கும் வால் அதிகம்      
அணிலாருக்கும் வால் அதிகம்


அத‌னாலேதான் இருவருக்கும்
ராமாயணத்தில் பேர் அதிகம்
         
அனுமார் அரிய பணி செய்தார்
அணிலார் ஆன பணி செய்தார்
       
ஆனால் ராமர் இருவரையும்
அகிலம் புகழும் படிசெய்தார்"

இது சிறார்களுக்கு ராமயணக்கதை சொல்வதுடன் மொழியையும், இசையையும், கவிதயையும் அறிமுகப் படுத்துகிறது. ஆனால் அறிவுரை சொல்லவில்லை.எனவே இதை குழந்தைப் பாடல் எனலாம்.

   "காலை எழுந்தஉடன் படிப்பு பின்பு கனிவுகொடுக்கும் நல்ல பாட்டு.."
என்று கட்டுப்பாடுகள் விதித்தால் அது குழந்தைப் பாடல் ஆகாது.

குழந்தைப்பாடல்களின் முடிசூடா மன்னர் மறைந்த அழ. வள்ளியப்பா!

பெயரில்தான் 'அழ' என்று வருகிறதே தவிர அவர் என்றுமே 'சிரி' வள்ளியப்பாதான்.அவர் பாடல்களைப் பாடி மகிழாத‌  குழந்தைகள், சிறார்கள்
தமிழகத்தில் இல்லை எனலாம்.

இந்தப் பாடலைப் பாருங்கள்:

"வெங்கு வெங்கு வெங்கு
வெங்கு ஊதினான் சங்கு
நுங்கு நுங்கு நுங்கு
நுங்கில் என்க்குப் பங்கு


வள்ளி வள்ளி வள்ளி
வள்ளி கொலுசு வெள்ளி
பள்ளி பள்ளி பள்ளி
பள்ளி செல்வோம் துள்ளி


பட்டு பட்டு பட்டு
பட்டு வாயில் பிட்டு
துட்டு துட்டு துட்டு
துட்டு தந்தால் லட்டு"

இக் குழந்தைப் பாடலின் நோக்கம் குழந்தைகளைக் குதித்துக் கும்மாளமிட்டுக் கொண்டே நாக்கைச் சுழற்றி மொழியைக் கற்க, பேச‌ வைப்பதாகும்.இதில் எந்த அறிவுரைக்கும் வேலை இல்லை.இது வள்ளியப்பாவின் பாடல். 'நர்சரி ரைம்ஸ்'க்கு நல்ல உதாரணம்.

"தோசை அம்மா தோசை
அரிசி மாவும் உளுந்து மாவும்
கலந்து சுட்ட தோசை


அப்பவுக்கு நான்கு,
அம்மாவுக்கு மூன்று,
அண்ணனுக்கு இரண்டு
பாப்பாவுக்கு  ஒன்று


திங்கத் திங்க‌ ஆசை
இன்னும் கேட்டா பூசை"

இந்தப் பாடலில் தோசைக்கு அரைப்பது போலவும், தோசை வார்ப்பது போலவும், தோசைகளின் எண்ணிக்கையும் நடித்துக் காட்டிக் கற்பிக்கலாம்.
இது நல்ல குழந்தைப்பாடல்.

இன்னும் பல உதாரணங்களை அடுக்கிக்கொண்டே போகலாம்.
குழந்தைக் கவிஞர் அழ. வள்ளியப்பாவின் பாடல்கள் அனைத்தும் நாட்டுடமை ஆக்கப்பட்டு இப்போது வலைதளத்தில் முழுமையாகக் கிடைக்கிறது.

மஹாகவி பாரதி மஹாகவிதான் அதில் ஐயமில்லை. ஆனால் அவர் பாப்பா பாட்டு எழுதியதால் குழந்தைக் கவிஞர் அல்ல. பாப்பா பாட்டும் குழந்தைப் பாடல் அல்ல.

குழந்தைக் கவிஞர் என்றால் அது அழ.வள்ளியப்பாதான். அவர் எழுதியதுதான் குழந்தைப் பாடல்கள்.

இப்போது உங்களுடைய அன்பான அம்புகளைத் தொடுக்கலாம். எதிர் கொள்ளக் காத்துக் கொண்டு இருக்கிறேன்.

வாழ்க வளமுடன்!
ஆக்கம்: கே.முத்துராமகிருஷ்ணன்(இலால்குடி)
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
6

சக்தியவளை அமர்த்து மனமே - சாகாவரமதை

சத்தியமாக அருள்வாளொரு கணமே.

ஆக்கம்: ஆலாசியம் கோவிந்தசாமி

அன்னை அபிராமியின் தெய்வீக அழகையும், அன்னை அவளின் அருள் தரும் பேரின்பத்தையும், அன்னை அவளின் கருணை தரும் ஞான அமுதத்தையும் பற்றியெல்லாம் பாடி அதை படிக்கும் போதே நமக்கு கிடைக்கும் பேரானந்தத்தையும் சிந்தையிலே கொண்டு...

அபிராமி அந்தாதியில், அபிராமப் பட்டரின் கவிநயத்தில் பொதிந்து இருக்கும் அற்புதக் கருத்துக்களை சரியான புரிந்துணர்வோடு உங்களுடன் பகிர அன்னை அவள் எனக்கு அருள வேண்டி அவள் பொற்பாதம் பணிந்து தொடங்குகிறேன்.  

சிறியோன் யான், அறியாது செய்யும் பெரும் தவற்றையும்; பெரியோய்! நீ, பொறுத்தாள்வாய் அபிராமித் தாயே!

அபிராமி அந்தாதியில் அபிராம பட்டரின் மூவா மருந்தென திரண்டு பெருகும் பேரின்ப கவிவெள்ளத்தில் அமுதகவியில் வரும் வருணனைகள், உவமைகள், உவமேயங்கள் நம்மை இன்பத்தில் ஆழ்த்துகின்றன. சில நேரங்களில் சில வற்றிற்கு சரியான பொருள் புரியாது, சற்று மயங்கவும் செய்கின்றன. இது அபிராமி அந்தாதி என்று மட்டும் அல்லாமல், பக்தி இலக்கியங்கள் எங்கும் இந்நிலையைக் காணலாம். அதற்கு பல சான்றுகளையும் நாம் ஆங்காங்கே காணலாம்.

என்னைப் போல பலரும் சாதாரண தமிழைப் படித்து இது போன்ற உயர்ந்த தத்துவ கருத்துக்களை புரிந்துக் கொள்வதில் இருக்கும் சிரமத்தை கவனத்தில் கொண்டே இவ்வாரமும் ஒரு சிறு முயற்சி...

அம்மையின் ஞானத்தை தரும் அமுதக் குடங்களுக்கு உவமேயமாக கூறப் பட்டதாகவே அவளின் திருமுலைகள் என்பதை நாம் அர்த்தப் படுத்திக் கொண்டோம். அதுவும் ஞானம் என்னும் பசிகொண்டு அதனைத் தீர்க்க; அன்னையவளிடம் அந்த ஞானம் பெற குழந்தையாய் நின்று மன்றாடுகிறார் என்று அபிராம பட்டரைப் பற்றி கூறி இருந்தேன்.

இப்போது அடுத்த சிலப் பாடல்களையும் பார்ப்போம்.

கைக்கே அணிவது கன்னலும் பூவும், கமல அன்ன

மெய்க்கே அணிவது வெண் முத்துமாலை, விட அரவின்

பைக்கே அணிவது பண்மணிக் கோவையும், பட்டும் எட்டுத் 

திக்கே அணியும் திரு உடையானிடம் சேர்பவளே.

இப்போது இங்கு இந்தப் பாடலுக்கு அன்னையவளின் அருளால், நான் எனது விளக்க உரையை எழுதி சிறு முயற்சியை மேற்கொண்டுள்ளேன்...

என் அன்னையே! அபிராமித் தாயே! நினதுத் திருக்கரங்களுக்கு அணிவது இனியக் கரும்பும், தேன்சுமந்த நறுமணம் வீசும் கவின்மிகு பூவும், நினது தாமரை மலரின் இதழ் போன்ற மேனியில் அணிவது வெண்முத்து மாலை. விடம் தனை தன்னகத்தே கொண்ட பாம்பைப் போன்ற அங்கம் தனக்கோ அணிவது; வைரம், வைடூரியம், பவளம், மரகதம் போன்ற பல மணிகளையெல்லாம் கோர்த்து செய்யப் பட்ட மேகலையும், பட்டும். அன்னையே எட்டு திசைகளை அணிந்துக் கொண்டவனும், மேன்மைகளுக்கெல்லாம் மேன்மையான அனைத்து செல்வங்களையும் ஒருங்கே பெற்ற அந்தப் பெருமானை சேர்பவளே!...

இடங்கொண்டு விம்மி, இணைகொண்டு இறுகி, இளகி, முத்து

வடங்கொண்ட கொங்கை-மலைகொண்டு இறைவர் வலியநெஞ்சை 

நடங்கொண்ட கொள்கை நலம் கொண்ட நாயகி, நல்அரவின் 

வடம் கொண்ட அல்குல் பணிமொழி - வேதப் பரிபுரையே.

அழகிய இரு பொன்மலைகள் போல் நன்கு பெருத்தும் (அன்புக் கருணையால் பெருத்தது), மகர்ந்தும் (ஞானம் பொங்கி மகர்ந்தது); இவை இரண்டிற்கும் இடையிலே இடைவெளி இல்லாதும், மிகவும் இளகிய, மென்மையான திருமுலைகளின் மேல் சிறந்த முத்துக்களால் ஆன மாலைகளை அணிந்தவளே!

இத்தனை மென்மையான, அழகுள்ள கொங்கைகளால் இறைவனின் வலிய நெஞ்சினையே ஆட்கொண்டு (முப்புரங்களையும் எரித்தவன், காமனையே எரித்தவன், வலிய நெஞ்சினன்) அவனின் இடப் பாகம் அமர்ந்து பிரபஞ்ச நாயகியானவளே! நல்ல பாம்பு ஓன்று படம் எடுத்ததைப் போன்று அழகான அல்குலை கொண்ட; இனிமையான பண்புமிகுந்த அமுதமான மொழிகளைப் உதிர்கின்றவளே, மேன்மையான வேதங்களை தனது பொற் பாதங்களில் சிலம்பாக அணிந்தவளே! (ஞானிகள் தொழும் அவளின் பாதங்களிலே வேதமாம், ஆம், அங்கு தானே ஞானிகள் சர்வ சதாக் காலமும் களிக்கின்றனர். அவளின் திருப்பாதம் அது அருளும் வேத விளக்கம் எனவும் கொள்ளத் தகும்) 

(ஈசனும் மயங்கும் அழகிய இருப் பொன் மலைகள் போல், ஆம், அவன் மயங்கும், அவன் விரும்பி உறையும் அந்த இரு மலைகள் தாம் இவை... மேருவும் கயிலையுமாக இது தான் ஈசன் மயங்கும் இரு பொன்மலை போன்றக் கொங்கைகள் என்பதன் உட்பொருள். அதற்கு இன்னும் பலக் காரணமும் சொல்லலாம், அதை பிறகு பேசலாம்.)

இங்கே மேலும் தொடரும் முன்.

திருப்பாவையிலே ஆண்டாளின் பாடல் ஒன்றையும் கூறி அங்கே பரந்தாமன் கிருஷ்ணன் நப்பின்னையோடிருக்கும் அழகையும் காண்போம்...

"குத்து விளக்கெரிய கோட்டுக் கால் கட்டில் மேல் 

மெத்தென்ற பஞ்ச சயனத்தின் மேல் ஏறிக்
கொத்தலர் பூங்குழல் நப்பினை கொங்கை மேல் 

வைத்துக் கிடந்த மலர் மார்பா வாய் திறவாய்
மைத் தடம் கண்ணினாய் நீ உன் மணாளனை 

எத்தனை போதும் துயிலெழ ஒட்டாய் காண்
எத்தனையேலும் பிரிவு ஆற்றகில்லாயால் 

தத்துவம் அன்று தகவேலோர் எம்பாவாய்" 

இங்கே பரந்தாமன் விரும்பும் அந்த நப்பின்னையின் கொங்கைகள் தாம் யாவை?...

சுருக்கமாக, இங்கே வேதாந்தம் போதிந்தப் பொருள் யாதெனின். பகவான் இங்கே மயங்கிய கொங்கைகள் இரண்டு.

அன்னை ஸ்ரீ தேவியின் தீராத அன்பாகிய பக்தியும் வைராக்கியமும் தான் அவைகள். சிரத்தையும், வைராக்கியமும் கொண்ட பக்தனிடம் இறைவன் மயங்கிக் கிடப்பான் என்பது தான் அதன் வேதாந்த அர்த்தம். சரி இப்போது தொடருவோம்.

பராசக்தி, ஆதியவள், ஜோதிவடிவானவள், கருணையின் ஊற்று, அன்புக் கடல், ஞானக் கேணி, அழகின் இலக்கணம்; அவள் தாம் நமது அன்னை அபிராமி.

அவளைத் தவிர வேறெதையும் காணாத ஞானி அபிராம பட்டர் அருளிய பாடல்களில் இருந்து, மேற்கண்ட இருப் பாடல்களின் கருத்துக் களை எல்லாம் அறிந்து இன்புற்றோம்.

இருந்தும் அங்கே அகம் சார்ந்த விஷயத்தை காட்டி இருப்பதாகவே நம்மில் பலருக்கும் தோன்றும். அதைப் பற்றிய சிந்தனைக்கே போகிறோம்.

"விட அரவின் பைக்கே அணிவது பண்மணிக் கோவையும்" 

"நல்அரவின் வடம் கொண்ட அல்குல்"

இங்கே இந்த மகான் என்ன பொருளில் அன்னையின் இந்த அங்கத்தைப் பற்றிக் கூறுகிறார். அவர் ஞானி, மகான்... அவர் தெளிந்த மனத்துடன்; ஒருக் குழந்தையாய் நின்றுப் பணிந்தே இந்த அமுதக்கவியை அருள்கிறார் என்பதை மீண்டும் இங்கே நினைவில் கொள்வோம். இருந்தும் இந்தக் குழந்தை, வளர்ந்து, எல்லா கல்வி கேள்விகளையும் பெற்ற ஞானக் குழந்தையும் கூட..

நவரெத்தினங்களும், பட்டும் அணிந்த அழகிய அல்குல், அது பார்ப்பதற்கு நல்ல பாம்பு ஒன்றுப் படம் எடுத்தது போன்று இருக்கிறது, அதுவும் விஷம் தனை தன்னகத்தே கொண்ட நல்ல பாப்மைப் போல் என்கிறார்.

எங்கும், எல்லாமும் ஆகி, எல்லாவற்றிலும் பரவி வியாபித்து இருக்கும் அன்னை அவள் என்றால் அவள் அனைத்திலும் இருப்பவள்... இன்பம், துன்பம், ஆண், பெண், தொடக்கம், முடிவு, நல்லது கெட்டது என்று அனைத்துமானவள்.  

இங்கே இறைத் தத்துவத்தை சரியாகப் புரிந்துக் கொள்ள வேண்டும். எங்கும் நிறைந்த இறை சக்தி. சக்தி அவள் இல்லா இடமேதும் இல்லை. அப்படி இருக்க எதைக் குறிப்பிட்டாலும் அங்கே சக்தி அவள் இருப்பதாகவேத் தான் அர்த்தம். "தீயிற்குள் விரலை விட்டால் நின்னை தீண்டும் இன்பம் தோன்றுதடா நந்தலாலா!" தீயினுள் விரல் விடும் போது துன்பம் எனாது இன்பம் என்கிறான் பாரதி. 

தனி ஒருப் பொருளாக காண்பதல்ல இறைவியை. அப்படிக் காணும் போது இதைப் போன்ற வார்த்தைகளை கையாளும் பக்தி இலக்கியங்களை சரியாகப் புரிந்துக் கொள்ள முடியவில்லை.

குறுகிய வட்டத்தில் இருப்பதாக எண்ணாமல், மிகப் பரந்த வெளியில் இருப்பதாக, விசாலமானப் பார்வை கொண்டவர்களாக, நாம் சற்று உயரமான இடத்திலே பறந்துக் கொண்டு நின்று இந்த புவியை, அதன் தத்துவத்தின் சாரத்தை பற்றி யோசித்தால் அதன் தார்ப்பரியம் அணு பிசகாது விளங்கும்.

அப்படி இல்லாது நாம் புவியிலே காணும் சாதாரண சக பொருளோடு, ஒப்பிடும் போது,  இந்த உவமானங்களும், உவமேயங்களும் அப்படி ஒரு தோற்றத்தை நமக்கும் தோற்றுவிக்கலாம்.

அனைத்துமாகியும்... அதற்கு அப்பாற் பாட்டுமாக இருப்பவள் அன்னை அபிராமி என்கிறார் அபிராம பட்டர்.

ஒன்றாய் அரும்பி, பலவாய் விரிந்து, இவ்வுலகு எங்குமாய் 

நின்றாள், அனைத்தையும் நீங்கி நிற்பாள் - என்றன், நெஞ்சினுள்ளே

பொன்றாது நின்று புரிகின்றவா. இப் பொருள் அறிவார் -

அன்று ஆலிலையில் துயின்ற பெம்மானும், என் ஐயனுமே.

என்பார்...  நாம் எதையும் விடுவதற்கில்லை.

(இந்த ஒருப்பாடல் தான் பிரபஞ்சத் தத்துவம். இதில் பிரஞ்ஞை அற்ற நிலையில் தொடங்கி, படைப்பின் தொடக்கம், ஊழி என அனைத்தும் அடக்கம்... இதை விரித்தால் பிரபஞ்சமே விரியும்)

சரி விசயத்திற்கு போவோம்.

அதனாலே, அவளிடமும்!. அந்த அழகிய விஷம் பொருந்திய அரவு போன்ற அல்குல் என்கிறார்.

எல்லாவுயிர்களுக்கும் இறைவனின் படைப்பிலே மிகவும் கீழான நிலையிலே, இடத்திலே இருக்கும் அந்த அங்கம்.

அழகானது, அவசியமானது, இகலோக இன்ப துன்பத்திற்கு காரணமானது, உலக இயக்கத்திற்கு முக்கியக் கூறானது (கூரானது), வாழ்வின் முதன்மையானது, அதாவது முதலில் வருவது..... சிற்றின்ப தேரது. ஆனால் அது கீழான நிலையிலே இருக்கும் கீழானது.

கீழான நிலையிலே இருக்கும் அழகான விஷயமானது... அதுவே விசமும் தன் வசமானது.  

இந்த அழகான ஒன்றில் மயங்கி, இரவல் வாங்கி வந்த உடல் அழிந்து போகும் நாள் வரை, வந்த காரணத்தை மறந்து, அடுத்து செய்ய வேண்டிய காரியத்தையும் மறந்து; கீழான, விஷம் நிறைந்த இந்த அழகான சிற்றின்பத் தேரிலே ஏறி வாழ் நாளெல்லாம் உலா வந்து கழித்து, அந்த அற்ப சுகத்தை அனுபவிக்க, அதிலே திளைக்கத்தான்;

எத்தனை எத்தனை பொய், கவலை, வருத்தம், கோபம், பொறாமை, துரோகம், நடிப்பு, தீங்கு இளைத்தல் என்று உலக துன்பமெல்லாம் மேற்கொண்டு; கடைசியில் இம்மையில் இருந்த நல் கர்மத்தையும் செலவழித்து இருள் சூழும் மறுமைக்கு போக பயணச் சீட்டை வாங்கவே காத்து இருந்து விடுவது. இதைதான் மனிதர்கள் பெரும்பாலும் செய்கிறோம்.

இப்போது புரிந்திருக்கும், அந்த மகான் அழகான, நல்ல பாம்பென்று ஏன்?அதைச் சொன்னாரென்று. அதையும், அவளும் அங்கமாக கொண்டவள். ஆம், அவள் எங்கும் எதிலும் எல்லாமுமாகி இருப்பவள். இச்சாசக்தியும் அவளே, கிரியா சக்தியும் அவளே, ஞான சக்தியும் அவளே.   

************************************************************************************

பக்தி இலக்கியங்களிலே பெரும்பாலும் தீமையை, முக்திக்கு, பிறவியில்லாப் பெருநிலைக்கு தடையான துன்பங்களை எல்லாம் ஒட்டு மொத்தமாக குறிக்கும் சொல் ஒன்று உண்டு என்றால் பெரும்பாலும் அது தான் இந்த அரவம் என்ற சொல் குறிப்பு.

(உலக சுகாதார அமைவு; இன்றைய சூழலில் எயிட்ஸ் என்னும் உயிர்க் கொள்ளியின் சின்னமும் கூட இது தான்) 

இன்னொரு உதாரணமும் பக்தி இலக்கியத்தில் இருந்து..

ஈசனின் திருமார்பிலே, ஏன்? அவனின் மேனியெல்லாம்; கொன்றை மலர் மாலையும் உண்டு, இந்த அரவமும் உண்டு.....

விண்மகிழ்ந்தமதி லெய்ததுமன்றி விளங்குதலையோட்டில்
உண்மகிழ்ந்துபலி தேரியவந்தென துள்ளங்கவர்கள்வன்
மண்மகிழ்ந்தவர வம்மலர்க்கொன்றை மலிந்தவரைமார்பில்
பெண்மகிழ்ந்தபிர மாபுரமேவிய பெம்மானிவனன்றே.

"அரவம் கொன்றை மலிந்த மார்பு-அச்சுறுத்தும் விஷம் பொருந்தியபாம்பையும், மணமும் மென்மையும் உடைய கொன்றையையும் அணிந்த மார்பு, என்றது வேண்டுதல் வேண்டாமையைக் காட்டும் குறிப்பாகும்." என்கிறது திருமுறை 1 -ல் வரும் பாடல் ஒன்று.

இங்கே காணும் அரவம் வேண்டாமையை குறிக்கிறது, இரண்டையும் ஒன்றாகவே பார்ப்பவன், இருந்தும் இரண்டும் அவனுள் தான் அடக்கம் இன்னும் சொன்னால் அதனிற்கு அப்பார்ப்பட்டவன் தான் அவன். அவன் மேனி என்னும் பிரபஞ்சத்தில் இவை இரண்டும் கலந்தே தான் இருக்கிறது என்ற வேதாந்தக் கருத்தையும் கொள்ளத் தகும்.

இது வரை நாம் பக்தி இலக்கியத்தில் வரும், திருமுலைகளின், அல்குலின் உவம, உவமேயங்களைப் பற்றி பார்த்தோம். 

சரி, இப்போது நான் இன்னொரு முக்கிய பொருளைப்பற்றியும் பேசினால் இன்னும் சிறப்பாக இருக்கும்.

என்ன அது? இதோ இந்தப் பாடல்களைப் பாருங்கள்....

"கற்றுக் கறவைக் கணங்கள் பல கறந்து 

செற்றார் திறலழியச் சென்று செருச் செய்யும்
குற்றம் ஒன்றில்லாத கோவலர்த்தம் பொற்கொடியே 

புற்று அரவு அல்குல் புனமயிலே போதராய்
சுற்றத்து தோழிமார் எல்லாரும் வந்து நின் 

முற்றம் புகுந்து முகில் வண்ணன் பேர் பாட
சிற்றாதே பேசாதே செல்வ பெண்டாட்டி நீ 

எற்றுக்கு உறங்கும் பொருளேலோர் எம்பாவாய்"

"மங்கலை, செங்கலசம் முலையாள், மலையாள், வருணச்
சங்கு அலை செங்கைச் சகல கலாமயில் தாவு கங்கை
பொங்கு அலை தங்கும் புரிசடையோன் புடையாள், உடையாள்
பிங்கலை, நீலி, செய்யாள், வெளியாள், பசும் பெண்கொடியே"

இங்கே வரும் இந்த மயில் என்றப் பதத்தின் உட்பொருள் வேதாந்த அர்த்தம் தான் என்ன? 

அதற்கு முன்பு நாம் நாம் நமது அப்பன் சுப்ரமணிய சிவத்தினை தரிசித்து விட்டு வருவோம்.

                                                

அப்பன் முருகன், ஆறுமுகக் கடவுள் வள்ளி என்னும் இச்சாசக்தியினையும், தெய்வயானை என்னும் கிரியா சக்தியையும் வல, இடப் புறமாக கொண்டு ஞான சக்தியாக நடுவிலே இருக்கும்; இந்த சுப்ரமணிய சிவம் அமர்ந்திருப்பதோ மயிலின் மீதே.

இதன் உண்மையான் தார்ப்பரியம், அதாவது இது தான் இந்தத் திருக்கோலம் தான் வேதாந்தம் கூறும் பிரபஞ்சக் கோலம்.

இங்கே மயில் என்பது மனமாக பொருள்படுகிறது. 

ஆம், மயில் தாம் மனம். மனம் தான் அந்த மயில்....

(மனமே முருகனின் மயில் வாகனம் என்றப் பாடலைக் கூட கேட்டிருப்போம்).... 

மேலேக் காணும் இருப் பாடல்களிலும் அன்னை அவள் மயிலாக; அதாவது இறைவனை தனது ஆத்மாவில் தாங்குபவள், இறைவனை மனதிலே அமர்த்தி பூஜிப்பவள் அதனால் அவள் அழகு மயிலாகிறாள். 

அப்படி என்றால் மனமென்னும் மயில் எப்போதும் தாங்க வேண்டியது, அதன்மீது அமர்த்த வேண்டியது இறைவனைத் தான் என்பது தான் அந்த தார்ப்பரியம்.

சரி, இறைவனை மனதிலே இருத்துவோம். ஆனால் இந்த இகலோக சுகம் வந்து படுத்துகிறதே!. அதில்லாமல் இந்த உலகமும் இயக்கம் பெறுமா?.

அது அழகான; இருந்தும் விஷம் கொண்ட கீழான அரவமே என்று கேட்குமின்.

மீண்டும் அந்த சுப்ரமணிய சிவத்தை, பிரபஞ்சத்தையே தாங்கி நிற்கும் அந்த மயிலின் காலைப் பாருங்கள் அங்கே அந்த அரவம் அமைதியாக (இறந்து விடாமல் / மறைத்தும் விடாமல்) அமைதியாக அந்த மயிலின் பாதத்திற்கு கீழே படுத்து இருக்கிறது. படமெடுத்து இருந்தாலும், அதென்னவோ அந்த மனத்திற்கு கட்டுப் பட்டு தான் இருக்கிறது.

இப்போது அபிராம பட்டரின் பாடல்களுக்கு தனியாக நான் ஏதும் விளக்கம் கூறும் முன் அனைத்தும் உங்களுக்கு விளங்கி இருக்கும்.

மயிலென்று அல்ல, வேறெந்த வாகனமாக இருந்தாலும் அது மனம் அதன் மேலே ஏற்ற வேண்டிய ஒன்று இறைவன் மாத்திரமே. மனம் இந்த அழகிய கீழான விசத்தன்மை வாய்ந்த அரவத்தை அடக்கியே வைத்திருக்க வேண்டும்.

கடைசியாக ஒரே ஒரு விஷயம் எது சிற்றின்பம்? எது பேரின்பம்? என்று மீண்டும் பார்ப்போம். ஆத்மாவிற்கு அணுக்கமான, நெருக்கமான, அதன் சொரூபமான யாவும் பேரின்பம்.

அதற்கு அன்னியப் பட்ட யாவும் சிற்றின்பம். இதுவே தமிழ் இலக்கணமும் கூட; இதைத் தான் நச்சினார்கினியரும் அகம் பற்றிய தொல்காப்பிய விளக்கமாகக் கூறுகிறார். 

எந்த செயலும் ஆத்மார்த்தமாக செய்தால் அது இந்தப் பேரின்பச் செயலின் சாயலில் இருக்கலாம் இருந்தும். எந்தப் பேரின்பக் கடலின் ஒருத் துளியாக நாம் வந்தோமோ அந்தப் பேரின்பக் கடலில் சேர்வதே, பேரின்ப அகம் என்பதே, உண்மை. அது தான் ஆத்மாவின் லட்சியம் என்கிறது மறைகள் யாவும்.

ஆத்மா என்றால், நாம் கொண்டுள்ள ஜீவாத்மா அதாவது நான், எனது குடும்பம் என்றதும், மற்றொன்று மகான்களிடம் இருப்பது அந்தராத்மா ( அதாவது மகாத்மா காந்தியைப் போல் குடும்பம், கடமை என்று யாவும் இருந்தும் பற்று எல்லாம் இறைவனின் மீதே... இக லோக வாழ்க்கை என்பது தாமரை இலைமேல் தண்ணீர் போல்), அதன்பிறகு ஜீவன் முக்தர்களின் பரசிவ வெள்ளத்திலே கலந்த ஆத்மா அது தான் பரமாத்மா.

இனி, பக்தி இலக்கியங்களை என்னை போன்றதொரு சாதாரணன் படிக்கையிலே, ஒரு சிரமமும் இருக்காது என்பது எனது எண்ணம்

நீங்களும் ஏற்பீர்கள் என்று நம்புகிறேன்.

அகம் புறம் என்றெல்லாம் வெவ்வேறில்லை 

அகமும் புறமுமாக அனைத்திலும் -அன்னை

அபிராமி யவளே இருக்கையிலே; இங்கே 

அபிராமியில்லா தொன்றை காண்பதேது?

அன்னை அபிராமியின் திருப்பாதம் தொட்டு வணங்கி முடிக்கின்றேன். நம் அனைவருக்கும் அன்னை அவளின் கடைக்கண் பார்வையாது கிடைக்கவேண்டும் என்று அவளைப் பணிவோம்.

நன்றி வணக்கம்,

கோ. ஆலாசியம்,

சிங்கப்பூர்.

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
7
பாதைகள்
படங்களை அனுப்பியவர்.ஜி.அனந்தமுருகன்

Photo 1

Photo 2

Photo 3

Photo 4

Photo 5

Photo 6

Photo 7

Photo 8

Photo 9

Photo 10

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
8
பதில்கள் சரியாக இருந்தும் பையன் ஃபெயில்! ஏன்? நீங்களே பாருங்கள்
சுட்டிக் காட்டுபவர்: சபரி நாராயணன், சென்னை



THIS STUDENT GOT  0% ON THIS EXAM
I would have given him 100%

Q 1. In which battle did Napoleon die?

A - his last battle

Q 2. Where was the Declaration of Independence signed?

A - at the bottom of the page

Q 3. River Ravi flows in which state?

A - liquid

Q 4. What is the main reason for divorce?

A - marriage

Q 5. What is the main reason for failure?

A - exams

Q 6. What can you never eat for breakfast?

A - lunch & dinner

Q 7. What looks like half an apple?

A - the other half

Q 8. If you throw a red stone into the blue sea

what it will become?

A - wet

Q 9. How can a man go eight days without sleeping ?

A - No problem - he sleeps at night

Q 10. How can you lift an elephant with one hand?

A - You'll never find an elephant with one hand.

Q 11. If you had three apples and four oranges in one hand

and four apples and three oranges in other hand,

what would you have?

A - very large hands

Q 12. If it took eight men ten hours to build a wall,

how long would it take four men to build it?

A - No time at all - the wall is already built.

Q 13. How can you drop a raw egg onto a concrete floor

without cracking it?

A - Any way you want.
Concrete floors are very hard to crack.
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
வாழ்க வளமுடன்!