கண்ணதாசன்: பூஜைக்கு வந்த மலரே வா! பூமிக்கு வந்த நிலவே வா!

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
கண்ணதாசன்: பூஜைக்கு வந்த மலரே வா! பூமிக்கு வந்த நிலவே வா!

நேற்றையப் பதிவைப் படித்துவிட்டு, சகோதரி ஒருவர் கேட்டிருந்தார்:

// கவியரசரோட அழகான பாடல் ஒண்ணு அறிமுகப்படுத்தினதுக்கு நன்றி. இரவோடு இரவாக ஓடிப்போய் விடக்கூடாது.இது எல்லாப் பெண்களுக்குமே உள்ள நியதி என்று ஏன் பெண்களை மட்டும் சொல்றீங்க? ஆண்களுக்கு அதில் சம்பந்தம் இல்லையா? அவர்கள் ஓடிப்போனால் மட்டும் நியாயமா?//////

நல்ல கேள்வி !

அதற்குப் பதில் சொல்ல வேண்டியது எனது கடமை. பதிலை சற்று விரிவாகவே சொல்ல வேண்டிய நிலைமை. அதனால் விரிவாகவே எழுதுகின்றேன்.

இறைவன் படைப்பில் ஆணும், பெண்ணும் சமம்தான். ஆணிற்கு உடல் வலிமையைக் கொடுத்த கடவுள். பெண்ணிற்கு மன வலிமையைக் கொடுத்தார்.

இன்ன பிற படைப்புக்களிலும் கடவுள் சமத்துவத்தையே கடைப்பிடித்துள்ளார்.

ஆடு, மாடு, மான் இவைகளுக்குக் கொம்பைக் கொடுத்த இறைவன், குதிரைக்கு மட்டும் ஏன் கொம்பைக் கொடுக்கவில்லை?

குதிரைக்கு வலிமையைக் கொடுத்துள்ளார். (Power - அதைத்தான் நாம் horse power என்கின்றோம்) அதோடு கொம்பையும் கொடுத்திருந்தால் என்ன ஆகும்? சற்று யோசித்துப் பார்க்க வேண்டும்!

இதைக் கேட்ட என் நண்பர் ஒருவர், "சரி, கடவுள், கழுதைக்கு ஏன் கொம்பைக் கொடுக்கவில்லை என்றார்?"

நான் சொன்னேன்,"கடவுள் கழுதைக்குக் காலில் பலத்தைக் கொடுத்துள்ளார். உதை வாங்கியவர்களைக் கேட்டுப் பாருங்கள். தெரியும்!"

அதனால் தான் கடவுளுக்கு விருப்பு, வெறுப்பு இல்லாதவர் (Likes and dislikes) என்று பெயர். வள்ளுவரும் அதைத்தான் சொல்கிறார். "வேண்டுதல்
வேண்டாமை இலான் அடி சேர்ந்தார்க்கு யாண்டும் இடும்பை இல!" என்று
அவர் கடவுளைச் சிறப்பித்துச் சொல்கின்றார்.

நமது பண்டைய ஜோதிட நூல்களான சரவளி, காலப்பிரசிகா, கேரள
மணிகண்ட ஜோதிடம், புலிப்பாணி ஜோதிடம், அகத்தியர் ஜோதிடம் ஆகியவையும் அதைத்தான் சொல்கின்றன.

ஜாதகத்தில் எல்லோருக்கும் அஷ்டவர்கத்தில் மொத்தப் பரல்கள் 337தான்.அது மாறாது. (It is constant to everyone) சந்தேகம் இருப்பவர்கள் கணினியில் தங்கள் ஜாதகத்தை அடித்து பார்த்துத் தெரிந்து கொள்ள வேண்டுகிறேன்

ஜோதிடத்தின் மீதே சந்தேகம் இருப்பவர்கள் திரு பெங்களுர் வெங்கட்ராமன் அவர்கள் எழுதிய (How the planets are influencing human life) நூலைப் படித்துப் பார்க்க வேண்டுகிறேன்.

ஆகவே ஆணும் பெண்ணும் சமம்தான். ஆனால் நம் இலக்கியங்கள் பெண்ணை மிகவும் உயர்வாகச் சொல்கின்றன.

"மங்கையராய்ப் பிறப்பதற்கே மாதவம் செய்திடல் வேண்டுமம்மா!" என்று பாரதி சொன்னார்.

God could not be every where, so he made mothers என்று ஒரு படித்த ஞானியும் சொன்னார்

கவியரசர் கண்ணதாசன் அவர்களும் பெண்மையின் உயர்வைப் பல பாடல்களில் சிறப்பாக எழுதியுள்ளார். அவைகள் இந்த தொடரில் பிறகு வரும்.

"பூஜைக்கு வந்த மலரே வா!
பூமிக்கு வந்த நிலவே வா"

என்று பெண்ணை மலராகவும், நிலவாகவும் அவரால்தான் நினைக்க முடிந்தது.

நிற்க, நீங்கள் கேட்ட கேள்விக்கு வருகிறேன்.

கவிஞர் தான் வாழ்ந்த காலத்திலிருந்த சூழ்நிலையையும், படக் காட்சியின் சூழ்நிலையையும் மனதில் வைத்து அந்தப் பாடலை எழுதினார்.

அப்போது பல பெண்கள் அதிகம் படித்திராமலும், வேலைக்குச் செல்லாமலும் இருந்த காலம். தன் காலிலேயே பெண் தானாக நிற்க முடியாத நிலைமை.

அத்தகைய நிலையில் உள்ள பெண் வழி தவறிப்போனால் - போகின்ற காதல்பாதை சரியாக அமையாவிட்டால் அவளை அழைத்துச் சென்றவனை விட அவளுக்குத்தான் துக்கம் அதிகம் ஏற்படும்.

அவள்தான் திசையறியாமல் திகைத்துக் கலங்கி நிற்க நேரிடும். ஆணிற்கு அன்றைய நாளில் பெரிய பாதிப்பு ஒன்றும் ஏற்பட வாய்ப்பில்லாத நிலமை. துண்டை உதறித் தோளில் போட்டுக் கொண்டு போய் விடுவான்

அந்த நியதியைப் பெண் கடைப்பிடித்தல் நலமானது என்பதால்தான் கவியரசர், நாட்டோரைச் சாட்சி வைத்து வந்து விடவா? என்று எழுதினார்.

சகோதரிக்கு விளக்கம் போதுமென்று எண்ணுகிறேன்.

இதேபோல கவியரர் எழுதிய வேறு ஒரு பாடலுக்கு ஆண்கள் பலர் சேர்ந்து, அவரை மொய்த்துக் கொண்டு கேள்விகள் கேட்ட சம்பவம் ஒன்றும் உண்டு.

பாட்டை பாருங்கள்:

“நீ இல்லாத உலகத்திலே நிம்மதி இல்லை
உன் நினைவில்லாத இதயத்திலே
சிந்தனை இல்லை ..
சிந்தனை இல்லை

காயும் நிலா வானில் வந்தால்
கண்ணுறங்கவில்லை
காயும் நிலா வானில் வந்தால்
கண்ணுறங்கவில்லை
உன்னைக் கண்டு கொண்ட
நாள் முதலாய் பெண்
உறங்கவில்லை ..
பெண் உறங்கவில்லை

உன் முகத்தைப் பார்ப்பதற்கே கண்கள் வந்தது
உன் மார்பில் சாய்வதற்கே உடல் வளர்ந்தது
கன்னி மனம் உனக்கெனவே காத்திருக்குது
கன்னி மனம் உனக்கெனவே காத்திருக்குது

இந்தக் காவல் தாண்டி
ஆவல் உன்னைத்
தேடி ஓடுது ..
தேடி ஓடுது

பொன் விலங்கை வேண்டுமென்றே
பூட்டிக் கொண்டேனே
உன்னைப் புரிந்தும் கூட சிறையில்
வந்து மாட்டிக் கொண்டேனே
இன்று நாளை என்று நாளை
எண்ணுகின்றேனே
இன்று நாளை என்று நாளை
எண்ணுகின்றேனே

நான் என்றும் உந்தன் எல்லையிலே
வந்திடுவேனே ..
வந்திடுவேனே
நீ இல்லாத உலகத்திலே நிம்மதி இல்லை
உன் நினைவில்லாத இதயத்திலே
சிந்தனை இல்லை.
சிந்தனை இல்லை!

(திரைப் படம்: தெய்வத்தின் தெய்வம்
பாடியவர்: பி.சுசீலா, இசை: ஜி.ராமனாதன்
பாடலாக்கம்: கண்ணதாசன்)

இந்தப் பாட்டைக் கேட்டுவிட்டு பல இளைஞர்கள் கூடிக் கவியரசர் அவர்களைப் பிடித்துக் கொண்டு பல கேள்விகள் கேட்டார்கள்

அவர்கள் என்ன கேட்டார்கள்? அதற்குக் கவியரசர் என்ன பதில் சொன்னார் - என்பதை அடுத்துக் கொடுத்துள்ளேன்!

பாடலின் முதல் பன்னிரெண்டு வரிகளைப் பாருங்கள்.

நீ இல்லாத உலகத்திலே நிம்மதி இல்லை
உன் நினைவில்லாத இதயத்திலே
சிந்தனை இல்லை ..
சிந்தனை இல்லை
காயும் நிலா வானில் வந்தால்
கண்ணுறங்கவில்லை
காயும் நிலா வானில் வந்தால்
கண்ணுறங்கவில்லை
உன்னைக் கண்டு கொண்ட
நாள் முதலாய் பெண்
உறங்கவில்லை ..
பெண் உறங்கவில்லை.

இளைஞர்கள் கேட்டது இதுதான்:

உணர்வுகள் என்பது ஆண், பெண் என்று இருபாலருக்கும் பொதுவானதுதானே! அப்படியிருக்கையில்,உன்னைக் கண்டு கொண்ட நாள் முதலாய் பெண் உறங்கவில்லை" என்று நீங்கள் பெண்ணை மட்டும் எப்படிச் சிறப்பித்துக் கூறலாம்? அதே காதல் உணர்வினால் அவளுடைய காதலனும் பாதிக்கப்பட்டிருக்க மாட்டானா - சொல்லுங்கள்?"

இவள் உறங்காதது போல அவனும் உறங்கியிருக்க மாட்டானில்லையா? அப்படியிருக்கும்போது பெண் உறங்கவில்லை என்று பெண்ணை மட்டும் ஏன் உயர்த்தி எழுதினீர்கள்? காதல் உணர்வில் அதிகமாகப் பாதிக்கப்பட்டுத் தூக்கமின்றித் தவிப்பவன் ஆண்தான் - அது உங்களுக்குத் தெரியாதா?"" என்று கேட்டுத் துளைத்து எடுத்து விட்டார்கள்.

அவர் நடத்திக் கொண்டிருந்த தென்றல் என்ற பத்திரிக்கை மூலமாகத்தான்
இந்தக் கேள்வியைப் பல ஆண் வாசகர்கள் கேட்டு எழுதியிருந்தார்கள்.
கடிதங்கள் நூற்றுக் கணக்கில் வந்து குவிந்து விட்டது.

நம் கவியரசர் அவர்கள் நல்லதாக ஒரு பதிலைக் கொடுத்து அனைவரையும் சமாதானமடையச் செய்தார்.

அதற்கு முன் வெளிவந்திருந்த வானம்பாடி என்ற படத்தில் தான் எழுதியிருந்த பாடல் ஒன்றை மேற்கோள் காட்டிப் பதிலை எழுதியிருந்தார்.

"கடவுள் மனிதனாகப் பிறக்க வேண்டும் - அவன்
காதலித்து வேதனையில் வாட வேண்டும்!
பிரிவென்னும் கடலினிலே மூழ்க வேண்டும் - அவன்
பெண்ணென்றால் என்னவென்று உணர வேண்டும்!"

என்று துவங்கும் பாடல் அது. அந்தப் பாட்டின் இடையில்

"அவனை அழைத்துவந்து
ஆசையில் மிதக்க விட்டு
ஆடடா ஆடு என்று
ஆட வைத்துப் பார்த்திருப்பேன்!

படுவான் துடித்திடுவான்
பட்டதே போதுமென்பான்
பாவியவன் பெண்குலத்தைப்
படைக்காமல் நிறுத்தி வைப்பான்!"

என்ற வரிகள் வரும். அதைச் சுட்டிக் காட்டிக் கவியரசர் இப்படி எழுதினார்.

"பெண் குலத்தைப் படைப்பதை நிறுத்திவை" என்று ஒரு காதலன் துக்க உணர்வு மேலோங்கிப் பாடுவதாக எழுதியிருந்தேன்.அவன் ஒருவனுடைய உணர்வுகளுக்காக மொத்த பெண் குலமும் என்ன செய்யும்? கடவுளென்ன
அவன் வைத்த ஆளா? இவனுக்காக அவர் எப்படி பெண்களைப் படைப்பதை நிறுத்துவார்?.

இதையே ஒரு பெண் குரல் கொடுத்து ஆண்களைப் படைப்பதை நிறுத்து கடவுளே என்றால் என்ன ஆகும்?

ஆனாலும் அவன் பாட்டில் தவறு இல்லை தன் உணர்வுகளின் தாக்கத்தினால் அவன் அப்படிப் பாடுகின்றான். அவனுடைய சூழ்நிலை அப்படி.

அதே போன்ற சூழ்நிலையில் தான் அந்தப் பெண்ணும், தன் உணர்வுகள் மேலோங்கப் பெண் உறங்கவில்லை என்கிறாள்!

அதைத் தவறென்று நீங்கள் சொல்வீர்கள் என்றால், இதுவும் தவறுதான். அது தவறில்லை என்றால் இதுவும் தவறில்லை. என்ன சொல்கிறீர்கள்?" என்று
வந்த எதிர்ப்பிற்கு சரியான கேள்வி ஒன்றைக் கேட்டு அவர்களையே உணரவைத்தார்.

மேலும் அதன் தொடர்ச்சியாக அடுத்து வந்த தென்றல் இதழில் இப்படி எழுதினார்.

"இந்த வானம்பாடிப் படப்பாடல் வந்த போது ஒரு பெண் கூட என்னைக் கேள்வி கேட்கவில்லை. நீங்கள் எத்தனையோ பேர் கேட்டு எழுத நான் பதில் சொன்னேன்.
உங்களுக்கு மேலும் ஒன்று சொல்வேன். உணர்வுகள் பொதுவானவை. உணர்வுகளுக்கு ஆண், பெண் என்கின்ற பேதம் கிடையாது! திரைப்படப் பாடல்கள் எல்லாம் படத்தின் சூழ்நிலைக்கு, நாயகன், நாயகியின் மன உணர்வுகளுக்கு எழுதப்படுபவை.அவைகளை நீங்கள் அந்தப் பாத்திரங்களின் தன்மையோடு மட்டுமே எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்"

என்ன நிதர்சனமான உண்மை!
----------------------------------------------------------------------------
இந்தப் பாடல் ஒலிப்பதிவின் போது ஒரு சுவாரசியமான நிகழ்வு நடந்தது.

பாடலை எழுதிக் கொடுத்துவிட்டு ஒலிப்பதிவு அரங்கவாயிலில் கவியரசர் தன் நண்பர் ஒருவருடன் பேசிக் கொண்டிருந்தார்.

அப்போது பாடலைப் பாடுவதற்குத் தன்னைத் தயார் செய்து கொண்டிருந்த பாடகர். திரு.டி.எம்.எஸ். பாட்டில் உள்ள ஒரு சொல்லைக் கண்டு திடுக்கிட்டு, இசையமைப்பாளரிடம் போய் அதைக் காட்டி "இந்தப் பாட்டை நான் பாட விரும்பவில்லை என்றார்!"

கவியரசர் முதலில் எழுதியிருந்த வரிகள் இதுதான்.

"கடவுள் மனிதனாகப் பிறக்க வேண்டும் - அவன்
காதலித்து வேதனையில் சாக வேண்டும்....."

அதிர்ச்சியடந்த இசையமைப்பாளர், அதை வாங்கிப் பார்த்துவிட்டு "ஏன் என்றார்?"

திரு.டி.எம்.எஸ் சொன்னார். "என்னைப் பாட வைப்பதே இறைவன்தான் என்று நம்பிக் கொண்டிருப்பவன் நான். எனவே அவரைச் சாகச் சொல்லி நான் எப்படிப் பாடுவது? "

விஷயம் கவியரசரின் காதுகளுக்கு உடனே எட்டியது.திரு.டி.எம்.எஸ். அவர்களின் கருத்து சரிதான் என்றுணர்ந்த கவியரசர், எந்தவித தன்முனைப்புமில்லாமல் அந்த வார்த்தையை மாற்றி எழுதிக் கொடுத்தார்.

சாக என்றிருந்த வார்த்தை வாட என்று மாற்றப்பட்டது!

பாடலின் வரி இப்படி மாறியது

காதலித்து வேதனையில் சாக வேண்டும்!
என்றிருந்த வரி
காதலித்து வேதனையில் வாட வேண்டும்!
என்று மாறியது.

(தொடரும்)
-----------------------------------------------------
முழுப்பாடலையும் கீழே கொடுத்துள்ளேன் இதில் உங்களுக்குப் பிடித்த இரண்டு வரிகளை எழுதுங்கள்

"கடவுள் மனிதனாகப் பிறக்க வேண்டும் - அவன்
காதலித்து வேதனையில் வாட வேண்டும்!
பிரிவென்னும் கடலினிலே மூழ்க வேண்டும் - அவன்
பெண்ணென்றால் என்னவென்று உணர வேண்டும்!

(கடவுள்)

எத்தனை பெண் படைத்தான்
எல்லோர்க்கும் கண் படைத்தான்
அத்தனை கண்களிலும்
ஆசையெனும் விஷம் கொடுத்தான் - அதை

ஊரெங்கும் தூவி விட்டான்
உள்ளத்திலே பூச விட்டான்
ஊஞ்சலை ஆட விட்டு
உயரத்திலே தங்கி விட்டான்....

அவனை அழைத்துவந்து
ஆசையில் மிதக்க விட்டு
ஆடடா ஆடு என்று
ஆட வைத்துப் பார்த்திருப்பேன்!

படுவான் துடித்திடுவான்
பட்டதே போதுமென்பான்
பாவியவன் பெண்குலத்தைப்
படைக்காமல் நிறுத்தி வைப்பான்!

(கடவுள்)

படம் வானம்பாடி (வருடம் 1962)
______________________________________________________________


வாழ்க வளமுடன்!