என்ன நடந்தது லிமோ காரில்?

 மாணவர் மலர்

இன்றைய மாணவர் மலரை நான்கு பேர்களின் ஆக்கங்கள் அலங்கரிக்கின்றன. படித்து மகிழுங்கள்

அன்புடன்

வாத்தியார்

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 மார்கழியில் சொக்கவைக்கும்  மகராசி
+++++++++++++++++++++++++++++++++++

சில்லென்ற  வாசம்
சுவாசத்தோடு நேசம்
குளிரும் பனிமழையைப்
பொழியும் மார்கழியே!

பொங்கும் நுரையோடு
கரையில் புரண்டோடும்
நிறைந்த நீர் நிலையை
தந்திடும் மார்கழியே!

பயிர்களும்  பூக்களும்
கனிகளும் கொடிகளும்
செழித்திடும் பசுமையைக்  
கொடுத்திடும்  மார்கழியே!

கல்யாண வைபோகம்  
கைகூடி  வந்துசேர
நோன்பிருந்து கன்னியர்  
தொழுதிடும் மார்கழியே!

எண்ணங்கள் அனைத்தையும்
வண்ணங்களில் விளக்க
கைகொடுக்கும் கோலங்கள்
காட்சிதரும் மார்கழியே!  

சுட்டெரிக்கும் வெயிலை
சுட்டெரித்து  விட்டு
இளந் தென்றலைங்காலம்
ஏந்திவரும் மார்கழியே!

சுழற்றடிக்கும்  மழையை
சுழற்றி அடித்துவிட்டு
தளிர்காலம் தனதாக்கி
தாலாட்டும்  மார்கழியே!

தமிழென்ற மகளுக்கு
சீர்செய்யும் தாயே!
மாதங்களின் அரசியே!
வருவாய் மகராசியே!!.
--தனூர் ராசிக்காரன்
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

2

அவனும் நானும்!

'அவன்' தன்னைக் காலால் உதைப்பான் என்று சரவணன் எதிர் பார்க்கவே யில்லை.

'அவன்' கால் அடியில் அமர்ந்து கொண்டு அவன் முழங்காலைத் தொட்டுத் தொட்டு 'ஏய்!விஷப்பூச்சி. ஏய் விஷப் பூச்சி' என்று நச்சுப்பண்ணிக் கொண்டே இருந்தான் சரவணன்.

மும்முரமாக மாதிரித் தேர்வு  எழுதிக் கொண்டு இருந்த 'அவன்' சட்டென்று ஏற்பட்ட உணர்ச்சிப் பிரவாகத்தில் சரவணனைக் காலால் அழுத்தமாக ஒரு  உதை விட்டான்.

எதிர் பார்க்காமல் கிடைத்த உதையால் சரவணன் நிலை குலைந்து பெஞ்சு இடுக்கிலிருந்து தூக்கி எறியப்பட்டு ஆசிரியர் மேடை அருகில் போய் விழுந்தான்.

"என்ன என்ன..?"என்று ஓடி வந்தார் வகுப்புக் கோடியில் நின்று தேர்வு எழுது பவர்களைக் கண்காணித்துக் கொண்டு இருந்த என் எஸ் சார்.அவர்தான் பள்ளியின் உதவித் தலைமை ஆசிரியர்.

சமாளித்து எழுந்த சரவணன் "என்னை உதைச்சுத் தள்ளி விட்டான் சார்!"என்று புகார் படித்தான்.

"யாருடா?"

"இவன்தான் சார்!" என்று அவனைச் சுட்டினான்.அவனோ குனிந்த தலை நிமிராமல் தேர்வு எழுதுவதிலேயே கவனமாக இருந்தான்.

அவனருகில் என் எஸ் சார் வந்தார். அவன் சட்டைக் காலரைக் கொத்தாகப் பிடித்து அலாக்காகத் தூக்கினார்.

"வாடா!ஹெச் எம் ரூமூக்கு" என்று தரதர வென்று இழுத்துச் சென்றார். அவன் எந்த எதிர்ப்பும் காட்டாமல் அவர் பின்னே சென்றான். தேர்வின் மேல் இருந்த கவனம் சிதறி மாணவர்கள் எல்லோரும் நடப்பதையெல்லாம் ஒரு நாடகம் என்பதைப் போல பார்க்கத் துவங்கினர்.
======================================
அந்தப் பள்ளி  ஊர்க்கோடியில், சுடுகாட்டுக்கு அருகில் இருந்தது. அப்போது 11ஆவது வரை உள்ள உயர்நிலைப் பள்ளி ஆகும். பள்ளியைத் தாண்டிப் போனால் சுடுகாடு. அப்புறம் இஸ்லாமிய மக்களுக்கான புதைகாடு. அப்புறம் கிறித்துவர்களுக்கான புதைகாடு.இந்துக்களிண் சுடுகாட்டுப் பிண வாடையுடன் ஸெர்த்துதான் பாடங்களும் மண்டைக்குள் புக வேண்டும்.

அதன் பின் பகுதியில், ஜான்சன் பேட்டை என்ற குடியிருப்பு. முழுவதும் கிறித்துவ மதத்தினைத் த‌ழுவிய  தலித் சமூகத்தவர் வாழும் பகுதி.

இப்புறம் மூன்று அக்கிரஹாரங்கள். கோட்டை மாரியம்மன் கோவில் அருகில் ஹென்றி அண்டு உல்சி ரொட்டிக்கடை அருகில் முதல் அக்கிரஹாரம் துவங்கிவிடும். ஒரு காலத்தில் அங்கே மாத்வ பிராமணர்கள் (ராவ்ஜிக்கள்) வாழ்ந்த இடம். இரண்டாவது அக்கிரஹாரம் ஸ்ரீலட்சுமி நாராயணப் பெருமாள் கோவில் அருகில் துவங்கி ஆத்தூர் திருப்பம் வரை. அங்கே பெரும்பாலும் ஸ்மார்த்த பிராமணர்கள்(ஐயர்) வசித்துள்ளனர். அதற்கடுத்து செளராஷ்டிரா தெருவரை இருப்பது மூன்றாவது அக்கிரஹாரம். அதில் வைஷ்ணவர்கள் (அய்யங்கார்) வசித்துள்ளனர். அவன் இர‌ண்டாவது அக்கிரஹாரத்தில் பிறந்து வளர்ந்தபோதே அக்கிரஹாரத்தில் பல சாதியினரும் வீடுகள் வாங்கிக் கொண்டோ, வாடகைக்கோ வந்து குடியேறிவிட்டனர்.

பள்ளிக்கூடம் மறவன் ஏரி அருகில் அமைந்து இருந்தது. ஏரிக்குப்பெயர் கொடுத்த மறவன் யார்? அவருடைய சிறப்புக்கள் என்ன என்பது ஆராய வேண்டிய ஒன்று.

தஞ்சை மாவட்டத்தில் எங்கு சென்றாலும் ஐயன் வாய்க்கால், ஐயன் குளம், ஐயன் படித்துறை,ஐயன் பொதுக்கிணறு என்று பெயர் காதில் படும் அந்த ஐயன் கோவிந்த தீட்சதர் என்ற மகான். நாயக்க மன்னர்களின் பிரதம அமைச்சராகப் பதவி வகிததவர்.

அதுபோல மறவனேரிக்குப்பெயர் கொடுத்த வீர மறவர் யார்? தெரியவில்லை.

பள்ளிக்கூடம் ஜானசன் பேட்டைக்கு அருகாமையில் இருந்தது. அக்கிரஹாரத்துப் பையன்கள் பள்ளிக்குச் செல்ல மணிமுத்தாறு குட்டைப் பாலத்தினைத் தாண்டித்தான் செல்ல வேண்டும்.மழை பெய்தால் பாலத்தின் மீது இடுப்பளவு தண்ணீர் ஓடும்.தடுப்பணை பொங்கி வ‌ழிந்து அருவி போலக் கொட்டும்.அப்போதெல்லாம் ரயில்வே பாலத்தின்மீது ஆற்றைக் கடந்து போக வேண்டும். தூரத்தில் டவுன் ஸ்டேஷனில் 'இதோ கிளம்பிவந்து உன்னை நசுக்குகிறேன் பார்' என்று சவால் விட்டு நிற்கும் தொடர் வண்டியைப் பார்த்துக் கொண்டே பாலத்தின் மீது தடத‌டவென்று மகாப் பெரிய புத்தக மூட்டையைத் தூக்கிக்கொண்டு ஓட வேண்டும். உயிர்வதை என்பது என்ன வென்று அப்போது புரியும்.

அந்தப் பள்ளி மாணவர் எண்ணிக்கைக்கு அக்கிரஹாரத்தையும் ஜான்சன் பேட்டையையுமே நம்பி இருந்தது. மற்ற இடைநிலை சாதி மாணவர்கள் குறைவான எண்ணிக்கையிலேயே சேருவார்கள்.

1965ஆம் ஆண்டு இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டம் தீவிரமாக இருந்தது. அவனும் போராட்ட்த்தில் கலந்து கொண்டான்."தமிழ் தாய், இந்தி நாய்" "தமிழ் தாய், இந்தி பேய்"என்ற வாசகங்கள் அவனுடைய பேனாவின் மசியால்தான் எழுதப்பட்டது. அது பின்னர் தமிழகம் எங்கும் பரவியது. பல நாட்கள்,வாரங்கள் பள்ளி கல்லூரிகள் மூடிக் கிடந்தும்,எந்த ஒரு முடிவும் வரவில்லை.

ஒரு நாள் காலைப் பத்திரிகையில், போராட்டக்காரரகள் திருப்பூரில் (ஈரோட்டிலோ?) ஒரு உதவிப்போலீசு அதிகாரியை வண்டிச் சக்கரத்தில்  கட்டி தீயிட்டுக்கொளுத்திய கொடூரச் செயல் வெளியானது. அவர் மூளை மழுங்கிய போராட்டக் கும்பல்காரார்களிடம் தனியாக மாட்டிக் கொண்டார். வண்டிச் சக்கரத்தில் அவரைக் கட்டி, சக்கரத்தை உருட்டி விளையாடியது கூட்டம். அவர் தண்ணீர், தண்ணீர் என்று கதறிய போது வாயில் பெட்ரோல் ஊற்றப்பட்டு கொளுத்தப்பட்டார். 

அரசு தன் பிடியை இறுக்கத் துவங்கியது.

போராட்டம் மாணவர்கள் கையில் இருந்து ச‌மூக விரோதிகளிடம் போய்விட்டது என்பதை நன்றாகவே உணரமுடிந்தது.

அவன் போராட்டத்திலிருந்து விலக முடிவு செய்தான். காரணங்களை எழுதிச் சமர்ப்பித்து விட்டு விடுபட விரும்பினான்.ஆனால் யாரிடம்  சமர்பிப்ப‌து?  தலைமையே இல்லாமல் இயக்கம் பாதை மாறிப் போவது நன்றாகத் தெரிந்தது.

அந்த சமயத்தில் தனி ஆளாகப் பள்ளியில் எல்லோர் முன்னிலையிலும் போராட்டத்தை நிறுத்தக் கூறியவாறு வகுப்புக்குத் திரும்பினான்.

முதலில் அவனுக்கு ஜான்சன் பேட்டை ஆதரவு அளித்தது.

அவர்களில் மூத்த மாணவன் ஒரு 10 இளையவர்களைக் கூட்டிக் கொண்டு உள்ளே வந்தான்.

"ஆமாண்டா! எவனோ போலீசக் கொளுத்த‌றான். நாம கைது கிய்துன்னு அவஸ்தைப் படணுமா? இந்தக் கொடுமைக்கு இந்திக் கொடுமையே தேவலாம்டா"

மறு நாள் பள்ளிக்கு வந்த மாணவர் எண்ணிக்கை கூடியது. தமிழகம் முழுவதும் இதே போல மாணவர்கள் போராட்டத்தைப் புறக்கணிப்பது செய்தியாக வரத் துவங்கியது.போராட்டம் பிசு பிசுத்தது.

அந்தப் பள்ளியில் மைனாரிடிகளான இடைநிலை சாதி மாணவர்களுக்கும், அக்கிரஹார மாணவர்களுக்கும் இடையே ஒரு பனிப்போர் துவங்கியது. ஒரு சில ஜானசன் பேட்டை மாணவர்களும் அவர்களுடன் சேர்ந்துகொண்டனர்.

அப்போது 'அவனு'க்குக் கொடுக்கப்பட்ட பட்டப் பெயர்தான் 'விஷப்பூச்சி'

பள்ளியில் நுழைந்தவுடன் எந்த‌ ஒரு மூலையில் இருந்தாவது 'விஷப்பூச்சி’ வருது உஷார்!' என்று குரல் கேட்கும். அவன் அதையெல்லாம் பெரிது படுத்தமாட்டான்.

சரவணன் என்பவன் பள்ளிக்குப் புதியவன். பள்ளி ஆண்டின் நடுவில்தான் வேறு ஊரில் இருந்து வந்து சேர்ந்தான்.

சரவணனின் தந்தை மாவட்டக் கல்வி அதிகாரி. அவரே தன் அலுவல‌க ஜீப்பில் சரவணனுடன் வந்து இறங்கி, ஆகஸ்டு மாதம் முடிந்து சேர்க்கை அறிக்கை கல்வித்துறைக்கு அனுப்பிய பின்னர், விதிகளைத் தளர்த்தி சரவணனைச் சேர்த்து விட்டார். மீண்டும் சரவணன் பெயரையும் சேர்த்துப் புதிய அறிக்கை, 'சப்பிளிமென்டரி' அறிக்கை, அனுப்பப் ப‌ட்டதாம்.

படிப்பில் ஞானசூன்யம் என்பது ஒருசில நாட்களிலேயே தெரிந்துவிட்டது. பலரும் பேச்சுக் கொடுத்து சரவணன் ஒவ்வொரு வகுப்பிலும் பல ஆண்டுகள் இருந்து நல்ல உறுதியான அஸ்திவாரத்துடன் வந்துள்ளதை அவனிடம் வந்து சொன்னார்கள்.

சரவணனோ சுதந்திரத்திற்கு முன்னும் பின்னும் அரசியல், ஆட்சி அதிகாரங்களை அடைவதில் கவனம் செலுத்திய அரசியல், குடும்பப் பின்னணியில் வந்தவன்.

அவனோ காந்திய வழியில் சுதந்திரத்திற்குப் பாடுபட்ட குடும்பத்தில் வந்தவன்.

முதல்நாளே அவனுக்கும், சரவணனுக்கும் முட்டிக் கொண்டு விட்டது.

கண‌க்கு நோட்டை அவனிடம் கேட்காமலேயே எடுத்து காப்பி பண்ணத் துவங்கினான் சரவணன. தட்டிக் கேட்ட அவனுக்கு முறைப்புத்தான் பதிலாகக் கிடைத்தது.

"நான் யார் தெரியுமில்ல? எங்க‌ அப்பா என்ன போஸ்டு தெரியுமில்ல?.. ஆமா..யாராவது வாலை ஆட்டினா நடக்கிறதே வேற..எவ்வளவு நல்லா படிச்சாலும் எஸ் எஸ் எல் ஸி மார்க் புக்கு எங்க அப்பாவைத் தாண்டித் தாண்டி வரணும்.. அதை நியாபகத்தில் வையுங்கடா கூமுட்டைகளா.."

இதெல்லாம் அக்கிரஹார மாணவர் மத்தியில் ஒரு பயத்தைக்கொடுத்தது. கோபத்தையும் வளர்த்தது. ஆனால் அதை எப்படிச் சொல்வது என்றுதான் தெரியவில்லை.ஆசிரியர்கள் 10க்கு 6 அக்கிரஹாரத்தைச் சார்ந்தவர்களே. அவர்களிடம் சொன்னால் "மோதாதே. மோதினால் அதிகாரி எங்கள் பிழைப்பில் கை வைத்து விடுவான். கிரான்டில் கை வைத்தால் எஙக பிழைப்பு நாறிடும்.ஆகவே பொறுமை. துஷ்டனைக் கண்டால் தூர விலகு.."

இந்தப் பின்னணியில்தான் சரவணன் அவனிடம் உதை வாங்கியது.
===========================
தலைமை ஆசிரியர் அறை வாசலில் அவனை நிறுத்திவிட்டு, என் எஸ் சார் உள்ளே சென்று 10 நிமிடம் சென்று அவன் அழைக்கப்பட்டான்.

"சரவண‌னைக் காலால் உதைத்தாயா?"

"ஆமாம்"

"அவன் யார் என்று தெரியுமல்லவா?"

"தெரியும்"

"நீ செய்த செயலால் நமது மொத்தப் பள்ளியுமே கஷ்டப்படப் போகிறது. உன்னை சஸ்பெண்ட் பண்ணுகிறேன்."

"தேங்ஸ் சார்!"

விறு விறு என்று வெளியேறி வகுப்புக்குச் சென்று தன் பொருட்களை அள்ளிக் கொண்டு வெளியேறினான்.

'என்னடா, என்னாடா நடந்தது?' என்று அவன் பின்னால் ஓடி வந்து மறித்த மாண்வர்களை மீறிக்கொண்டு வீடு வந்து சேர்ந்தான்.

அவன் அப்பாவும் தலைமை ஆசிரியரும் நல்ல நண்பர்கள். அவன் செயலால் த‌னக்கு ஏற்பட்ட தர்ம சங்கடத்தினை அப்பாவிடம் அவர் சொன்னார். அப்பா அதனைச் சரியான கோண‌த்தில் புரிந்து கொண்டார். இறுதித் தேர்வு எழுத அனுமதிப்பதில் எந்தச் சங்கடமும் இல்லை என்றும் தலைமை ஆசிரியர் சொன்னாராம்

இரண்டாவது மாடல் டெஸ்டு நடக்கும் போது இந்த சம்பவம் நடந்தது. மேலும் இரண்டு மாதிரித் தேர்வுகளுக்கு சஸ்பென்ஷன் காரணத்தால் அவன் போகவில்லை. போயிருந்தால் அவன் மாவட்ட அளவிலாவது முதல் மார்க் வாங்கியிருப்பான். இப்போது அவன் மார்க் 404/600 என்ற அளவில் முடங்கியது. அக்காலத்தில்  400 தாண்டுவதே பெரிய வெற்றிதான்.

அந்த அவன் அடியேன்தான் என்பதைப் பணிவன்புடன் தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்!

வாழ்க வளமுடன்!
ஆக்கியோன்: கே.முத்துரமகிருஷ்ணன் (லால்குடி)
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
3

என்ன நடந்தது லிமோ காரில்?

S. சபரி நாராயணன், சென்னை. மொழியாக்கம் மட்டும் அடியேனுடையது
A limousine (or limo) is a luxury sedan or saloon car, especially one with a lengthened wheelbase or driven by a chauffeur. Few stretch limousines are sold new to private individuals. In addition to luxuries, security features such as armoring and bulletproof glass are available. மேலே படத்தில் உள்ளதுதான் லிமோ கார்.
-----------------------------------------------------------------------------------
என்ன நடந்தது லிமோ காரில்?

அதிக தூரம் பயணிக்க இருந்த போப்பாண்டவரின் உடைமைகளை (luggage) லிமோ காரில் ஏற்றிய ஓட்டுனர், அப்போதுதான் கவனித்தார், போப்பாண்டவர் காரின் முன் கதவருகே இன்னும் நின்று கொண்டிருந்தார்.

பதறி அடித்து ஓடிவந்த ஓட்டுனர், “மன்னிக்க வேண்டும் புனிதரே! உங்கள் சீட்டில் நீங்கள் அமர்ந்தால், நாம் புறப்படலாம்”

“ஒரு உண்மையைச் சொல்கிறேன். கார் ஓட்டுவது என்றால், எனக்குக் கொள்ளை பிரியம். நன்றாகவும் ஓட்டுவேன். ஆனால் என் பதவி கருதி கடந்த பத்தாண்டுகளாக என்னை யாரும் விடுவதில்லை. அதனால் இன்று காரை நானே ஓட்டுவதாக உள்ளேன்.

“மன்னிக்கவும் புனிதரே, உங்களுக்கு ஏதாவது நேர்ந்தால் அல்லது நீங்கள் வாகனம் ஓட்டியது தெரிந்தால், என் உத்தியோகத்தைக் காலி செய்து விடுவார்கள்.”

“கவலைப் படாதே, அதை நான் பார்த்துக்கொள்கிறேன்!” என்று சொல்லிக்கொண்டே அவனிடம் சாவியை வாங்கிய போப்பாண்டவர் வண்டியின் ஓட்டுனர் இருக்கையில் ஏறி அமர்ந்து விட்டார்.

வேறு வழியில்லாமல் ஓட்டுனர் ஏறி பின் இருக்கையில், அதாவது போப்பாண்டவர் எப்போதும் அமரும் இருக்கையில் அமர்ந்து விட்டார்.

வண்டி கிளம்பியது. சற்று தூரம் சென்று வண்டி நெடுஞ்சாலையை அடைந்த பிறகுதான் அது நடந்தது. ஓட்டுனரின் முகத்தில் வருத்தமும் பயமும் ஒரு சேரவந்து குடிகொண்டது.

வண்டியை 200 கிலோ மீட்டர் வேகத்தில் போப்பாண்டவர் ஓட்டத் துவங்கினார்

ஓட்டுனர் சற்றுப் பதறி, “ஐயா புனிதமானவரே.....இத்தனை வேகம் வேண்டாம். மெதுவாகச் செல்லுங்கள். 100 கிலோ மீட்டர் வேகத்திற்கு மேல் செல்லவே கூடாது.

போப்பாண்டவர், அவனுடைய பேச்சைக் காதில் வாங்கிக் கொள்ளவில்லை. தொடந்து அதே வேகத்திலேயே சென்று கொண்டிருந்தார்.

அதீத சங்கு ஒலியுடன் ஒரு காவல்துறை வாகனம் துரத்திக்கொண்டு வருவது தெரிந்தவுடன், போப்பாண்டவர் வண்டியின் வேகத்தை உடனே குறைத்து, சற்று தூரம் சென்று வண்டியை நிறுத்தினார்.

“கடவுளே, இன்று என் ஓட்டுனர் உரிமமும் உத்தியோகமும் ஒன்றாகக் காலியாகப் போகிறது.” என்று ஓட்டுனர் தன் மனதிற்குள் பதைபதைத்தார்.

அருகே வந்த போலீஸ்காரர், ஓட்டுனரையும் வண்டிக்குள் அமர்ந்திருப்பவரையும் ஒருமூறை பார்த்துவிட்டு, அருகில் நின்று கொண்டிருந்த தனது மோட்டார் சைக்கிளிற்குச் சென்று, ஓயர்லெஸ் கருவியின் மூலம் தனது அலுவலகத்தைத் தொடர்பு கொண்டார். எடுத்த ஆப்பரேட்டரிடம், தலைமை அதிகாரிக்கு (Police Chief) இணைப்புக் கொடுக்கச் சொன்னார்.

கொடுக்கப் பெற்றது.

“அய்யா, இருநூறு கிலோ மீட்டர் வேகத்தில் பறந்த வாகனத்தைப் பிடித்து நிறுத்தி வைத்திருக்கிறேன்.”

“ஆசாமியை, இங்கே பிடித்துக் கொண்டு வா!”

“நாம் அப்படிச் செய்ய முடியாது அய்யா! அவர் மிகவும் முக்கியமானவர்”

“என்ன சொல்கிறாய் நீ?”

போலீஸ்காரரின் குரலில் சற்று நடுக்கம் தெரிந்தது. “உண்மையைத்தான் சொல்கிறேன். அவர் நம் அனைவருக்கும் அதி முக்கியமானவர்!

“யார் மேயரா?”
“இல்லை அவரையும் விடப் பெரியவர்!”

“அமைச்சரா?”
“இல்லை அவரையும் விடப் பெரியவர்!”

“செனேட் அவை உறுப்பினரா?”
“இல்லை அவரையும் விடப் பெரியவர்!”

“பிரதமாரா?”
“அவரையும் விடப் பெரியவர்!”

“யாரய்யா, சொல்லித்தொலை!”

“கடவுள் என்று தோன்றுகிறது”

“எதை வைத்துச் சொல்கிறாய்?”

“போப் ஆண்டவரே டிரைவர் சீட்டில் ஆமர்ந்து வண்டியை ஓட்டிக் கொண்டி ருக்கிறார்!”
--------------------------------
அனுப்பியது: S. சபரி நாராயணன், சென்னை. மொழியாக்கம் மட்டும் அடியேனுடையது
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 4

  காணொளி
திருப்பாவைப் பாசுரங்கள் மூன்று. அனுப்பி வைத்தவர்   “கண்ணா 79 ”

--------------------------------------------------------------------------------
வாழ்க வளமுடன்!