ஆயிரம் ஏக்கர்களைப் பறிகொடுத்த இளைஞன்!

அந்த இளைஞனுக்கு அப்போது இருபது வயது. துள்ளும் வயது.
மிடுக்கான வயது. ஓடுகிற பாம்பை மிதிக்கின்ற வயது. பல கனவுகளோடு
வாழ்க்கையை எதிர் நோக்குகின்ற வயது. எப்படி வேண்டுமென்றாலும்
வைத்துக் கொள்ளூங்கள்.

இன்றையக் கதையின் நாயகன் அவன்தான்.

பெயர்?

பெயரெல்லாம் முக்கியமில்லை. நாயகன் என்று வைத்துக்கொள்ளுங்கள்

செட்டிநாட்டுப் பகுதியில் பெரிய செல்வந்தர் வீட்டில் பிறந்தவன் அவன்
அவன் பிறந்தபோது அவன் குடும்பத்தினருக்கு 3,000 ஏக்கர்கள் விளை
நிலங்கள் சொந்தமாக இருந்தன. அதில் அவன் பங்கு மட்டும் ஆயிரம்
ஏக்கர்

அவன் வாழ்க்கையில் கிரகங்கள் எப்படி சதிராட்டம் ஆடின என்பதுதான்
இன்றையக் கதை. சுவாரசியமாக இருக்கும். சுவாரசியத்தை மட்டும்
இப்போது பார்ப்போம்.

காலம்: 1941ஆம் ஆண்டு! ஏ.வி.எம்மின் சபாபதி திரைப்படம் வெளிவந்து
சக்கைபோடு போட்டுக்கொண்டிருந்த காலம். அந்த சபாபதி படத்தில்
வரும் நாயகன் T.R. ராமச்சந்திரனைப் போலவே நமது நாயகனும் எந்தக்
கவலையும் இல்லாமல் வளர்ந்தான்.

வளர்ந்தான் என்பதைவிட, வளர்க்கப்பட்டான் என்று சொல்ல வேண்டும்

சீமான் வீட்டுப்பிள்ளைகள் எல்லோரும் அந்தக் காலகட்டத்தில் எப்படி
வளர்க்கப் பட்டார்களோ அப்படி அவனும் வளர்க்கப்பட்டான்.

காலை, மாலை நேரங்களில் டென்னிஸ் கோர்ட்டில் இருப்பான். மற்ற
நேரங்களில் சீட்டாட்டம். அவனைச் சுற்றிலும் பெரிய நண்பர்கள் வட்டம்.

டென்னிஸ் ராக்கெட் எல்லாம் அப்போது லண்டனில் இருந்து வரும்.
அதற்கான பிரத்தியேகக் கடை ஒன்று சென்னை மவுண்ட் ரோட்டில்,
P.R.R & Sons அருகே இருந்தது.

அவன் வாழ்வில் ஒரு பெரிய சோகம் இருந்தது. அதை அவன் உணர்ந்து
வருந்தாமல் இருக்கும்படியாக வளர்க்கப்பட்டான்.

ஆமாம் அவனுக்குத் தந்தை இல்லை.தன் தாயின் கருவறையில் அவன்
இருக்கும்போதே அவனுடைய தந்தை காலமாகிவிட்டார். கார் விபத்தில்
இறந்து விட்டார்.

அவன் தாயாரின் பெயர் லக்ஷ்மி ஆச்சி. சிவந்த மேனி. சுருள் சுருளாகக்
கற்றை முடி. மிகவும் அழகாக இருப்பார்கள். அவன் தந்தையாரோ அதற்கு
நேர் மாறாக வஞ்சிக்கோட்டை வாலிபன் படத்தில் வரும் P.S. வீரப்பா
வைப் போல கறுப்பாக இருப்பார்.

அவன் தந்தையார் கார் விபத்தில் இறந்தபோது அவருடைய வயது 25 தான்.

அவனுடைய தாயாரின் வயது 23. இளம் வயதிலேயே கணவனைப் பறி
கொடுத்த அந்த மாதரசியைக் கட்டிக்கொண்டு, அவளுடைய உறவினர்கள்
எல்லாம் ஓ'வென்று கதறி அழுதார்கள்.

அவர்கள் அழுகையின் சத்தம் கேட்டுக் காலன் பயப்படவில்லை. அதோடு
இறந்த மனிதனையும் திருப்பிக் கொடுக்கவில்லை.

அந்த அபலைக்கு அப்போது கையில் ஐந்து வயதில் ஒரு பெண் குழந்தை.
அதோடு வயிற்றில் இரண்டு மாதக் கர்ப்பத்தில் ஒரு குழந்தை. கர்ப்பத்தில்
இருந்த அந்தக் குழந்தைதான் நம் நாயகன்.

அந்தக்காலத்து செட்டிநாட்டு வழக்கப்படி, கணவன் இறந்த மூன்றாம் நாள்
அவளை முழு விதைவையாக்கும் சடங்கு நடக்க இருந்தது.

அவளிடம் திருமாங்கல்யத்தைக் கழற்றி வாங்க வேண்டும். வெண்ணிற
ஆடைகளைக் கொடுத்து அவளை அணிந்து கொள்ளச் செய்ய வேண்டும்.
அப்படிப் பட்ட சூழ்நிலைக்கு ஆளாகும் இளம்பெண்கள் தரையில் விழுந்து
புரண்டு கதறி விடுவார்கள். பார்க்கப் பரிதாபமாக இருக்கும். அந்த சமயத்தில்
வீட்டிற்குள் ஆடவர்களும், இளகிய மனம் படைத்த பெண்களும் இருக்க
மாட்டார்கள். வெளியேறிவிடுவார்கள். சடங்கு முடிந்து எல்லாம் சரியான
பிறகு திரும்பி வருவார்கள்.

உறவினர்களில் வயதில்மூத்த விவதைப்பெண் ஒருத்திதான் அதைச் செய்வார்

வந்தவர், லக்ஷ்மி ஆச்சியைக் கேட்டார்.

"ஏன்டி, நாள் எல்லாம் ஒழுங்காக இருக்கிறதா?"

புரிந்து கொண்ட லக்ஷ்மி ஆச்சி மெல்லிய குரலில் பதில் சொன்னார்.

"இல்லை, இரண்டுமாதமாக முழுகாமல் (முழுக்கு இல்லாமல்) இருக்கிறேன்!"

சடங்கு நிறுத்தப்பட்டது. வயிற்றில் குழந்தையோடு இருக்கும் பெண்ணிற்கு
விதவைக் கோலத்தைக் கொடுப்பதில்லை. அப்படி ஒரு தள்ளுபடி!
(concession)

அன்றிலிருந்து சுமார் எட்டு மாதகாலம் கழித்து நமது நாயகன் பிறந்தான்

14.8.1921ஆம் ஆண்டு மாலை 5:52 மணிக்கு மூல நட்சத்திரத்தில் நமது
நாயகன் ஜனனம் ஆனான். லக்கினம் மகரம். (ஜாதகம் கீழே உள்ளது)
===================================================================
முதலில் சுப நிகழ்ச்சியாக, பிறந்த குழந்தையை, அதன் ஆயா வீட்டில்
(பாட்டி வீட்டில்) இருந்து அழைத்து வரும் வைபவம் நடந்தது. பாட்டி
வீட்டில் தங்கத்தாலும் வைரத்தாலும் குழந்தைக்கு மெருகேற்றியிருந்தார்கள்.

"பாவம் லக்ஷ்மி. அவளுக்கு ஆண் குழந்தை பிறந்தது இறைவனின்
கருணை!" என்று பலரும் மகிழும் வண்ணம் அந்த வைபவம் நடந்தது.
ஆடம்பரமில்லாமல், வந்தவர்களுக்கு விருந்து பறிமாறப்பெற்றது.

அதற்குப் பிறகு ஒரு மாதம் கழித்து, நமது நாயகனின் தாயாருக்கு விதவைச்
சடங்கு நடந்தேறியது.

பதினெட்டாயிரம் சதுர அடியில் பெரிய வீடு. கூட்டுக் குடும்ப வாழ்க்கை.
மாமனார், மாமியார், மூன்று கொழுதனார்கள், அவர்களின் மனைவி மக்கள்
ஆறு பணியாட்கள் என்று வீடு கலகலப்பாக இருந்ததால் லக்ஷ்மி ஆச்சியும்
தன் தலைவிதியை நொந்து நூலாகாமல், ஒதுக்கி வைத்துவிட்டு, சவாலை
ஏற்றுக் கொண்டு தன் குழந்தைகளுக்காக வாழ்க்கையை எதிர் கொண்டார்.

அபரிதமான செல்வம் அதற்குத் துணையாக நின்றது.

தன்பிள்ளைகள் இரண்டையும் செல்லமாக வளர்த்தார். காலைப் பலகாரமாக
இட்லி, தோசை இருக்காது. தினமும் நெய் அல்லது எண்ணெயில் செய்த
வடை, வெள்ளைப் பணியாரம், அரிசி உப்புமா, பூரிமசால் என்று விதம்
விதமான பலகாரங்களைச் செய்து கொடுப்பார்.

ஆச்சியின் மகளூக்குப் பதினான்கு வயதில் திருமணம் நடந்தது.

அதற்குப் பிறகு இரண்டு வருடத்தில் மகனின் திருமணத்தில் மகிழ்ந்தார்

31.3.1931ஆம் ஆண்டு நமது நாயகனுக்குத் திருமணம். மாப்பிள்ளைக்
கோலத்தில், ஷெர்வானி ஆடை, தலையில் டர்பன் என்று கன ஜோராகக்
காட்சியளித்தான். அப்போது அவனுக்கு வயது பத்து!

உறவுப் பெண்ணைத்தான் மணந்து கொண்டான்.

அக்காலத்தில் பத்து வயது, பன்னிரெண்டு வயதுக் குழந்தைத் திருமணம்
என்பது சர்வ சாதாரணமாக நடக்கும் நிகழ்வுகள்.

ஒவ்வொரு வீட்டிலும் திருமணமான குழந்தை ஜோடிகள், மூன்று அல்லது
நான்கு ஜோடிகள் இருக்கும். வீட்டிற்குப் பின்புறம் அல்லது பக்கவசத்தில்
இருக்கின்ற தோட்டத்தில் அக்குழந்தைகள் ஒன்று சேர்ந்து விளையாடுவார்கள்.

பையன்கள் எல்லாம் மரம் ஏறி அல்லது சுவற்றில் ஏறி அல்லது ஓடிபிடித்து
விளையாடுவார்கள். பெண் குழந்தைகள் எல்லாம் தரையில் கோடு கிழித்துப்
பாண்டி ஆட்டம் ஆடுவார்கள்.

அப்படி ஆடும் போது கழுத்தில் அணிந்திருக்கும் ஆறு பவுன் அல்லது
பத்துப் பவுன் அளவு திருமாங்கல்யச் சங்கிலிகள் இடைஞ்சலாக இருக்கும்
என்பதால், அவற்றைக் கழற்றி அருகில் இருக்கும் மரக் கிளைகளின்
கொம்புகளில் மாட்டி வைத்துவிட்டு, வெறும் கழுத்தோடு விளையாடுவார்கள்.

ஆட்டம் முடிந்து, வீட்டிற்குள் திரும்பும்போது, அவற்றை எடுத்து மீண்டும்
கழுத்தில் அணிந்து கொள்வார்கள். சமயத்தில் மறந்து விட்டுப்போய், உள்ளே
திட்டு வாங்கிய கதைகளும் உண்டு.

அதெல்லாம் உப கதைகள். அது போன்ற உபகதைகள் பல உள்ளன!
வேறு ஒரு சந்தர்ப்பத்தில் அவற்றை விவரிக்கிறேன். இப்போது மெயின்
கதைக்குப் போவோம்!
------------------------------------------------------------------------------------------------
ஜாதகன் பிறந்தபோது அவனுடைய தசா இருப்பு. கேது திசையில் 29 நாட்கள்
மட்டுமே. அதற்குப் பிறகு சுக்கிர திசை.

20 வருடம் முழுமையாக சுக்கிர திசை.

குட்டிச்சுக்கிரன் கூடிக்கெடுக்கும் என்பார்கள்.அதாவது சிறுவயதில் வரும்
சுக்கிரன் ஜாதகனைக் கெடுத்துவிட்டுப் போய்விடுவான் என்பார்கள்

நமது நாயகனின் வாழ்க்கையில் முதலில் சுக்கிரன் விளையாடினான். நாயகனை
வெறும் சுகவாசியாக்கி, விளையாட்டுக்களில் ஈடுபாட்டை உண்டாக்கியவன்-
(சீட்டாடத்தையும் விளையாட்டுக்களில் சேர்த்துக் கொள்ளுங்கள்) படிப்பில்
ஆர்வமில்லாமல் செய்துவிட்டான்.

ஆனாலும் 7ல் நின்ற புதன் (சுயவர்கத்தில் ஆறு பரல்கள்) பேச்சு, செயல்,
நினைவாற்றல், வித்தைகள் முதலிவற்றில் கெட்டிக்காரனாக அவனை ஆக்கினான்.
அந்தக் காலத்து இளைஞர்களின் அதிக பட்சப் படிப்பான பத்தாம் வகுப்புவரை,
அவன் ஜாதகனைக் கொண்டுபோய் உட்காரவைத்து தன் கடமையைச் செய்து
விட்டான். நமது நாயகனும் தத்தித்தத்திப் பள்ளி இறுதியாண்டு வரை எட்டிப்
பார்த்துவிட்டு வந்தான்.

நாயகனுக்கு, தமிழிலும், கணிதத்திலும், கணக்கு வழக்குகளிலும் நல்ல பாண்டியத்யம்
ஏற்பட்டது. அது அவனுடைய பிற்காலத்து வாழ்க்கைக்கு மிகவும் உதவியது.
அதற்குக் காரணம் புதனும், குருவும். இருவரும் சுய வர்க்கத்தில் தலா
ஆறு பரல்களுடன் ஜம்மென்று இருந்தார்கள்.
......................................................................................................................
இங்கே ஒரு முக்கியமான விஷயத்தைச் சொல்ல வேண்டும். செட்டிநாடு மிகவும்
வறண்ட பூமி. வானத்தைப் பார்த்துக் கெஞ்சும் பூமி. பாண்டிய மன்னன், நகரத்தார்
களுக்கு இடத்தை ஒதுக்கிக் கொடுத்த போது, இன்றைய திருப்பத்தூருக்கு கிழக்கே
தொண்டி கடற்கரை வரை அகலத்தில் சுமார் 60 கிலோமீட்டர் தூரத்தையும்,
புதுக்கோட்டைக்குத் தெற்கே சிவகங்கை வரை நீளத்தில் சுமார் 60 கிலோ மீட்டர்
தூரத்தையும் அடக்கிய மொத்த பகுதியையும் கொடுத்திருந்தான்.
(அதைத்தான் இப்போது செட்டிநாடு என்கிறார்கள்).

நெடுங்காலமாக கடல் வணிகம் செய்து பழக்கப்பட்ட அவர்கள், நாயகன் காலத்தில்
இலங்கை, பர்மா, மலேசியா, தாய்லாந்து, வீயட்நாம் வரை பல நாடுகளில் வணிகம்
செய்துகொண்டிருந்தார்கள். அந்தந்த நாட்டில் ஏராளமான சொத்துக்களையும்
வாங்கிக் குவித்திருந்தார்கள்!

அன்றைய காலகட்டத்தில் இந்தக் குறிப்பிட்ட எல்லா நாடுகளுமே பிரிட்டீஷ்
சாமராஜ்யத்தின் கீழ் இருந்தது. அன்றைய பிரிட்டீஷ் சாமராஜ்யத்தின் பிரதமர்
வின்ஸ்டன் சர்ச்சில் சொன்னதைப் போல சூரியன் மறையாத சாம்ராஜ்யமாக
அது திகழ்ந்தது. (Winston Churchill said: "The sun never sets in our empire!")

பாஸ்போர்ட், விசா, அந்நியச் செலவாணிக் கணக்கில் பணம், செக்யூரிட்டி செக்
குண்டு வெடிப்பு, இத்யாதிகள் போன்ற புண்ணாக்குகள் எதுவும் இல்லாத காலம்
அது. யார் வேண்டுமென்றாலும் எங்கே வேண்டுமென்றாலும் பிரிட்டிஷ்
சாம்ராஜ்யத்திற்குள் சென்று வரலாம். முன் அனுமதி, பின் அனுமதி என்று
எதுவும் கிடையாது.

வணிகத்திற்காக வெளிநாடுகளுக்குப் பயணித்தவர்களுக்கு சில கொள்கைகள்,
கட்டுப்பாடுகள் இருந்தன. யாரும் தங்கள் வீட்டுப் பெண்களையும், குழந்தை
களையும், வயது முதிர்ந்தவர்களையும் கூட்டிச் செல்வதில்லை. (அதற்காகத்தான்
பெரிய பெரிய வீடுகளை இங்கே கட்டி அதில் அனைவரையும் கூட்டாக,
ஒருவருக்கொருவர் துணையாக, சச்சரவுகள் இன்றி வாழ்வதற்குப் பழக்கியிருந்தார்கள்)

15 வயதிற்கு மேல் 50 வயது வரை உள்ளவர்களே அதிகமாகச் சென்று வந்தார்கள்
ஒவ்வொரு நாட்டிலும், ஒவ்வொரு பெரிய ஊர்களிலும், தங்கும் விடுதிகளைக் கட்டி
அல்லது வாடகைக்கு எடுத்து வைத்திருந்தார்கள். சமையல் வேலைகளுக்கும்
தத்தம் ஊர்களில் இருந்து ஆட்களைக் கொண்டுபோய் அங்கே வேலைக்கு அமர்த்தி
யிருந்தார்கள். அதனால் இங்கே இருந்து அங்கே செல்பவர்களுக்கு எந்த வசதிக்
குறைவும் இல்லாமல் இருந்தது.

இங்கே இருந்து அங்கே செல்பவர்கள், ஆறு மாதங்கள் அல்லது வருடத்திற்கு
ஒரு முறை தாய் நாட்டிற்கு வந்து ஒரு மாதம் அல்லது இரண்டு மாதம் இங்கே
இருந்து விட்டு மீண்டும் அங்கே செல்வார்கள். வியாபாரமும் கூட்டுக் குடும்பமாகச்
செய்ததால் அங்கே அண்ணன் தம்பிகளில் ஒருவர் மாற்றி ஒருவர் இருந்து வணிகத்
தைக் கவனித்துக் கொண்டார்கள்

எல்லாம் ஒரு அற்புதமான set upல் ஓடிக்கொண்டிருந்தது.

நமது நாயகனின் குடும்பத்திற்குப் பர்மாவில் வணிகம். நாயகனின் தந்தையாரும்,
அவருடைய மற்ற இரண்டு சகோதரர்களும் சேர்ந்து ஆரம்பித்து வளர்த்து
வைத்தது. நாயகனின் பெரியப்பா மகன், நாயகனை விட பதினெட்டு வயது மூத்தவர்.
நாயகனுக்குப் பதினேழு வயதாகும்போது, அவர்தான் பர்மாவில் நிர்வாகம் செய்து
கொண்டிருந்தார்.

படித்து முடித்தவுடன் நாயகனும் பர்மாவிற்குச் சென்று ஆறுமாத காலம் தங்கி வேலை
களைக் கற்றுக்கொண்டான்.

அந்தக் காலத்தில் சென்னையில் இருந்து பர்மா செல்லும் கப்பல் பயணமெல்லாம்
சுவாரசியமாக இருக்கும். அதே போல பர்மா மக்களின் நடைமுறை வாழ்க்கையெல்லாம்
சுவாரசியமாக இருக்கும். அவற்றை எல்லாம் பிறகு ஒரு சந்தர்ப்பத்தில் எழுதுகிறேன்
இங்கே எழுதினால் பதிவு அனுமார் வாலைப் போல நீண்டு விடும். அதோடு நமது
சட்டாம் பிள்ளை சண்டைக்கு வந்து விடும் அபாயமும் இருக்கிறது. 40 பக்கப்
பதிவுகள் போடும் உரிமை அவர் ஒருவருக்குதான் வழங்கப் பெற்றிருக்கிறது!

God's own land என்று இங்கே கேரளாக்காரர்கள் பீற்றிக் கொள்கிறார்களே! அதைவிட
அற்புதமாக இருக்குமாம் பர்மா! மலைகளும், அடர்ந்த காடுகளும், சமவெளிகளும்,
ஆறுகளும், வயல்வெளிகளும், தோட்டங்களும் அவற்றையெல்லாம் விட நீண்ட
தலைமுடிகளைக் கொண்ட (மைனஸ் வேல்விழிகள்) மாதர்களும் என்று அனைத்தும்
அசத்தும்படியாக இருக்குமாம்.

க்யோன்பாவ் (Kyonpyaw - பழைய பெயர் சூம்பியோ) என்கின்ற சிற்றூர்தான்
நாயகனின் குடும்பத்தினர் வணிகம் செய்து வந்த ஊர். பர்மாவின் தலைநகரமான
ரங்கூனில் இருந்து 300 கிலோமீட்டர் தொலைவில் பாஸியன் மாவட்டத்தில்
அது இருக்கிறது.

சென்னையில் இருந்து கப்பலில் பயணித்து (சுமார் 2,000 கிலோ மீட்டர் தூரம்),
ரங்கூன் சென்று அங்கிருந்து சூம்பியோவிற்குச் செல்ல வேண்டும். பிரம்மாண்டமான
ஐராவதி நதியின் டெல்டா பகுதி அது. Rice Bowl of Burma என்பார்கள்.
வழியெங்கும் ஆறுகளும் கால்வாய்களும் தோட்டங்களும், அதில் வேலை செய்யும்
பெண்களும் என்று ரம்மியமாக இருக்குமாம். பாதி தூரத்தைப் படகில் சென்றுதான்
கடக்க வேண்டும். அப்போது நெடுஞ்சாலைகள், பாலங்கள் எல்லாம் கிடையாது.

என்ன வணிகம்? எல்லோருக்குமே Money Lending & Finance Business மற்றும்
விவசாயம், நெல் வணிகம்.

செட்டிநாட்டுக்காரர்கள் ஆயிரத்தில் இருந்து ஆயிரத்து நூறு பேர்கள் பர்மாவின்
பல பிரதேசங்களில் பரவி இருந்து வணிகம் செய்து கொண்டிருந்தார்கள். சுமார்
பத்து லட்சம் ஏக்கர்களுக்குமேல் அவர்களுக்குச் சொந்தமாக விளை நிலங்கள்
இருந்தன.(Fertile Lands)

இந்தியன் ஓவர்சீஸ் வங்கியின் நிறுவனர் திரு.M.CT.M. பெத்தாச்சி செட்டியார்
அவர்களுடைய குடும்பத்திற்கும், அண்ணாமலை பல்கலைக் கழக நிறுவனர் ராஜாசர்
திரு.அண்ணாமலை செட்டியார் அவர்களுடைய குடும்பத்திற்கும் தலா ஐம்பதாயிரம்
ஏக்கர் நிலங்கள் சொந்தமாக இருந்தனவாம்.

சென்றவர்கள் யாரும் வயல்களில் இறங்கி வேலை செய்யவில்லை. எல்லா நிலங்களுமே
அந்த நாட்டு விவசாய மக்களுக்குக் குத்தகைக்கு விடப்பட்டிருந்தது. வருடம் மூன்று
போகம். குத்தகைப் பணம் நெல்லாக வந்துவிடும். நெல் சந்தையில் விற்கப்பட்டுப்
பணமாகி விடும்.

1885ஆம் ஆண்டு முதல் 1945 ஆண்டு வரை சுமார் 60 ஆண்டு காலம் பறந்து
விரிந்த, செழித்துச் சிறந்த அவர்களுடைய வணிகம். 1945ஆம் ஆண்டு முடிவிற்கு வந்தது.

1942ஆம் ஆண்டு இரண்டாம் உலக மகா யுத்தம் உச்ச நிலையை அடைந்த போது
ஜப்பானியப் படையெடுப்பால் பர்மா கடுமையான பாதிப்பிற்குள்ளானது. அதுசமயம்
உயிரைக் காத்துக் கொள்ளும் முகமாக அங்கே இருந்த நகரத்தார்கள் அனைவரும்
போட்டது போட்டபடி தாயகம் திரும்பி விட்டார்கள்.

யுத்தத்தில் வெற்றி பெற்றாலும், பெரும் பொருளாதாரப் பாதிப்பிற்கு உள்ளான
ஆங்கிலேய அரசு, வரிசையாகத் தான்கைப்பற்றி வைத்திருந்த காலனி நாடுகள்
அனைத்திற்கும் அடுத்தடுத்து சுதந்தரத்தை வழங்கியதோடு தன் வல்லரசு
மகுடத்தையும் கழற்றிக் கீழே வைத்தது.

பல நாடுகளில் அதிரடியாக ஆட்சி மாற்றங்கள் ஏற்பட்டன. பர்மாவிலும் ஆட்சி
மாற்றம் ஏற்பட்டது. 4.1.1948ல் பர்மா சுதந்திர நாடானது. அப்போதைய ஜனத்தொகை
சுமார் இரண்டு கோடி. திரு. யூ நூ (U Nu) என்பவர் பிரதமாரகப் பதவி ஏற்றார்.

சட்ட திட்டங்கள் மாறின. சம்பிரதாயங்கள் மாறின. இந்தியர்கள் வெளியேற்றப்
பட்டார்கள். வெளியில் இருந்து உள்ளே வரும் நபருக்கான சட்டங்கள் கடுமையாகின!
மொத்தத்தில் அடித்து விரட்டாத குறை. பலர் அகதிகளைப் போல ஓடிவந்தார்கள்.

அந்தச் சமயத்தில் அங்கே இருந்த நமது நாயகன் முன் எச்சரிக்கையாகக்
கப்பலில் பயணச் சீட்டைப் பதிவு செய்து வைத்திருந்தமையால் சொகுசாகத் திரும்பி
வந்து சேர்ந்தான். (அப்போதைய கப்பல் கட்டணம் முதல் வகுப்பிற்கு வெறும்
100 ரூபாய் மட்டுமே! மூன்றாம் வகுப்பிற்கு ஐம்பது ரூபாய் கட்டணம்)

அவன் கையில் கொண்டு வந்தது வெறும் 20 ஆயிரம் ரூபாய்கள் மட்டுமே! அது
இன்றைய மதிப்பில் சுமார் 10 லட்சங்களுக்குச் சமம்.

அங்கே இருந்த நிலங்கள், வீடு வாசல்கள் எல்லாம் போனது போனதுதான்.
கொள்ளையில் பறிபோனது போல பறிபோயிற்று

நமது நாயகனாவது சொகுசாகத் திரும்பி வந்தான். நமது நாயகனின் ஒன்றுவிட்ட
சகோதரன் (அதாவது நாயகனின் பெரியப்பா மகன்) மேலும் மூன்று மாதங்கள்
இருந்து பார்த்துவிட்டுக் கடைசியில் கப்பல் போக்குவரத்தும் நின்றுவிட்ட நிலையில்,
உயிர் தப்பி, வனாந்திரக்காடுகள் வழியாக கல்கத்தா வரை நடைப்பயணம் மேற்
கொண்ட மக்களோடு மக்களாகப் பொடி நடையாக கல்கத்தாவிற்கு வந்து, பிறகு
கல்கத்தாவிலிருந்து ரயில் மார்க்கமாக ஊருக்கு வந்து சேர்ந்தார்.

திரும்பி வந்தவர்கள் அனவரும் ஒரு குழு அமைத்து முன்னாள் பாரதப் பிரதமர்
பண்டிட் திரு. ஜவஹர்லால் நேரு அவர்கள் மூலமாக அங்கே திரும்பிச் சென்று
வணிகத்தைத் தொடர முயன்றார்கள் முடியவில்லை. நிலங்களை விற்றுவிட்டுத்
திரும்பிவிடுகிறோம் அனுமதி கொடுங்கள் என்றாரகள். அதுவும் நடக்கவில்லை.
நஷ்ட ஈடு கேட்டுப்பார்த்தார்கள். அதற்கும் நோ என்று பதில் வந்தது.
அன்றைய பர்மா அரசு அனைவருக்கும் நாமக்கட்டியை அரைத்து நன்றாக
நெற்றியில் பட்டை நாமம் போட்டு விட்டது. சல்லிக் காசுகூட பணம் கொடுக்கவில்லை.

நகரத்தார்கள் என்று இல்லை. பாதிக்கப்பட்டவர்களில் குஜராத்திகளும் அதிக
அளவில் இருந்தார்கள். அவர்களும் தங்களுடைய நிலங்களுக்காகத் தாவா செய்து
பார்த்தார்கள். ஒன்றும் பெயரவில்லை

இவ்வளவு பேரின் வயிற்றெரிச்சலும் சும்மா போகுமா? பர்மா இன்றளவும்
முடங்கிப்போய்க் கிடக்கிறது. ஆண்டுகள் அறுபதானாலும் பர்மாவால் எழுந்து
நிற்க முடியவில்லை! சாபம் என்பது அதுதான்!

அதே நேரத்தில் மலேசியா அரசு, யுத்தத்திற்குப் பிறகு அனைவருக்கும் வேண்டிய
உதவிகளைச் செய்தது. வந்தவர்கள் எல்லாம் ஆங்கே மீண்டும் திரும்பிச் சென்றார்
கள். அவர்களும் இன்று நன்றாக இருக்கிறார்கள். அந்த நாடும் நன்றாக இருக்கிறது!

பட்டினத்தார் பாடல்களைச் சின்ன வயதிலேயே கற்றுத் தேறியிருந்ததால்,
பர்மாவில் பறி கொடுத்துவிட்டுத் திரும்பியவர்கள் அனைவரும் தலையை
முழுகி விட்டு, வாழ்க்கையின் அடுத்த பாய்ச்சலுக்கு அல்லது அடுத்த போராட்டத்
திற்குத் தங்களைத் தயார் செய்தார்கள்
------------------------------------------------------------------------------------------------------
நமது நாயகனுக்கு, 27 வயதோடு ஆட்டம் எல்லாம் முடிந்து விட்டது. ஆனாலும்
எதற்கும் கலங்காமல் மனத் துணிவோடு இருந்தான்.

அதற்குக் காரணம் அவனுடைய ஜாதகத்தில் ஐந்தாம் வீட்டில் 39 பரல்கள்.
திடமான மனது. அதோடு அந்த வீடு குழந்தை பாக்கியத்திற்கான இடம். அதனால்
நாயகனுக்கு வஞ்சனை இல்லாமல் குரு பகவான் பத்துக் குழந்தைகளைக் கொடுத்தார்
முதலில் பிறந்த இரண்டு ஆண் குழந்தைகளும் ஒரு வயதிற்குள்ளாகவே நோய்
வாய்ப்பட்டு இறந்துவிட்டன. மிச்சம் எட்டுக் குழந்தைகள்.

வரவுக் கணக்கில் 4 குழந்தைகள். செலவுக் கணக்கில் 4 குழந்தைகள். அதாவது
நான்கு ஆண் குழந்தைகள். நான்கு பெண் குழந்தைகள். எல்லாம் நாயகனின்
17 ஆவது வயது முதல் 42 ஆவது வரை பிறந்தவைகள்.

எதாவது ஒரு குழந்தையைக் காணோமே என்று நாயகனின் துணைவியார்
தேடினால், நாயகன் சொவானாம், "எதற்குக் கவலைப் படுகிறாய்? எட்டில்
ஒன்றுபோனால் ஏழு!" :-)))))))
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
அதேபோல நாயகனின் சுக ஸ்தானத்தில் 35 பரல்கள். சின்ன வயதில் B.S.A
மோட்டார் சைக்கிள் வைத்திருந்தான். கார் வாங்க ஆசைப்பட்டபோது உலக
மகா யுத்தம் வந்து தொலைத்தது. அதோடு. கெரசின் ரேசன், பெட்ரோல்
தட்டுப்பாடு என்று படுத்தவே, கார் வாங்கும் ஆசையைத் தள்ளி வைத்தான்.
யுத்தம் முடிந்து பர்மாவும் ஊற்றிக் கொண்டு விட்டதால் கார்வாங்கும் ஆசை
நிறைவேறவில்லை. ஆனாலும் அவனுடைய நண்பர்களுடைய காரெல்லாம்
அவனுடைய கார்கள்தான்.Fiat, Willys Jeep, Pontiac, Buick, Cadillac
Ambassador, French Gimca, Race car Railey,Bug Fiat, Benz என்று அவன் ஓட்டாத
கார்களே இல்லை என்னும் அளவிற்கு கார்கள் தொடர்ந்து கிடைத்தன.
வெளியூர் செல்லும் நண்பர்கள் அவனைத்தான் துணைக்குக் கூட்டிக் கொண்டு
செல்வார்கள்.

உணவு, உடை என்று சில்லரைத் தேவைகளுக்கு அவன் என்றுமே கஷ்டப்
பட்டதில்லை. அந்த அளவிற்கு நான்காம் இடம் அவனுக்குக் கை கொடுத்தது.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
அவனுடைய ஜாதகத்தில் ஒன்பதாம் வீடு மிகவும் நலிந்துபோய் இருந்தது.
அங்கே இரண்டரை வில்லன்கள் டென்ட் அடித்துத் தங்கியிருந்தார்கள்.
ஒன்பதாம் வீடு பாக்கிய ஸ்தானம். தந்தைக்கு உரிய ஸ்தானம், பூர்வீகச்
சொத்துக்களுக்கு உரிய ஸ்தானம். அங்கே இருக்கும் சனியும், ராகுவும்
(இரண்டரை வில்லன்கள் கணக்கில் ராகுவிற்கு ஒன்றரை மதிப்பு) கூட்டணி
போட்டு, அவனுடைய தந்தையையும் காலி செய்தார்கள். பூர்விகச் சொத்தான
ஆயிரம் ஏக்கர் நிலங்களையும் காலி செய்தார்கள்.

சனி அவனுடைய லக்கினநாதன். அவன் திரிகோணத்தில் இருந்ததால் சில
பாகியங்களைப் பெற்றுத்தந்தான். இருந்தாலும் தன்னுடைய சுய வர்க்கத்தில்
ஒரு பரலுடன் மட்டுமே அங்கே நின்றதால், ஜாதகனின் தந்தையையோ
அல்லது பூர்வீகச் சொத்துக்களையோ அவனால் காப்பாற்றிக் கொடுக்க
முடியவில்லை!

ராகு குண்டாந்தடியுடன் நின்று, இரக்கமில்லாமல் அவற்றைச் செய்தான்.
ஜாதகனின் தந்தை இல்லாத நிலைமைக்கும், சொத்துக்களைப் பறி கொடுத்த
நிலைமைக்கும் அவனே காரணம்
----------------------------------------------------------------------------------------------------
அதோடு சஷ்டம அதிபதி (6th lord) புதனும், அஷ்டம அதிபதி சூரியனும்
(8th lord) ஒன்று சேர்ந்து லக்கினத்திற்கு 7ல் அமர்ந்து, தங்களது பார்வையால்
சில் கஷ்டங்களையும் கொடுத்தார்கள்.

நான் ஜோதிடத்தைக் கற்றுக் கொண்டு ஆராய்ச்சியில் இறங்கிய நேரம். ஜாதகனின்
ஜாதகத்தைப் பார்க்க நேர்ந்தது. அவனைப் பற்றிய முழு விவரமும் அறிந்திருந்ததால்
ஜாதகனின் இழப்புக்களுக்குக் காரணம் 9ஆம் இடத்து ராகுதான் என்ற முடிவிற்கு
வந்தேன்.
.............................................................................................................................
ஒருநாள் ஜாதகனுடன் பேசிக் கொண்டிருந்தபோது கேட்டேன்:

"ஒரு நூறு ரூபாய் நோட்டு தொலைந்தால் கூட மனித மனம் பதறுமே?
ஆயிரம் ஏக்கர்களை இழந்த செய்தி கிடைத்த அன்று உன் மனநிலை எப்படி
இருந்தது?"

புன்னகைத்துவிட்டு அவன் சொன்னான்:

"ஒருநாள் கூட என் தந்தையின் கரங்களில் தவழ முடியாமல் பிறக்கும் முன்பாகவே
என் தந்தையை இழந்தேனே, அதைவிட இது ஒன்றும் பெரிய இழப்பு அல்ல!
தனது 23 வயதில் எனது தாய் தனது கணவனைப் பறிகொடுத்தாளே, அதைவிட
இது ஒன்றும் பெரிய இழப்பு அல்ல!"

நிதர்சனமான உண்மை!

அதுதான் ஞானம் என்பது! அந்த உணர்வு நிலைதான் ஞானம் என்பது!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
அந்த இளைஞனின் பெயரை இப்பொது சொல்கிறேன். அவன் பெயர்
SP.வீரப்பன். சர்வ நிச்சயமாக உங்களுக்கு அவனைத் தெரிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை!

ஆனால் அவனுடைய இரண்டாவது மகனை உங்களுக்கெல்லாம் நன்றாகத் தெரியும்.

அவன் பெயர் SP.VR.சுப்பையா.

ஆமாம் அவன்...மன்னிக்கவும் என்னுடைய தந்தையார்தான் அந்த நாயகர்!

அவருடைய படத்தைக் கீழே கொடுத்துள்ளேன்!
.......................................................................................................................

நாயகரின் 36 வது வயதில் எடுக்கப்பெற்ற புகைப்படம்!

நாயகரின் 20 வயதுப் புகைப்படம்.
வலது பக்கம் கடைசில் கால் மேல் கால் போட்டுக் கொண்டு சபாரி உடையில் இருப்பவர்தான் நாயகர்.
இடது கோடியில் இருப்பவர் நாயகரின் ஒன்று விட்ட சகோதரர். (பெரியப்பா மகன்) மற்றவர்கள் அவருடைய நெருங்கிய நண்பர்கள், மற்றும் உறவினர்கள்

நாயகரின் குடும்பத்தினர் மற்றும் பங்காளிகளுக்குச் சொந்தமான கோவிலில் விழா.
கழுத்தில் மாலை, மற்றும் கையில் தட்டுடன் இருப்பவர் நாயகரின் அண்ணன்.
அவரின் இடப்பக்கம், முண்டா பனியன் மற்றும் மூக்குக் கண்ணாடியுடன் நிற்பவர்தான் நாயகர்.
உடன் இருப்பவர்கள் உறவினர்கள்.
நாயகரின் சகோதரர் முருகனுக்கு சாத்துவதற்காக வைரவேலைக் கையில்
எடுத்துச் செல்லும் நிகழ்வு. தேதி 8.9.1969

==============================================================
"வாத்தியார்?"

"என்ன ராசா?"

"இந்தக் கதைக்கும் பாடத்திற்கும் உள்ள தொடர்பைச் சொல்லுங்கள்!"

"தீய கிரகங்கள் மனிதனை நிற்க வைத்து அடிக்கும். ஆனால் ராகு மனிதனைத்
தொங்கவிட்டு அடிக்கும். அடுத்த பாடம் ராகுவைப் பற்றியது. அதற்கான
முன்னோட்டம்தான் இது!

நன்றி வணக்கத்துடன்
வகுப்பறை
வாத்தியார்
-----------------------------------------------------------------------------

1

2

இந்த ஒன்று, மற்று் இரண்டு படங்கள் நிலங்களின் குத்தகைதாரர்களிடம் இருந்து
வரும் நெல்லை வரவு வைக்கும் ஏடாகும்.
அதில் அனத்து விவரங்களும் இருக்கும்.
குத்தகைக்கு எடுத்த பர்மாக்காரரின் பெயர், நிலத்தின் அளவு,
அவர் கொண்டுவந்து கொடுத்த நெல்லின் அளவு
ஆகியவை போன்ற அனைத்து விவரங்களும் இருக்கும்
இந்தப் புத்தகம் எழுதப்பெற்ற ஆண்டு 1937
முன் மாதிரிக்காக அதைக் கொடுத்துள்ளேன்!

May 1934 ஆம் ஆண்டில் - நாயகனின் 13 வது வயதில்
அவன் மைனர் என்ற காரணத்தால்
சொத்துக்களைப் பாதுகாக்க பாஸ்ஸியன் ஜில்லா
நீதிமன்றம் வழங்கிய உத்தரவு.

3.5.1956ஆம் ஆண்டு இறுதியாக வந்த கடிதம்.
அதில் உங்கள் நிலங்கள் யாவும் தேசியமயமாக்கப்பட்டுள்ளன
என்று தெரிவித்திருக்கிறார்கள்.
அதாவது சுவாஹா செய்யப்பெற்ற
விவரத்தைத் தெரிவித்திருக்கிறார்கள்

Bassein என்னும் ஊரைக் காட்டும் வரைபடம்

ஆங்கிலப் பேரரசின் ஆதிக்கத்தில் இருந்த நாடுகள்.
இந்தக் கலரில் உள்ள நாடுகள் அனைத்தும் அவர்களின் வசம் இருந்தது.
2வது உலக யுத்தம் முடிந்தவுடன் (1945ற்குப் பிறகு) ஒவ்வொரு நாடாக
அத்தனை நாடுகளையும் கழற்றி விட்டு விட்டார்கள்.
அதாவது சுதந்திரம் அளித்து மங்களம் பாடினார்கள்

தலைநகர் ரங்கூனுக்கு அருகில் உள்ள
பாஸியன் மாவட்டத்தைக் காட்டும் வரை படம்!

வளம் மிக்க பர்மாவின் எழில் மிக்க தோற்றம்

---------------------------------------------------------------------------------------------
1
உபரித் தகவல்கள்:
Colonial era (1886-1948)
Date September 1, 1939 – September 2, 1945
Location Europe, Pacific, South-East Asia, China, Middle East,
Mediterranean and Africa
Result Allied victory. Creation of the United Nations. Emergence
of the United States and the Soviet Union as superpowers.
சுட்டி இங்கே!
----------------------------------------------------------------------------
2
பர்மாவின் (இன்றைய மியான்மாரின்) மிகப் பெரிய நதியான
ஐராவதியைப் பற்றிய தகவல்

The Ayeyarwady River, Burma's longest river, nearly 2,170 kilo meters
(1,348 mi) long, flows into the Gulf of Martaban. Fertile plains
exist in the valleys between the mountain chains.
The majority of Burma's population lives in the Ayeyarwady valley,
which is situated between the Rakhine Yoma and the Shan Plateau.
.........................................................................................................
3.
பாஸ்ஸெயின் (Bassein) மாவட்டத்தைப் பற்றிய தகவல்:
(இன்றையப் பெயர் Pathein)

Capital city of the delta region and the gate way to Chaungtha and
Ngwe Saung beach. This port of call is easily reached by road or
by cruise through the complex Ayeyarwady river. As Ayeyarwady
Division is known as the rice bowl of the country the landscapes
are predominately rice fields with other colorful crops such as
sesames, groundnuts, jute, maze, pulses, tobacco, chilies etc.
Pathein is well known by it production of unique parasol locally
call "Pathein Hti". Pathein - situated in the Ayeyawadd y Delta
about 190 km west of Yangon (Rangoon) is the capital of the
Ayeyarwaddy Division and the port of Pathein is noted for the taste
of its speciality Pathein Halawar. It is well-known for its Pathein
umbrella and pottery. Chaung-tha Beach is only 40 km west of
Pathein.
.........................................................................................................
4

பிரிட்டீஷ் சாம்ராஜ்யத்தைப் பற்றிய மேலதிகத் தகவல்களுக்கான்
சுட்டி இங்கே உள்ளது.
British History

=============================================

வாழ்க வளமுடன்!